29 listopada 2023, Środa

Środa XXXIV tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania +

Czytania na środę 34 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)

1. czytanie (Dn 5, 1-6. 13-14. 16-17. 23-28)

Uczta Baltazara i tajemniczy napis

Czytanie z Księgi proroka Daniela

Król Baltazar urządził dla swych możnowładców w liczbie tysiąca wielką ucztę i pił wino wobec tysiąca osób. Gdy zasmakował w winie, rozkazał Baltazar przynieść srebrne i złote naczynia, które jego ojciec, Nabuchodonozor, zabrał ze świątyni w Jerozolimie, aby mogli z nich pić król oraz jego możnowładcy, jego żony i nałożnice.

Przyniesiono więc złote i srebrne naczynia zabrane ze świątyni w Jerozolimie; pili z nich król, jego możnowładcy, jego żony i jego nałożnice. Pijąc wino, wychwalali bożków złotych i srebrnych, miedzianych i żelaznych, drewnianych i kamiennych.

W tej chwili ukazały się palce ręki ludzkiej i pisały za świecznikiem na wapnie ściany królewskiego pałacu. Król zaś widział piszącą rękę. Twarz króla zmieniła się, myśli jego napełniły się przerażeniem, jego stawy biodrowe uległy rozluźnieniu, a kolana jego uderzały jedno o drugie.

Wtedy przyprowadzono Daniela przed króla. Król odezwał się do Daniela: «Czy to ty jesteś Daniel, jeden z uprowadzonych z Judy, których sprowadził z Judy król, mój ojciec? Słyszałem o tobie, że posiadasz boskiego ducha i że stwierdzono u ciebie światło, rozwagę i nadzwyczajną mądrość. Słyszałem zaś o tobie, że umiesz dawać wyjaśnienia i rozwiązywać zawiłości. Jeśli więc potrafisz odczytać pismo i wyjaśnić jego znaczenie, zostaniesz odziany w purpurę i złoty łańcuch na szyję i będziesz panował jako trzeci w królestwie».

Wtedy odezwał się Daniel i rzekł wobec króla: «Dary swoje zatrzymaj, a podarunki daj innym! Jednakże odczytam królowi pismo i wyjaśnię jego znaczenie. Uniosłeś się przeciw Panu nieba. Przyniesiono do ciebie naczynia z Jego domu, ty zaś, twoi możnowładcy, twoje żony i twoje nałożnice piliście z nich wino. Wychwalałeś bogów srebrnych i złotych, miedzianych, żelaznych, drewnianych i kamiennych, którzy nie widzą, nie słyszą i nie rozumieją. Bogu zaś, w którego mocy jest twój oddech i wszystkie twoje drogi, czci nie oddałeś. Dlatego posłał On tę rękę, która nakreśliła to pismo.

A oto nakreślone pismo: Mene, mene, tekel ufarsin. Takie zaś jest znaczenie wyrazów: Mene – Bóg obliczył twoje panowanie i ustalił jego kres. Tekel – zważono cię na wadze i okazałeś się zbyt lekki. Peres – twoje królestwo uległo podziałowi, oddano je Medom i Persom».

Oto Słowo Boże

Psalm (Dn 3, 62a i 63a i 64a i 65a. 66a i 67 (R.: por. 57b))

Chwalcie na wieki najwyższego Pana

Błogosławcie Pana, słońce i księżycu, *
błogosławcie Pana, gwiazdy na niebie.
Błogosławcie Pana, deszcze i rosy, *
błogosławcie Pana, wszystkie wichry niebieskie.

Chwalcie na wieki najwyższego Pana

Błogosławcie Pana, ogniu i żarze, *
błogosławcie Pana, upale i chłodzie.
Błogosławcie Pana, *
chwalcie Go i wywyższajcie na wieki.

Chwalcie na wieki najwyższego Pana

Aklamacja (Ap 2, 10c)

Alleluja, alleluja, alleluja

Bądź wierny aż do śmierci,
a dam ci wieniec życia.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Łk 21, 12-19)

Jezus zapowiada prześladowanie swoich wyznawców

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić.

A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».

Oto Słowo Pańskie.

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (34 środa zwykła, rok liturgiczny B I)

Trwajmy… Zwyciężymy!

Codzienna walka trwa… Oto specyfika doczesnego życia. W skali globalnej, największych prześladowań doświadczają chrześcijanie. Istnieją dwa potężne nurty, które dążą do całkowitego wyeliminowania nauki Jezusa i unicestwienia Jego uczniów. Jeden to agresywny islam, zaś drugi to wojujący ateizm. Istnieje swoiste sprzężenie i „zjednoczenie” pomiędzy tymi pozornie odległymi od siebie sposobami myślenia. Wspólnym wrogiem jest chrześcijaństwo. Wielu wpływowych ateistów hołubi wręcz muzułmanów, zarazem epatując niechęcią, czy wręcz wrogością wobec chrześcijan. Jak to możliwe? W sensie religijnym islam powinien przecież wspierać wyznawców jednego Boga w zmaganiach z walczącym ateizmem. Zarazem, zwłaszcza w kontekście europejskim, ateiści powinni pomagać chrześcijanom wobec narastającego oddziaływania islamu, całkowicie odmiennego kulturowo.

Wyjaśnienie tej pozornej sprzeczności jest proste, gdy odwołamy się do najgłębszych pokładów metafizycznych w człowieku. Otóż sprawa dotyczy prawdy, której doskonałym wcieleniem jest Jezus Chrystus. Islam i ateizm, choć zawierają w sobie „ziarna prawdy”, to jednak całościowo są koncepcjami błędnymi. W rezultacie te dwie nieprawdy jednoczą się przeciwko jednej Prawdzie, którą jest Jezus Chrystus, Bóg i człowiek. To zaś oznacza, że uczniowie Jezusa, czyli chrześcijanie, stają się przedmiotem wspólnych prześladowań.

Nie można jednak być zaskoczonym taką sytuacją. Nasz Mistrz sprawy postawił bardzo jasno: „Podniosą na was ręce i będą was prześladować” (por. Łk 21, 12-19). Wiara chrześcijańska nie jest magiczną różdżką, która cudownie usuwa wszelkie trudności i zagrożenia. Wręcz przeciwnie, Bóg dopuszcza prześladowania, aby dać „sposobność do składania świadectwa”. Chodzi o to, aby móc dogłębnie dokonać wyboru, z kim chcemy żyć. Sens pobytu na ziemi polega na tym, aby móc w wolny sposób opowiedzieć się za kształtem naszego wiecznego życia.

Jeśli zaufamy Jezusowi, możemy być pewni, że otrzymamy wszelkie potrzebne duchowe wsparcie, zwłaszcza w chwilach najostrzejszych konfrontacji: „Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani sprzeciwić”. Bardzo bolesne i smutne jest to, że te prześladowania trwają nieraz ze strony ludzi, którzy tylko nazywają się chrześcijanami, wobec innych, autentycznych chrześcijan. Co więcej, linia frontu przebiega nawet w obrębie rodzin i domów. Ostatecznie dochodzimy do tego, że największa walka toczy się nie na zewnątrz, ale we wnętrzu człowieka. Prześladowany musi walczyć o to, aby zachować wierność nauce Jezusa. Prześladujący nieustannie ma możliwość odrzucenia pokusy diabła.

W walce duchowej najważniejszą strategią jest wytrwałość. Jezus zapewnia, że „przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie”. Wielka pokusa polega na chęci podjęcia walki w oparciu o własne siły i zaradność. Niestety, to doprowadzi do przegranej. Jeszcze gorzej, gdy odpowiedzią na otrzymany cios jest „mściwe oddanie w imię Jezusa”. Wtedy dokonuje się eskalacja nienawiści i tak naprawdę wszyscy przegrywają. Chodzi o to, aby całą ufność złożyć w Chrystusie i trwać. Wtedy On sam walczy i pokonuje tych, którzy inspirowani są przez szatana. Zachowywanie ewangelicznej nauki o miłości i cierpliwość to najlepszy oręż. Często ludzie walczący z uczniami Jezusa potrzebują czasu, aby wewnętrznie przemienić się. Nawet wtedy, gdy zabijają, w głębi są spragnieni miłości. Gdy tej dobroci nie otrzymują, zawiedzeni z jeszcze większą pasją niszczą. Z kolei, gdy spotykają się z miłością w imię Jezusa, wtedy w pierwszej fazie mogą jeszcze bardziej wściec się. Ale po tym przesileniu następuje powolna przemiana dzięki otrzymanemu darowi miłości. Nieraz wielcy wrogowie chrześcijaństwa stali się z czasem gorliwymi wyznawcami Jezusa dzięki temu, że spotkali na swej drodze autentycznych Jego świadków.

Tak więc przed nami wielkie wyzwanie! Otrzymujemy zaproszenie, aby w pokorze serca wytrwale świadczyć o ewangelicznej miłości i mądrości zarówno wobec ateistów (zdeklarowanych i tych, co nazywają się chrześcijanami), jak i muzułmanów oraz przedstawicieli innych religii. Trwajmy…

25 listopada 2015 (Łk 21, 12-19)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →