30 października 2025. Słowo na czwartek 30 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
30 października 2025, Czwartek
Czwartek XXX tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święty pustelnik dziś wspominany: święty Liberat z Loro Piceno
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na czwartek 30 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (Rz 8, 31b-39)
Nic nas nie odłączy od miłości Chrystusa
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby także wraz z Nim wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej – zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?
Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: «Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce na rzeź przeznaczone». Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co jest wysoko, ani co głęboko, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 109 (108), 21-22. 26-27. 30-31 (R.: por. 26b))
Ocal mnie, Panie, w swojej łaskawości
Panie, mój Panie, †
ujmij się za mną przez wzgląd na Twoje imię, *
wybaw mnie, bo łaskawa jest Twoja dobroć.
Bo jestem nędzny i nieszczęśliwy, *
a serce jest we mnie zranione.
Ocal mnie, Panie, w swojej łaskawości
Dopomóż mi, Panie, mój Boże, *
ocal mnie w swej łaskawości,
aby poznali, że to Twoja ręka, *
że Ty, o Panie, tego dokonałeś.
Ocal mnie, Panie, w swojej łaskawości
Chcę dziękować Panu głośno swoimi ustami *
i chwalić Go w pośrodku tłumów.
Bo stanął po prawicy biednego, *
aby go wybawić od sądzących jego życie.
Ocal mnie, Panie, w swojej łaskawości
Aklamacja (Łk 19, 38)
Alleluja, alleluja, alleluja
Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie.
Pokój w niebie i chwała na wysokościach.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 13, 31-35)
Jezus wierny swojemu posłannictwu
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
W tym czasie przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli do Jezusa: «Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić». Lecz On im odpowiedział: «Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wyrzucam złe duchy i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego dnia będę u kresu. Jednak dziś, jutro i pojutrze muszę być w drodze, bo rzecz to niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jeruzalem.
Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście. Oto dom wasz tylko dla was pozostanie. Mówię zaś wam: nie ujrzycie Mnie, aż nadejdzie czas, gdy powiecie: „Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie”».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (30 czwartek zwykły, rok liturgiczny C I)
Odwagi! Nie lękajcie się!
„Nie lękajcie się!”. Za sprawą św. Jana Pawła II, to słowo Jezusa stało się szczególnie bliskie naszym sercom. Tak! Potrzebujemy słów dodających odwagi i otuchy. Różne obawy wciąż nam towarzyszą. Odczuwamy często niepewność odnośnie dalszego kroku. Zarazem w głębi serca pulsuje głód poczucia bezpieczeństwa. Bardzo dobrze, jeśli człowiek obawia się utracić Boga. W tym sensie dar bojaźni Bożej jest czymś jak najbardziej właściwym. Ale najczęściej chodzi o lęk generowany przez szatana, który pragnie mieć pod swoją kontrolą jak najwięcej przestrzeni fizycznej w przyrodzie i duchowej w ludzkich duszach. Jedna z preferowanych metod utrzymywania lub zdobywania nowych terytoriów polega na wzbudzaniu reakcji lękowych. Jeśli gdzieś rysuje się na horyzoncie „niebezpieczeństwo” dobra, moce piekielne podnoszą alarm. Akcja pod kryptonimem „zaniepokojenie” bardzo często przynosi pożądane efekty, zwłaszcza wobec jednostek słabszych psychicznie i duchowo. Pewien ewangeliczny epizod bardzo dobrze pokazuje ten proces zastraszenia. To bezcenny materiał w naszej codziennej walce duchowej.
Otóż pewnego razu do Jezusa przyszli faryzeusze ze słowami: „Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić” (Łk 13, 31). Najgłębszym motywem tych słów nie była troska, ale chęć „wyproszenia” Jezusa z terenu Galilei. Ze względów religijnych i politycznych, Jego obecność nie była na rękę zarówno dla Heroda, jak i dla faryzeuszów. Pierwszy ogarnięty obsesją władzy obawiał się niebezpiecznego konkurenta politycznego. Zamknięty w swym świecie przebiegłych gierek „nie czuł”, że tak naprawdę w Jezusie nie ma wroga, lecz przyjaciela, który na jego terytorium wyrzuca złe duchy i dokonuje uzdrowień.
Z kolei dla galilejskich faryzeuszy Jezus był niewygodny ze względów religijnych. Najprawdopodobniej z Herodem uknuli „intrygę postraszenia”. Ale nawet gdyby byli motywowani szczerą chęcią ostrzeżenia o niebezpieczeństwie, to głębiej mieli w sercach proste pragnienie: „Człowieku, idź stąd!”. Chodziło o postraszenie Jezusa, aby pozbyć się niepokojącego rywala religijnego w nauczaniu Bożych prawd.
Poprzez Heroda i faryzeuszy działał niestety szatan, który za wszelką cenę nie chciał dopuścić do obecności Wcielonego Dobra. Tego dramatu lęku przed Dobrem jeszcze pełniej dotykamy w powiązaniu z Jerozolimą, do której na zakończenie swej misji udał się Jezus. Dojmująco brzmią Jego słowa: „Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamieniujesz tych, którzy do ciebie są posłani” (Łk 13, 34). Jerozolima, święte miasto pokoju, które otrzymało od Boga szczególny dar wybraństwa. Niestety to „miasto Boga” odrzuciło Zbawiciela. Ważniejsze okazało się zamknięcie we własnych wizjach i oczekiwaniach. Szatan wzbudził różne absurdalne obawy, które zatwardziły serca wobec Dobrej Nowiny. Święta Dobroć Jezusa wyzwoliła paniczny strach. Im ta świętość bardziej promieniowała, tym lęk wzmagał się coraz bardziej. Tego absurdu po ludzku nie da się wytłumaczyć. Jedynym wyjaśnieniem jest „ostra jazda” szatana, który przebiegle podbuntował Jerozolimę.
W tym świetle jakże przejmująco brzmią słowa Jezusa: „Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście” (Łk 13, 34). To nie są słowa skierowane tylko do Jerozolimy, ale do każdej duszy, która lękliwie wzbrania się przed przyjściem Jezusa i jego proroków. Warto wziąć sobie głęboko do serca ten pełen bólu i miłości głos i nie popełnić błędu, który kiedyś stał się udziałem Jerozolimy. Jezus jest jak troskliwy ptak, który pragnie z miłością ochronić nas swymi skrzydłami. Każde Jego słowo, każdy Jego gest może być przyjmowany z absolutnym zaufaniem. Jezus jest w stanie ofiarować nam poczucie bezpieczeństwa. W Jego obecności wszelki strach to skutek niezdrowych reakcji lękowych lub przejaw szatańskiej pokusy zastraszania.
„Nie lękajcie się-otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!”…„Błogosławiony ten, który przychodzi w imię Pańskie”… Św. Archaniele Michale módl się za nami…
31 października 2013 (Łk 13, 31-35)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1888 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
