28 marca 2024. Słowo na Wielki Czwartek, Mszę Krzyżma i rozpoczęcia Triduum Paschalnego – Mszę Wieczerzy Pańskiej. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilie kard. Rysia
W Wielki Czwartek obchodzimy pamiątkę Ostatniej Wieczerzy, w czasie której Jezus ustanowił dwa nierozdzielne sakramenty: kapłaństwa i Eucharystii.
Pierwszy upamiętnia poranna Msza Święta Krzyżma sprawowana jedynie w kościołach katedralnych przez miejscowego biskupa. Na niej gromadzą się kapłani całej diecezji by pod przewodnictwem miejscowego biskupa poświęcić oleje święte (używane przez najbliższy rok w liturgii i sakramentach) oraz odnowić przyrzeczenia kapłańskie.
Modlitwa popołudniowa Liturgii Godzin kończy okres Wielkiego Postu.
Wieczorem rozpoczyna się Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego, które otwiera sprawowana we wszystkich kościołach Msza Wieczerzy Pańskiej. W jej czasie powraca (po okresie Wielkiego Postu) śpiew hymnu „Chwała na wysokości Bogu”, któremu towarzyszy bicie dzwonów. Msza święta nie ma dziś zakończenia (liturgia Triduum rozciąga się aż do Wigilii Paschalnej w sobotę o zmierzchu): natomiast po komunii świętej ma miejsce procesja do tak zwanej ciemnicy (więcej tutaj). Kontynuacja obchodów Triduum następuje w czasie Liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek.
28 marca 2024, Czwartek
Wielki Czwartek (Msza Krzyżma: tu, popołudniu zakończenie Wielkiego Postu i rozpoczęcie Triduum Paschalnego) patron dnia: tu
święci pustelnicy dziś wspominani: bł. Joanna Maria de Maille, wdowa
Spis treści:
• Czytania, Ewangelia i rozważanie do Mszy Krzyżma
• Czytania Mszy Wieczerzy Pańskiej
• Ewangelia Mszy Wieczerzy Pańskiej
• Rozważanie z Eremu* do Mszy Wieczerzy Pańskiej
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilie kard. Rysia
• Procesja przeniesienia i tekst hymnu Sław Języku Tajemnicę
↑ Czytania i rozważanie Ewangelii Mszy Krzyżma
Czytania i Ewangelia Mszy Krzyżma +
Rozważanie Ojca Pustelnika do porannej Ewangelii +
↑ Czytania i rozważanie Ewangelii Mszy Wieczerzy Pańskiej – rozpoczęcie Triduum Paschalnego
Czytania Mszy Wieczerzy Pańskiej +
↑ Ewangelia Mszy Wieczerzy Pańskiej (J 13, 1-15)
Do końca ich umiłował
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.
W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał».
Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!»
Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści».
A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii z Mszy Wieczerzy Pańskiej (~2-3′) (Wielki Czwartek, rok liturgiczny A II)
Kapłański drogowskaz
„Być człowiekiem, chrześcijaninem, kapłanem”. Oto bezcenny drogowskaz na drodze przeżywania kapłaństwa. Wielki Czwartek to dzień ustanowienia sakramentu Eucharystii i sakramentu kapłaństwa. Warto przy tej okazji zatrzymać się nad sensem powołania kapłańskiego. Sprawa dotyczy wszystkich chrześcijan, gdyż każdy poprzez chrzest uczestniczy w kapłaństwie powszechnym. Kapłan to człowiek, który składa ofiarę. Najpełniej chodzi o ufne poddanie się Woli Bożej. W Eucharystii, Bóg wszystko przemienia w Miłość, która pozostanie na Wieczność. W mocy Ducha Świętego, ofiarowane chleb i wino podlegają świętej przemianie w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Pokarm Eucharystyczny nie jest nagrodą za dobre sprawowanie. To najświętsze źródło mocy, aby poprzez życie doczesne dotrzeć do Szczęśliwej Wieczności.
Aby dar Ciała i Krwi zaistniał, kapłaństwo powszechne nie wystarczy. Potrzebne jest kapłaństwo służebne, które udzielane jest poprzez sakrament kapłaństwa. Powszechnie używając określenia „ksiądz”, mamy na myśli człowieka wyświęconego na kapłana. Kim jest ksiądz? To fundamentalne pytanie dla każdego księdza, ale także w sensie wspólnej sprawy dla każdego wierzącego.
Przede wszystkim wielką porażką jest chęć bycia „od razu” kapłanem. Taka postawa polega na zapomnieniu, że „najpierw” trzeba być człowiekiem i chrześcijaninem. Prowadzi to do sztuczności, odrealnienia, rutyny i niszczy żywą relację z Bogiem. Niepostrzeżenie kapłan staje się wtedy „urzędnikiem kapłańskim”, który świadczy różne „usługi dla ludności”. Brak tu wewnętrznego zespolenia serca z Ewangelią. Co gorsze, zacierają się nawet zwyczajne ludzkie zachowania i uczucia.
Dlatego najlepiej podążać drogą powołania kapłańskiego wedle drogowskazu: „Człowiek, chrześcijanin, kapłan”. Ten drogowskaz ma duże znaczenie dla rozumienia kapłaństwa powszechnego. Ale szczególnie cenny jest dla księdza. Osobiście staram się, tak jak potrafię w swej nieporadności, żyć wedle tej trójczłonowej zasady. Co to oznacza konkretnie? Przede wszystkim, w punkcie wyjścia najważniejsze jest bycie po prostu człowiekiem. Tu zaś od razu na myśl przychodzi prawda: „Nic, co ludzkie, nie jest mi obce”. Chodzi o to, aby jako ksiądz rozumieć człowieka w tym wszystkim, co go spotyka. Niczemu nie można się dziwić; nikim nie można się gorszyć lub oburzać. Od uduchowionych i pobożnych mądrości, ważniejsza jest zwykła ludzka dobroć i życiowy realizm. Być księdzem jako człowiek, to rozumieć, że w życiu wszystko może się zdarzyć. W każdej sytuacji zamiast biadolić, lepiej szukać najlepszych dróg wyjścia z problemu. Zarazem trzeba być zwyczajnie po ludzku uczciwym i sprawiedliwym oraz mówić językiem powszechnie zrozumiałym.
Ta ludzka podstawa pozwala wejść na poziom życia chrześcijańskiego. Nie da rady być „z serca księdzem”, jeśli brak żywej wiary w Jezusa Chrystusa. Chrześcijanin to człowiek, dla którego Jezus Chrystus jest absolutnie najważniejszy. Eucharystia zajmuje centralne miejsce w życiu. Od odprawienia Mszy św. pierwotniejsze jest zwyczajne chrześcijańskie pragnienie spotkania z Jezusem Eucharystycznym. W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus dał wyrazisty przykład umycia nóg swoim uczniom. Ten gest jest wielkim zaproszeniem dla każdego chrześcijanina, aby prezentować postawę pokornej służby. Zarazem zdrowa pokora wypływa ze źródła bezgranicznej miłości: „umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (J 13, 1). „Umywam ci nogi, bo cię kocham i szanuję”. Celem tej pokornej miłości jest wypełnienie w mocy Ducha Świętego woli Boga Ojca.
Mając taką ludzką i chrześcijańską podbudowę, kapłan otrzymuje błogosławieństwo na bycie wedle Serca Bożego. Staje się posłusznym narzędziem w ręku Bożej Miłości i Mądrości. Sercem całej posługi księdza jest sprawowanie Sakramentu Eucharystii i sakramentu pojednania. Panie Jezu Chryste, błagam Cię, abym jak najpełniej znikał, abyś poprzez mnie Ty Sam był jak najbardziej obecny i dostrzegalny.
17 kwietnia 2014 (J 13, 1-15)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Procesja przeniesienia i hymn (~2′)
Zamiast zakończenia Mszy Wieczerzy Pańskiej, po komunii świętej następuje procesja, w czasie której, przenoszony jest wraz z krzyżem, do tak zwanej ciemnicy, Najświętszy Sakrament. W czasie procesji przeniesienia śpiewamy najczęściej poniższy Hymn:
Sław Języku Tajemnicę
Sław, języku, tajemnicę
Ciała i najdroższej Krwi,
Którą jako łask krynicę
Wylał w czasie ziemskich dni
Ten, co Matkę miał Dziewicę,
Król narodów, godzien czci.
Z Panny czystej narodzony,
Posłan zbawić ludzki ród,
Gdy po świecie, na wsze strony,
Ziarno słowa rzucił w lud,
Wtedy cudem niezgłębionym
Zamknął swej pielgrzymki trud.
W noc ostatnią przy wieczerzy
Z tymi, których braćmi zwał,
Pełniąc wszystko, jak należy,
Czego przepis prawny chciał,
Sam Dwunastu się powierzył
I za pokarm z rąk swych dał.
Słowem więc, Wcielone Słowo,
Chleb zamienia w Ciało swe,
Wino Krwią jest Chrystusową,
Darmo wzrok to widzieć chce.
Tylko wiara Bożą mową
Pewność o tym w serca śle.
Po procesji następuje moment adoracji Najświętszego Sakramentu, gdy wspominamy pojmanie i uwięzienie Pana Jezusa w oczekiwaniu na sąd. Znakiem tych wydarzeń jest ogołocenie ołtarza, który aż do Wigilii Paschalnej pozostaje bez obrusu, świec i wszelkich ozdób. Także tabernakulum, pozostaje puste aż do Nocy Zmartwychwstania.
↑ Tekst łaciński hymnu +
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii z Mszy Wieczerzy Pańskiej, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1307 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dwie dzisiejsze homilie księdza kardynała Grzegorza Rysia do obu dzisiejszych Ewangelii.
Homilia z Mszy Krzyżma
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia z Mszy Wieczerzy Pańskiej
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
