27 listopada 2022. Słowo na 1 Niedzielę Adwentu w roku A. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilia abp Rysia
27 listopada 2022, Niedziela
I Niedziela Adwentu (rok A)
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania (rok liturgiczny A)
1. czytanie (Iz 2, 1-5)
Pokój królestwa Bożego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:
Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo pochodzi z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem».
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i sędzią dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!
Psalm (Ps 122 (121), 1b-2. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 1bc))
Idźmy z radością na spotkanie Pana
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.
Idźmy z radością na spotkanie Pana
Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.
Idźmy z radością na spotkanie Pana
Proście o pokój dla Jeruzalem: *
Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.
Niech pokój panuje w twych murach, *
a pomyślność w twoich pałacach.
Idźmy z radością na spotkanie Pana
Ze względu na moich braci i przyjaciół *
będę wołał: «Pokój z tobą!»
Ze względu na dom Pana, Boga naszego, *
modlę się o dobro dla ciebie.
Idźmy z radością na spotkanie Pana
2. czytanie (Rz 13, 11-14)
Zbliża się nasze zbawienie
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy, gdy uwierzyliśmy.
Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła! Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom.
Aklamacja (Ps 85 (84), 8)
Alleluja, alleluja, alleluja
Okaż nam, Panie, łaskę swoją
i daj nam swoje zbawienie.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mt 24, 37-44)
Potrzeba czujności w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona.
Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Radosne Adwentowe Oczekiwanie
Słowa nie zdołają tego wyrazić… Niepowtarzalny świat przeżyć matki oczekującej dziecka; w stanie błogosławionym. Wiele zwykłej aktywności stopniowo ustaje. Rozpoczyna się czas nasłuchiwania i przygotowania do narodzin dziecka. Tak wiele nowego trudu zaczyna przenikać codzienność. Ale nie oznacza to smutku; radość sukcesywnie narasta. Wszak wkrótce ma przyjść na świat nowe życie. Upragnione, wytęsknione, oczekiwane…
Ten wzruszający obraz matki w stanie błogosławionym pomaga lepiej uchwycić istotę rozpoczynającego się adwentowego czasu. Adwent jest czasem radosnego oczekiwania, które wyzwala nowe pokłady nadziei. Nadzieja zaś jest głębokim wewnętrznym przekonaniem, że nadejdzie nowa rzeczywistość. Dokona się wyzwolenie z przeżywanego niespełnienia i udręczenia. Ta nowa rzeczywistość nie oznacza w sposób konieczny zmiany zewnętrznej sytuacji życia. Najważniejsze jest nowe spojrzenie na to wszystko, co nas dotychczas otaczało. Źródłem tej przemiany jest Boże Dziecię, które w Jezusie przychodzi jako Zbawiciel.
W tajemnicy adwentu pięknie widać, że sens życia nie redukuje się do ascetycznego wysiłku, poprzez który mam sam sobie zapewnić wyższą jakość życia. Takie podejście, nawet przy największych ofiarach, jest sprzeczne z logiką adwentowego oczekiwania. Matka w stanie błogosławionym podejmuje wysiłek nie na zasadzie samodzielnego stworzenia czegoś nowego. Jest to rzeczywista ofiara, która jednak polega na przyjęciu daru otrzymanego od Boga. Podobnie adwent; jest to zaproszenie, aby na nowo i jeszcze pełniej otworzyć się na Boga, który pragnie nas zbawić. Staje się to możliwe poprzez postawę życiowego zatrzymania i zasłuchania w bicie serca wewnętrznego świata i zarazem otaczającego zewnętrznego świata. Wówczas Istnienie Boga stanie się bardziej wyczuwalne. Zamiast smutku osamotnienia, radość Obecności. Realnie nadchodzi bowiem Zbawiciel.
Radosne oczekiwanie ma w adwencie podwójny sens. Z jednej strony stanowi przygotowanie do uroczystości Bożego Narodzenia. Boże Narodzenie zaś jest żywą pamiątką pierwszego przyjścia Syna Bożego do ludzkości. Syn Boży prawdziwie stał się człowiekiem i jako Jezus Chrystus zamieszkał pośród nas. Pamiątka ma tutaj znaczenie biblijne. Nie jest więc tylko pewnym przypomnieniem faktu z przeszłości. Pamiątka oznacza tutaj uczestniczenie w rzeczywistości, która realnie na nowo się dokonuje i uobecnia.
Dlatego adwent jest przygotowaniem do rzeczywistych Narodzin Jezusa Chrystusa, które po raz kolejny ukażą swój blask. Występuje tutaj głębokie zanurzenie w pierwszym przyjściu Boga do rodzaju ludzkiego. Dokonało się ono i dokonuje poprzez Tajemnicę Wcielenia Boga, który stał się w Jezusie Chrystusie człowiekiem.
Ale to jeszcze nie wszystko. Adwent posiada bowiem także jeszcze jeden głęboki sens. Jest to okres, w którym poprzez przypomnienie pierwszego przyjścia, nasze spojrzenia kierujemy ku powtórnemu nadejściu Syna Bożego na końcu czasów. Okres adwentu jest więc także oczekiwaniem na koniec doczesnej rzeczywistości, po czym nastąpi wejście w zupełnie nowy wieczny świat. W tym świetle Jezus Chrystus wielokrotnie wskazuje na potrzebę czuwania. „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie” (Mt 24, 42). Doczesny świat nie może spowodować ślepoty i ociężałości, które zamkną człowieka na Wieczność. Zbawiciel powtórnie nadejdzie i warto jak najlepiej się przygotować. Ale i tym razem nie należy się smucić i trwożyć. To powtórne nadejście jest radosną perspektywą pełnego ujrzenia Boga „twarzą w Twarz”. Głęboka tęsknota za absolutnym szczęściem wreszcie będzie mogła się spełnić poprzez Szczęście pełnego zjednoczenia z Bogiem i w Bogu z ludźmi.
Tak więc zarówno ze względu na przygotowanie do Bożego Narodzenia, jak i z powodu Ostatecznego Przyjścia Syna Bożego, adwent jest czasem radosnego oczekiwania. To zaproszenie dla nas, aby zwolnić tempo i pełniej otworzyć swe serce na Jezusa Chrystusa. Panie, za wstawiennictwem Maryi, Ty sam prowadź nas przez kolejne dni tego radosnego czasu adwentowego oczekiwania…
1 grudnia 2013 (Mt 24, 37-44)
Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ Słowo na jutro (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 820 dostępny od 21:00 (~5-35′).
Słowo na jutro
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.
Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka