3 maja 2024, Piątek

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, głównej Patronki Polski, archidiecezji częstochowskiej i przemyskiej (poza Polską: święto świętych apostołów Filipa i Jakuba Młodszego) pierwszy piątek miesiąca, patron dnia: tu; inne oficjum: tu

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia kard. Rysia

Litania Loretańska →

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania +

Czytania na Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, głównej patronki Polski

1. czytanie (Ap 11, 19a; 12. 1-6a. 10ab)

Wielki znak ukazał się na niebie

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła

Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła, cierpiąc bóle i męki rodzenia.

I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. A ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecię.

I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga.

I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».

Oto Słowo Boże

Psalm (Jdt 13, 18bcde. 19-20a (R.: 15, 9e))

Tyś wielką chlubą naszego narodu

Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, *
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, *
Stwórca nieba i ziemi.

Tyś wielką chlubą naszego narodu

Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki *
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi, *
abyś była wywyższona na wieki.

Tyś wielką chlubą naszego narodu

2. czytanie (Kol 1, 12-16)

Bóg przeniósł nas do królestwa swojego Syna

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:

Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On to uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów.

On jest obrazem Boga niewidzialnego – Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy to Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

Oto Słowo Boże

Aklamacja (J 19, 27)

Alleluja, alleluja, alleluja

Jezus powiedział do ucznia: «Oto Matka twoja».
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (J 19, 25-27)

Oto syn Twój. Oto Matka twoja

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.

Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».

I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Oto Słowo Pańskie

Majowy Kącik Zadumy #3 →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, rok liturgiczny B I)

Zawsze z Maryją

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski… Uroczystość ta przypada 3 maja. W tym roku jest to niedziela. Dlatego w liturgii świętujemy w dniu dzisiejszym. To wielkie zaproszenie, aby spojrzeć na swoje życie w perspektywie obecności Maryi. Warto dostrzec trzy charakterystyczne obszary naszych egzystencjalnych doświadczeń: zwycięstwo, zwykła codzienność, radykalne cierpienie.

W przeżywaniu zwycięskich chwil cenną inspiracją jest postawa króla Jana Kazimierza po cudownej obronie Jasnej Góry. Potrafił on dostrzec nadprzyrodzony wymiar tego, co się dokonało. Nie uległ pokusie, że zwycięstwo nad Szwedami było jedynie zasługą ludzkich sił lub efektem pozytywnego przypadku. Jan Kazimierz spojrzał głębiej. Odkrył zbieżność pomiędzy odniesionym zwycięstwem i wstawienniczą obecnością Maryi w miejscu oblężenia. Owocem tej pokornej obserwacji stał się uroczysty akt z 1 kwietnia 1656 roku, w którym ogłoszono Maryję jako Królową Polski.

To konkretne zaproszenie, aby dostrzegać dyskretne wstawiennictwo Maryi w tym wszystkim, co stanowi nasze życiowe zwycięstwa i radości. Maryja, zostając Matką Boga, uwielbiała Boga, siebie postrzegając jako bezinteresownie obdarowaną. Dzięki temu napełniła się „Bożą królewskością”, stając się Królową. Nasze życiowe „góry” będą na wzór „Jasnej Góry”, gdy Maryja będzie Królową. Jej królowanie chroni przed niszczącym samouwielbieniem i pozwala pokornie i mądrze spożytkowywać odniesione zwycięstwa. Z pewnością dobre przeżywanie wolności i sukcesów nie należy do naszych mocnych cech narodowych. Czerpiąc z Maryjnego orędownictwa i przykładu, otrzymamy wsparcie, aby w praktyce cieszyć się prawdą: „Zgoda buduje”.

Po ślubach Jana Kazimierza, z czasem dzień 3 maja został ustanowiony w Polsce jako Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, zyskując charakter święta ogólnonarodowego. Wybór tego dnia był ściśle związany z rocznicą uchwalenia pierwszej polskiej konstytucji (Konstytucja 3 maja 1791 roku). Dzieło to było pięknym owocem służebnej pracy, na wzór Maryi. Maryja, niejako kontynuując swe słowa ze sceny Zwiastowania, w zwyczajnej codzienności starała się być pokorną „niewolnicą Pana”. Służba, inspirowana miłością w sercu, to Maryjny sposób na przeżywanie zwyczajnych obowiązków. Nawet najprostsze rzeczy, gdy przeniknięte są promieniami woli Bożej, wydatnie służą dobru doczesnemu i są „trampoliną” do Nieba. Maryja jest Królową w przeżywaniu pracy jako służby, inspirowanej miłością. Ostatecznie nie liczy się to, co robimy, ale ile w to wkładamy miłości.

Maryja najpełniej ukazała swój królewski blask, gdy do końca wytrwała w bólu pod Krzyżem, na którym umierał Chrystus. Tak! Kobieta, która cierpliwie znosi cierpienie razem z Jezusem, jest piękną królową! Oto błogosławiony drogowskaz, który pokazuje, w jakim kierunku zdążać, gdy spada na nas potężne cierpienie; gdy Krzyż zdaje się przysłaniać cały horyzont istnienia. To czas wielkiej duchowej walki. Szatan chce wyrwać wiarę z serca. Maryja w tej walce odniosła zwycięstwo. Nie zwątpiła w Bożą miłość. Pomimo „naporu klęski”, wierzyła w zwycięstwo. Nie dała się złamać. Cierpliwie znosiła cierpienie do końca. W ten sposób najpełniej ukazała się jako kobieta, która prawdziwie jest Królową.

W tej atmosferze duchowego zjednoczenia, Jezus wypowiedział z Krzyża do Maryi i do umiłowanego ucznia znamienne słowa. Do Maryi rzekł: „Niewiasto, oto syn Twój”. Z kolei do ucznia: „Oto Matka twoja” (por. J 19, 25-27). Maryja posłusznie przyjęła ucznia jako swego syna. Uczeń przyjął Maryję jako swą Matkę. To wydarzenie jest dla nas niejako podwójnym zaproszeniem. Przede wszystkim trzeba dzielnie trwać z Jezusem pod Krzyżem. Ale praktycznie będzie to bardzo trudne. Dlatego najlepiej zrobimy, gdy przyjmiemy Maryję jako swoją Matkę. Możemy być pewni, że w sercu Maryi już jesteśmy jako dzieci, które obdarza swym matczynym ciepłem, ochroną i wsparciem. „Zwycięstwo, jeśli przyjdzie, przyjdzie przez Maryję”.

Najświętsza Maryjo Panno, Królowo Polski, w wydarzeniach radosnych, bolesnych i w wielorakiej zwyczajności, oręduj za każdą Polką i za każdym Polakiem, w kraju i za granicą. Maryjo, módl się za nami…

2 maja 2015 (J 19, 25-27)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →