26 lutego 2025, Środa

Środa VII tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święty pustelnik dziś wspominany: św. Wiktor z Plancy, pustelnik

Czytania   +

↑   Ewangelia (Mk 9, 38-40)

Kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Apostoł Jan rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami».

Lecz Jezus odrzekł: «Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (7 środa zwykła, rok liturgiczny C I)

Droga Nadziei

Serdeczne zagadnięcie. Wymiana pierwszych zdań i spojrzeń. Po chwili błysk w oczach. Okazuje się bowiem, że mają interesujący wspólny temat. Rozmowa zaczyna dynamicznie rozwijać się. Z upływem kolejnych minut pojawia się poczucie bycia naprawdę na jednej fali. Wejście w strumień myśli, gdzie „ja” i „ty” zamienia się w „my”. Jak dobrze, gdy pomimo odmienności światów, człowiek z człowiekiem podejmuje logikę spotkania, a nie konfrontacji…

Tak, każdy człowiek jest oryginalnym światem; posiada specyficzne spektrum myśli, uczuć, życiowych doświadczeń i poglądów. Zarazem nie jest tak, że każdy stanowi jakiś absolutnie odmienny wszechświat. Istnieją różnorakie wspólne płaszczyzny. Biorąc pod uwagę wspomnianą odmienność i zarazem podobieństwo, obserwując codzienność, można dostrzec dwie zupełnie odmienne filozofie życiowe.

Pierwsza postawa charakteryzuje się koncentracją na tym, co dzieli. Nieakceptowana odmienność drugiego stanowi zasadnicze centrum zainteresowania. Nieraz nawet krótka rozmowa wystarczy, aby wywiązała się burzliwa polemika i kłótnia. Padają głosy zdecydowanej krytyki wobec stwierdzeń, które nie przypadły do gustu. Negacja może iść nawet jeszcze głębiej. Wystarczy, że ktoś pochodzi z jakiegoś innego kręgu, nawet jeśli ma podobne poglądy, i tak zostaje zdyskwalifikowany. Tym „niemoim” kręgiem może być inna rodzina, partia, wspólnota kościelna.

W Ewangelii jest znamienny epizod. Apostołowie, dopiero uczący się u Mistrza, zabronili jakiemuś człowiekowi czynić dobro dlatego, że nie chodził z nimi. Argumentem za wprowadzeniem zakazu było to, że ten człowiek nie należał do ich bezpośredniego kręgu. Nawet fakt, że czynił podobne dobro w imię Jezusa, okazał się całkowicie niewystarczający. Oto klasyczny sposób myślenia zawężonego, które zamyka się do grona swoich bliskich, znajomych, tak samo myślących. Pomimo istniejących podobieństw, zostają dostrzeżone jedynie różnice. Dla uczniów nie odegrało większego znaczenia to, że spotkany człowiek czynił podobne dobro. Dla nich ważniejsza była dyskredytująca odmienność.

W odpowiedzi na taką postawę Jezus ukazuje swym uczniom zupełnie inną perspektywę. Zdecydowanie stwierdza „nie zabraniajcie mu”. Nie popiera sekciarskiego ekskluzywizmu, ale wyjaśnia: „Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami” (Mk 9, 40). W ten sposób otrzymujemy zaproszenie do podjęcia zupełnie innej filozofii życiowej. Tym razem na plan pierwszy wysuwa się to, co łączy; zamiast tego, co dzieli. Odmienność nie zostaje oczywiście zanegowana, ale jest odsunięta na dalszy plan. Jezus, w przeciwieństwie do swych uczących się dopiero apostołów, wskazuje przede wszystkim na fakt podobieństwa. Nawet staje w obronie zdyskwalifikowanego człowieka, tłumacząc, że jego postawa w żaden sposób nie stanowi zagrożenia. Podobieństwo poglądów jest ważniejsze od braku przynależności do grona najbliższych uczniów. Jezus zaprasza do podjęcia perspektywy myślenia szerokiego. Nie można zamykać się do kręgu najbliższych. Mistrz krytykuje ciasne myślenie, ograniczone do własnego zestawu poglądów.

Koncentracja na różnicach uniemożliwia podjęcie współpracy w tym, co stanowi wspólne dobro. Co więcej, jeszcze bardziej pogłębiają się wtedy uprzedzenia. Relacja dwóch „ja” przeobraża się w radykalne „nie-my”. Tworzą się niechętne czy wręcz wrogie sobie obozy, nawet jeśli istnieje wiele wspólnych obszarów.

Koncentracja na podobieństwach, pozwala tworzyć pomost, który umożliwia konstruowanie twórczych relacji międzyludzkich. Pomimo różnic w koncepcjach i w przynależności, można podejmować piękną drogę wspólnego budowania „cywilizacji miłości”. Nawet radykalnie odmienne „ja” stają się wtedy przyjacielskim „my”.

Jezus przekazuje nam wielką życiową mądrość. W naszych relacjach szukajmy przede wszystkim tego, co łączy. Miejmy otwarte serca na wszystkich ludzi; także na tych, którzy przynależą do odmiennych kręgów społecznych, religijnych, myślowych. Oto autentyczna droga Nadziei.

22 maja 2013 (Mk 9, 38-40)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1642 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---