27 marca 2025, Czwartek

Czwartek III tygodnia Wielkiego Postu (patron dnia: tu)
święci pustelnicy dziś wspominani: św. Jan, Pustelnik

Czytania   +

↑   Ewangelia (Łk 11, 14-23)

Rozesłanie Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Jezus wyrzucał złego ducha z człowieka, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: «Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.

On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże.

Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał, i rozda jego łupy.

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (czwartek 3 tygodnia Wielkiego Postu, rok liturgiczny C I)

Zachwyt i dyskredytacja

„Przyjmij mnie”, „Pragnę zamieszkać u ciebie”, „Pójdź za mną”. Tak właśnie woła Dobro. Najpełniej Jezus Chrystus, wcielenie wszelkiej dobroci. Ale niestety jest w nas całkiem sprawnie działający system zabezpieczeń. Wiele szczegółowych rozwiązań, które mają na celu nie dopuścić, aby dobro wniknęło zwłaszcza do głębszych obszarów naszej duszy. Istnieją dwa podstawowe systemy uniemożliwiające przyjęcie dobra Bożego i ludzkiego: zachwyt i dyskredytacja. Pozornie całkiem odmienne mechanizmy, ale w sumie prowadzą do tego samego.

Najpierw spójrzmy na zachwyt. Otóż miło jest usłyszeć dobre słowo. Sympatycznie być świadkiem szlachetnego gestu. Rodzą się wtedy nawet pełne zachwytu reakcje. Jak on pięknie postąpił? Jakże głębokie spojrzenie na życie! I niestety często na tym się kończy. Paradoksalnie, fascynacja może stać porządną barierą izolacyjną. Zachwyt zostaje potraktowany jako pełnia odpowiedzi na spotkane dobre słowo i czyn. Już się zachwyciłem. Coś więc zrobiłem i mogę dać sobie spokój. Dzięki temu mogę dalej żyć jak dotąd. Bardzo często w ten sposób rozwiązywana jest kwestia bezcennego świadectwa życia bł. Jana Pawła II. Gdyby przynajmniej kilka procent zachwytów przełożyło się na głębszą wewnętrzną przemianę, to nasze życie osobiste i społeczne wyglądałoby zupełnie inaczej niż aktualnie.

Druga metoda obrony przed dobrem zewnętrznie wygląda zupełnie inaczej. Polega bowiem na dyskredytacji człowieka, który zrobił coś dobrego. Chodzi o to, aby wykazać, że jednak jego słowa nie mają wiążącej mocy. W Ewangelii spotykamy się z sytuacją, gdy Jezus uwalnia człowieka od działania złego ducha. Ewidentne dobro. Jednak niektórzy wpadają na karkołomny pomysł. Pada oskarżenie, że Jezus jest w układzie z Belzebubem, przywódcą złych duchów: „Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy” (Łk 11, 15). Z pomocą tego potężnego złego ducha ma jakoby wypędzać mniej znaczące, słabsze złe duchy. Tak! Człowiek jest w stanie wymyśleć największe absurdy, jeśli jest mu to na rękę. Dzięki pomysłom, jak z Belzebubem, odrzucenie ewidentnego dobra zostaje usprawiedliwione. Autor dobrego czynu zostaje przedstawiony jako zły człowiek. W konsekwencji, złe jest także jego postępowanie i nauczanie. W poczuciu własnej dobroci można więc wszystko ze spokojnym sumieniem odrzucić i dalej żyć po staremu.

Pojawia się jednak pytanie. Czy zachowanie dotychczasowego starego życia jest najwyższą wartością? Jeśli nie chcę marnować doświadczanego promieniowania dobra, to lepiej nie zakładać wspomnianych zabezpieczeń. W tej sensownej logice zachwyt nabiera innego sensu. Staje się jedynie cennym środkiem, pomocą. Otóż doświadczony dobry przykład staram się najpełniej przełożyć na swoje życie. Autentycznie zachwycić się czymś, to przyjąć to dobro do możliwie najgłębszych warstw swego życia. Pokusę dyskredytacji najlepiej przezwyciężać poprzez odważne stawanie w prawdzie. Uczciwie dobro nazywam dobrem, a nie oczerniam. W konsekwencji odkryte dobro staje się żywą życiową inspiracją.

Niezwykłe promieniowanie Boskiego i ludzkiego dobra wciąż do nas dociera. Od nas zależy jak będzie wyglądać dalsza historia tych fotonów dobroci po dotarciu do granic naszego życia.

7 marca 2013 (Łk 11, 14-23)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1671 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza homilia księdza biskupa Zbigniewa Wołkowicza.

---