3 czerwca 2022, Piątek

Piątek VII tygodnia Wielkanocnego – wspomnienie św. Karola Lwangi i Towarzyszy, męczenników, pierwszy piątek miesiąca (inne oficjum: tu)

● Czytania
● Ewangelia
● Rozważanie Ojca Pustelnika (lectio ~2-3′)
● Inne komentarze (video ~3-35′)

+   Wszystkie czytania – rozwiń

↑  Ewangelia (J 21, 15-19)

Piotr pasterzem Kościoła

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?»

Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».

Rzekł do niego: «Paś baranki moje».

I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?»

Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».

Rzekł do niego: «Paś owce moje».

Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?»

Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham».

Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje.

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz».

To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Posługa władzy

     W jaki sposób być dobrym rodzicem? Jak najlepiej pełnić obowiązki szefa? Odpowiedzialny za innych ludzi, co powinien robić, a czego unikać? Te wszystkie pytania mają jeden wspólny mianownik: jak prawidłowo sprawować władzę? Oczywiście, wyznawcy „logiki światowej” zbytnio się nad tym tematem nie rozczulają. Dominuje po prostu zasada „prawa siły”, która za nic ma „siłę prawa”; o miłości już nawet nie wspominając. Takie „światowe” zachowanie nie ma oczywiście nic wspólnego z chrześcijańską postawą. A na czym polega różnica? Jak powinien postępować człowiek, który po chrześcijańsku podejmuje odpowiedzialność za drugiego człowieka? Wyrazistą odpowiedź daje nam ewangeliczny dialog Jezusa z Piotrem (por. J 21, 15-19). Przed podjęciem pasterskiej posługi, Piotr składa wobec Jezusa potrójne wyznanie miłości: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”.

      To bardzo konkretny drogowskaz. Miłość do Jezusa Chrystusa jest niezbędnym fundamentem, na którym dopiero mogą być budowane dalsze „piętra” ludzkich relacji. Jest w tym wyrazista duchowa logika. Chrześcijanin sprawujący władzę ma status pasterza, który realizuje swą misję jako otrzymaną od Jezusa i w imieniu Jezusa. Jako pasterz powinien być niejako widzialnym, słyszalnym i dotykalnym znakiem samego Boga. Zasadniczym celem chrześcijańskiego przełożonego wobec podwładnego jest bycie „pośrednikiem” Bożej Miłości i Troski. Przełożony musi ciężko pracować nad uśmiercaniem swej woli, aby być tylko i wyłącznie sługą Bożej Woli. Teoretyczne uznanie tych zasad daje w praktyce możliwość trzech różnych interpretacji: dwie błędne i jedna dobra.

      W pierwszym przypadku przełożony postrzega swoją „silniejszą” pozycję jako środek do pozbawionego oporu kierowania podwładnym, którego uważa za „słabszego”. Miłość pasterska błędnie utożsamiana jest z autorytatywnym paternalizmem. Nie ma tu miejsca na wsłuchanie się w potrzeby, spostrzeżenia i oczekiwania powierzonej sobie owieczki. Dominuje postawa demonstrowania posiadanej władzy i pokazywanie „kto tu rządzi”. Rodzic nie rozmawia z dzieckiem, tylko „rozkazuje”. Przełożony kompletnie nie bierze pod uwagę sugestii podwładnych, ograniczając się do wydawania poleceń. Panuje klimat, w którym nie ma wzajemnego zaufania i duchowej bliskości w Bogu.

      Druga sytuacja jest przejawem zupełnie innego problemu. Tym razem człowiek mający władzę boi się odważnie i zdecydowanie prowadzić swe owieczki. Dochodzi do sytuacji paradoksalnej. „Silniejszy”, który ma kierować”, zaczyna być kierowany przez podlegających sobie „słabszych”. Dobrze ilustrują to sytuacje tzw. bezstresowego wychowania, gdzie dzieci zaczynają „rządzić” rodzicami. Początkowo może to być sympatyczne, ale z czasem zaczyna wytwarzać się atmosfera chaosu i zagubienia. „Miłująca bliskość” nie jest tu wcieleniem Bożej Miłości, ale tak naprawdę nieodpowiedzialnym egoizmem, zalęknionym o siebie.

      Przełożony sprawujący władzę wedle „Serca Bożego” to człowiek, który odważnie podejmuje misję „bycia silniejszym”. Z pokorą, otrzymaną „siłę władzy” traktuje jako „święte narzędzie”, przy pomocy którego troszczy się o „słabszego”. Służba miłości jest tutaj swoistą syntezą wsłuchania się w Boga i w człowieka. Owocem tego stają się autonomiczne decyzje, podejmowane zgodnie z sumieniem. Decyzje takie obrazowo można przedstawić jako zdrowe rośliny, wyrastające z gleby umiłowania Chrystusa. Nieraz mogą być to trudne decyzje, ale jeśli są konieczne, nawet za cenę doraźnego bólu trzeba je podjąć. Niedopuszczalne są sytuacje, gdy jakieś jednostki ewidentnie szkodzą całej wspólnocie. Obowiązkiem pasterza jest wtedy mądra reakcja, która uniemożliwi kontynuację tych egoistycznych działań. Stawką jest tutaj dobro całej wspólnoty. Zarazem mądrość miłości pasterskiej polega na tym, aby każdemu umożliwić jak najlepsze warunki osobistego rozwoju, który jednocześnie będzie służył dobru całej wspólnoty. Po chrześcijańsku sprawować władzę, to całym sercem troszczyć się o to, aby zarówno poszczególne osoby, jak i cała wspólnota, mogły wcielić w życie wolę Jezusa Chrystusa, jedynego Pasterza.

6 czerwca 2014 (J 21, 15-19)

Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Inne komentarze

1) Zamiast homilii wprowadzenie do Lectio Divina księży Salwatorianów, odcinek 643 (~5-35′). Wyświetla się najnowsze dostępne nagranie. Pozostałe odcinki dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku).

Słowo na jutro
Źródło: CFD

2) Zoom Mocnych w Duchu (dostępny od 5:00 rano ~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (dostępne od godziny 00.00 ~5-7′). Przycisk powinien wyświetlać najbardziej aktualny odcinek, czasem jednak trzeba go odszukać w rozwijanej playliście.

3) Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):

Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka

---