27 kwietnia 2022, Środa

Środa II tygodnia Okresu Wielkanocnego (inne oficjum: tu)

● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homila (~10-25′)
● Msza i różaniec

+   Komplet Czytań – rozwiń

↑  Ewangelia (J 3, 16-21)

Bóg posłał swego Syna, aby świat został zbawiony

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Jezus powiedział do Nikodema:

«Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.

A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Jak podjąć dobrą decyzję?

      Przełomowe wydarzenia w życiu. Wstąpienie w związek małżeński. Złożenie ślubów zakonnych. Obranie kierunku rozwoju zawodowego. Wybór nowych władz. Niepowtarzalne decyzje, od których zależy obraz przyszłości. Pewien etap się kończy. Rozpoczyna się kolejny rozdział życiowej księgi. Sprawa dotyczy zarówno poszczególnych ludzi, jak i całych wspólnot. Zawsze u źródeł jest konkretna decyzja w ludzkim sercu. Nie istnieje jakieś ogólne „zdecydowano”. Na horyzoncie pojawia się odpowiedzialność, ściśle zespolona z wolnością wyboru. Ludzki wybór nie ma automatycznie pieczęci „dobry”. Niestety, może być także „zły”. Bóg ma zawsze dobrą propozycję, ale człowiek może ją przyjąć lub odrzucić.

      Najgorzej, gdy człowiek po prostu nie bierze pod uwagę Bożego Światła. Jak wyjaśnia sam Jezus, „światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki” (Por. J 3, 16-21). Z różnych „ciemnych” powodów Bóg zostaje zastąpiony przez egoistyczne „ja”, które pragnie realizować swoje interesy i zamierzenia. Tak więc żadną miarą nie można powiedzieć, że każda decyzja jest tożsama z Wolą Bożą. Istnieje rzeczywistość „Woli Bożej” i „Dopustu Bożego”. Wola Boża to stan, który jest zgodny z Bożym Światłem. Dopust Boży oznacza „dopuszczenie” przez Boga decyzji, która nie odzwierciedla Jego Woli. Niepojęte, jak bardzo Bóg respektuje udzielony człowiekowi „trudny dar wolności”.

      Boży projekt, to najlepsze rozwiązanie dla człowieka. Dlatego warto wręcz heroicznie pragnąć Woli Bożej. W tym względzie Jezus obdarza bezcennym Słowem: „Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby okazało się, że jego uczynki są dokonane w Bogu”. Tak! Trzeba najpierw ukrzyżować w sobie wszystko, co jest przejawem egoistycznych oczekiwań i wyobrażeń. Chodzi o usunięcie wewnętrznego zakłamania. Kłamstwo nie jest jedynie prostym błędem. To brak szczerego skierowania serca na Prawdę. Gdy człowiek wejdzie na drogę czystości serca, wtedy wnętrze otwiera się na Boże Światło. Mając taki solidny fundament, trzeba precyzyjnie podjąć wszystkie niezbędne kroki, aby ostatecznie stać się posłusznym narzędziem Woli Bożej. A jakie to kroki?

      Przede wszystkim, niezbędny jest zdecydowany akt woli: „chcę podjąć decyzję tylko i wyłącznie zgodnie z Wolą Bożą”. To powoduje modlitewne nastawienie serca na promieniowanie Bożego Światła. Bezcenna wartość modlitewnego zatrzymania. Ale niezbędna jest także konsultacja z ludźmi, którzy są kompetentni w obszarze podejmowanej decyzji. Oczywiście naturalnym elementem jest rozmowa z osobami, których podejmowana decyzja dotyczy. Kto ogranicza się tylko do indywidualnej modlitwy, tak naprawdę tkwi w stanie głębokiego egoizmu. Pod pozorem Bożego natchnienia w centrum stawia lękliwie własne pomysły. Bóg przemawia także przez drugiego człowieka.

      Samotne stanięcie przed Panem dokonuje się dopiero na kolejnym etapie. Jest to bycie „twarzą w Twarz” wobec Boga, z tym wszystkim, co wypełnia umysł i serce. Tu warto wyróżnić niejako dwa „podetapy”. Najpierw ma miejsce racjonalne rozważanie argumentów „za” i „przeciw”. Jest to rozumowa analiza wszystkich posiadanych źródeł wiedzy odnośnie podejmowanej decyzji. Chodzi zarówno o własne refleksje, jak i opinie pozostałych osób, które wspólnie są zaangażowane lub obdarzają cenną radą .

      Po przeanalizowaniu wszystkiego, trzeba zatrzymać się już tylko z własnym sumieniem wobec Boga. Bezcenne jest proste trwanie w ciszy, w postawie bezsłownego wsłuchania. Owocem takiej kontemplacji Prawdy staje się jeden wewnętrzny głos, zdecydowanie mocniejszy od innych. Ostatnim krokiem jest podjęcie decyzji, zgodnie z tym wskazaniem sumienia. Dla wierzącego jest to posłuszeństwo natchnieniu Ducha Świętego. Duch Święty zna doskonale Wolę Ojca w Niebie. Dlatego taką decyzję można traktować jako „maksymalnie otwartą” na Wolę Bożą. To droga prawdy w świetle Jezusa Chrystusa.

30 kwietnia 2014 (J 3, 16-21)

Powyższe rozważanie wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.

↑   Komentarze video

Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):

↑   Dobra Homilia

Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):

↑   Msza z Różańcem

Msza Święta w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi, poprzedzona Różańcem.

Środa, 27 kwietnia 2022, transmisja z Sanktuarium: 17:30 – różaniec, 18:00 – msza święta.

Rok Świętej Rodziny

---

Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl