25 lutego 2024, Niedziela

II Niedziela Wielkiego Postu (rok B) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święci pustelnicy dziś wspominani: św. Cezary z Nazjanzu, pustelnik

Czytania   +

↑   Ewangelia (Mk 9, 2-10)

Pielgrzymując na ziemi, uczestniczymy w życiu wiecznym

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam się przemienił wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe, tak jak żaden na ziemi folusznik wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.

Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co powiedzieć, tak byli przestraszeni.

I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!» I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.

A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy „powstać z martwych”.

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (2 niedziela Wielkiego Postu, rok liturgiczny B I)

Przemienienie i piękna twarz

Piękna twarz… Możesz na nią patrzeć całymi godzinami. W ciszy zachwytu podziwiasz jej cudny blask. Zapominasz o prozie świata. Rozpływają się ciemne chmury przygnębienia. Wyłania się słońce promieniujące uśmiechem nowego życia. Doczesność zostaje przezwyciężona. Doświadczasz tchnienia Niebiańskiego Piękna, Dobra i Prawdy. Piękna twarz, uszczęśliwiający znak Boskiej Chwały, ma niezwykłą moc. Swym światłem potrafi rozproszyć bezsens życia i dać nowe poczucie sensu istnienia. Czyż można wtedy wątpić o Niebie?

Kontemplacja pięknej twarzy jest duchowym wydarzeniem. Ból istnienia ustępuje miejsca doświadczanej radości. Uaktywnia się przedziwny „pomost” pomiędzy kontemplowaną twarzą i kontemplującym sercem. Podziwiana twarz jest źródłem, z którego wypływa strumień uszczęśliwiającego światła Wiecznej Chwały.

Bóg w swej miłości wymyślił także pamięć i wyobraźnię. Obraz dostrzeżony przez oczy może być zapisany i utrwalony w sercu. Dzięki temu widok pięknej twarzy, wewnętrznie odtwarzany i przeżywany, przywołuje radosne wspomnienie i wyzwala nadzieję ponownego ujrzenia. Wyobraźnia pozwala nawet oglądać sercem twarz, której oczy nie widziały. Przedziwny jest świat w Duchu Świętym. Niewidzialne staje się widzialnym. Przestrzeń i czas tracą swą ograniczającą moc. Sercem można podziwiać piękną rzeczywistość nawet wtedy, gdy nie jesteśmy tam, gdzie być pragniemy. Aniołowie, poproszeni o pomoc, chętnie łączą duchowym pomostem piękną twarz i miłujące serce. Wzruszający owoc anielskiego wstawiennictwa, dzięki któremu powstaje jedność w Bogu. Prawdziwie Boski to splot piękna, miłości i szczęścia. Jakże przedziwne misterium! W głębi duszy rodzi się wołanie: „Pragnę żyć, aby radować się pięknem twarzy”. Piękno wewnętrznie przekształca, obezwładnia siły zła i uaktywnia potencjał dobra. Twarz jest bez zakrycia. Odsłania się jako całkowicie bezbronna i ufnie zaprasza: „Nie zabijaj mnie! Kochaj mnie!”.

Piękna twarz jest zobrazowaniem Wiecznej Chwały, odblaskiem Boskiego Oblicza. Oczy i usta przywołują na myśl Trójcę Świętą. Spojrzenie Opatrzności i Boski Głos. Bóg widzi ciężkie zmagania ludzi w doczesności, dlatego z pomocą „nieziemskiego piękna na ziemi” pozwala zasmakować dźwięku i obrazu Wieczności. Genialnie ukazuje to Ewangelia w wydarzeniu przemienienia Jezusa na Górze Tabor. Wybrani uczniowie ujrzeli Boską chwałę, gdy Jezus „Tam przemienił się wobec nich” (por. Mk 9, 2-10). Ludzka twarz Jezusa i całe Jego odzienie wyzwoliły w sercach Apostołów nieziemskie doświadczenie. Jezus objawił się jako Boski Mesjasz. Wcześniejsza zapowiedź cierpienia i śmierci, przed wydarzeniem na Górze Tabor, spowodowała egzystencjalny kryzys w sercach uczniów. Aby ich umocnić, Jezus objawił swe Bóstwo. Dał poczuć smak Chwały Zmartwychwstania, która jest owocem i sensem Krzyża. Co więcej, w trakcie Przemienienia z obłoku rozległ się głos Boga Ojca: „To jest mój Syn umiłowany. Jego słuchajcie”. To pomogło uczniom utwierdzić się w wierze, że Jezus jest Bogiem, Boskim Pięknem, Dobrem i Prawdą.

Na drodze do Nieba warto dokonać w sercu ścisłego zespolenia pomiędzy piękną twarzą i ewangelicznym wydarzeniem Przemienienia. Na Górze Tabor Bóg objawił się poprzez ludzką twarz Jezusa. Podobnie piękna twarz jest znakiem Boskiego Oblicza. Poprzez każdą ludzką twarz odsłania się Twarz Jezusa i przemawia sam Bóg. Twarz, przeżywana jako piękna, jest niepowtarzalną drogą do spotkania z Bogiem. Zarazem w Bożej perspektywie ludzka twarz ujawnia cały swój niezwykły blask. Jest to potężne promieniowanie, które daje duchową moc, aby poprzez doczesne trudy wytrwale zdążać ku zjednoczeniu z Bogiem w Wieczności. Widok pięknej twarzy jest cudownym lekiem na gorycz doczesnego cierpienia. Jest to symbol Boskiej Chwały, która czeka nas po przezwyciężeniu próby Krzyża.

Piękna twarz jest obrazem Boskiego Piękna. Wyzwala w sercu przedsmak Nieba, czyste wzruszenie i zachwyt. Zawsze, gdy tak się dzieje, powtarza się Przemienienie Pańskie. Niech to duchowe wydarzenie pomaga nam w owocnym przeżywaniu Wielkiego Postu, na drodze do Wiecznej Chwały Zmartwychwstania…

1 marca 2015 (Mk 9, 2-10)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1275 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---