30 czerwca 2023, Piątek

P iątek XII tygodnia zwykłego (rok I; w Rodzinie świętego Pawła: Uroczystość) patron dnia: tu; inne oficjum: tu

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Litania do Serca Jezusa →

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania i aklamacja przed Ewangelią +

Czytania na piątek 12 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)

1. czytanie (Rdz 17, 1. 9-10. 15-22)

Izaak będzie dziedzicem przymierza

Czytanie z Księgi Rodzaju

Gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał mu się Pan i rzekł do niego: «Ja jestem Bogiem Wszechmogącym. Służ Mi i bądź nieskazitelny».

Potem rzekł Bóg do Abrahama: «Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia zachowujcie przymierze ze Mną. Przymierze, które będziecie zachowywali między Mną a wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, polega na tym: wszyscy wasi mężczyźni mają być obrzezani».

I mówił Bóg do Abrahama: «Żony twej nie będziesz nazywał imieniem Saraj, lecz imię jej będzie Sara. Błogosławiąc jej, dam ci i z niej syna, i będę jej nadal błogosławił, tak że stanie się ona matką ludów i królowie będą jej potomkami».

Abraham, upadłszy na twarz, roześmiał się; pomyślał sobie bowiem: «Czyż człowiekowi stuletniemu może się urodzić syn? Albo czy dziewięćdziesięcioletnia Sara może zostać matką?»

Rzekł zatem do Boga: «Oby przynajmniej Izmael żył pod Twą opieką!» A Bóg mu na to: «Ależ nie! Żona twoja, Sara, urodzi ci syna, któremu dasz imię Izaak. Z nim też zawrę przymierze, przymierze wieczne z jego potomstwem, które po nim przyjdzie. Co do Izmaela, wysłucham cię: Oto pobłogosławię mu, żeby był płodny, i dam mu niezmiernie liczne potomstwo; on będzie ojcem dwunastu książąt, narodem wielkim go uczynię. Moje zaś przymierze zawrę z Izaakiem, którego urodzi ci Sara za rok o tej porze».

Wypowiedziawszy te słowa, Bóg oddalił się od Abrahama.

Oto Słowo Boże

Psalm (Ps 128 (127), 1b-2. 3. 4-5 (R.: 1b))

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu *
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
w zaciszu twego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki *
dokoła twego stołu.

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Tak będzie błogosławiony człowiek, *
który służy Panu.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi †
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *
przez wszystkie dni twego życia.

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Aklamacja (Por. Mt 8, 17)

Alleluja, alleluja, alleluja

Jezus wziął na siebie nasze słabości
i dźwigał nasze choroby.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Mt 8, 1-4)

Uzdrowienie trędowatego

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Gdy Jezus zszedł z góry, postępowały za Nim wielkie tłumy. A oto podszedł trędowaty i upadł przed Nim, mówiąc: «Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić». Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: «Chcę, bądź oczyszczony! » I natychmiast został oczyszczony z trądu.

Jezus powiedział do niego: «Uważaj, nie mów o tym nikomu, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich».

Oto Słowo Pańskie.

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (12 piątek zwykły, rok liturgiczny C I)

Podłe czy święte słowa?

Człowiek ma pewną szczególną zdolność. Jest w stanie wypowiadać słowa. Słowo jest nierozłącznie związane z człowiekiem. Mogą tu jednak zaistnieć dwie zupełnie odmienne sytuacje. Dotykamy serca ludzkiego dramatu. A cóż takiego rysuje się na horyzoncie?

Otóż słowo może budować lub burzyć. Stwierdzenie to dotyczy zarówno autora, jak i odbiorcy. Złe słowo prowadzi do destrukcji. Wewnętrznie rozbija i zewnętrznie powoduje brak jedności. Wprowadza niszczący niepokój. Często jest to chaotyczny krzyk, po którym pojawia się przeraźliwa pustka. Dokonuje się pewne rozładowanie napięcia, ale za cenę późniejszego odczucia smutku, niesmaku. Takie słowo jest wyrazem zniewolenia przez zło i prowadzi do jeszcze głębszej niewoli serca. Bez przesady można powiedzieć, że złe słowa są niczym łańcuchy, które pętają człowieka. Rodzą chorobę serca, która ogarnia także ciało. Rozbijają wnętrze człowieka. Tragiczne rozproszenie. Ostatecznym autorem takiego niszczącego słowa jest zły duch. Dlatego temu, kto chce wypowiadać złe słowa, Jezus zawsze zdecydowanie mówi: „milcz”. Lepiej nic nie mówić, niż wypowiadać słowo, które jest wypełnione złem. Gdy człowiek wypowiada złe słowo, niszczy siebie i słuchającego. Złe słowo jest krzykliwe. Dlatego łatwiej słyszalne. Można odnieść wrażenie, że dominuje. Na szczęście prawda jest inna.

Pierwsze miejsce na ludzkiej scenie zajmuje dobre słowo. Jakże odmienna rzeczywistość. Dobre słowo jest u źródeł twórczego budowania. Charakteryzuje się zdolnością do porządkowania świata. Wyprowadza ze stanu chaosu do stanu coraz pełniejszej harmonii. Niewątpliwie, dobre słowo posiada w sobie pewną potężną władzę. Nie jest zwykłym splotem dźwięków lub znaków na papierze. Zasadniczo dominuje tu atmosfera spokoju i ciszy. Nie oznacza to jednak w żaden sposób bierności i bezwładu. Wręcz przeciwnie. To wielka moc twórcza. Energia nie jest tracona na bezpłodny krzyk, ale przeobraża się w konkretny czyn. Takie słowo wyrasta z ciszy. Cisza jest tu przygotowaniem.

U źródeł takiego słowa jest Jezus. Poprzez wypowiadane słowo był w stanie uzdrawiać nawet z trądu: „«Chcę, bądź oczyszczony». I natychmiast został oczyszczony z trądu” (Mt 8, 3). Potęgą dobrego słowa, Chrystus przywracał zdrowie i uwalniał z mocy zła. Jak najbardziej możemy uczestniczyć w tej Bożej mocy. Czy nie jest to piękna perspektywa? Wypowiadać słowa wypełnione dobrocią, które mają duchową moc? Słowa, które w ludzkie serce wprowadzają pokój i harmonię. Bezcenne uzdrawianie ciała i duszy!

Tak! Dramat słowa! Pośród rys i pęknięć zła, niechaj ten dramat staje się zwycięstwem Dobroci i Miłości Krzyża! Niech Bóg poprzez nas wypowiada swe życiodajne Słowo.

28 czerwca 2013 (Mt 8, 1-4)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →