30 sierpnia 2024, Piątek

Piątek XXI tygodnia zwykłego (rok II) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święci pustelnicy dziś wspominani: błogosławiony Ghebre Michał, kapłan i męczennik

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania +

Czytania na piątek 21 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny II)

1. czytanie (1 Kor 1, 17-25)

Mądrość świata i mądrość Boża

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża. Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia.

Napisane jest bowiem: «Wytracę mądrość mędrców, a przebiegłość przebiegłych zniweczę». Gdzie jest mędrzec? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego świata? Czyż nie uczynił Bóg mądrości świata głupstwem?

Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawiać wierzących. Tak więc, gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków – Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi.

Oto Słowo Boże

Psalm (Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 10-11 (R.: por. 5b))

Pełna jest ziemia łaskawości Pana

Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.

Pełna jest ziemia łaskawości Pana

Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski.

Pełna jest ziemia łaskawości Pana

Pan udaremnia zamiary narodów, *
wniwecz obraca zamysły ludów.
Zamiary Pana trwają na wieki, *
zamysły Jego serca przez pokolenia.

Pełna jest ziemia łaskawości Pana

Aklamacja (Por. Łk 21, 36)

Alleluja, alleluja, alleluja

Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,
abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Mt 25, 1-13)

Przypowieść o dziesięciu pannach

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:

«Podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w swoich naczyniach. Gdy się pan młody opóźniał, senność ogarnęła wszystkie i posnęły.

Lecz o północy rozległo się wołanie: „Oto pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!” Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: „Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną”. Odpowiedziały roztropne: „Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie”.

Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. Nadchodzą w końcu i pozostałe panny, prosząc: „Panie, panie, otwórz nam!” Lecz on odpowiedział: „Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was”.

Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny».

Oto Słowo Pańskie

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (21 piątek zwykły, rok liturgiczny C I)

A co później będzie?

„Jakoś tam będzie. Nie ma co się martwić”. Niejednokrotnie można usłyszeć takie uspokajające słowa. Pozornie nawet bardzo ładnie brzmią. Taka wolność wobec tego, co będzie. Dla niektórych to nawet wyrażenie ufnej wiary w Opatrzność. Niestety, w wielu przypadkach, autorzy takich słów przeżywają teraz wielkie życiowe dramaty. A jeszcze boleśniejsze jest to, że poprzez swą nonszalancję przyczynili się do tragicznych sytuacji w życiu innych ludzi. Pokazują to konkretne wydarzenia w rodzinach, ale także na płaszczyźnie krajowej czy międzynarodowej. Ileż bezmyślnych decyzji i zachowań, które ciągną się później długą smugą małżeńskich i rodzinnych konfliktów? Ileż uczuciowych i finansowych tarapatów, które spędzają obecnie sen z powiek i powodują coraz większe znerwicowanie. Na myśl przychodzą także interwencje zbrojne np. w Iraku, za które normalni ludzie na miejscu muszą płacić obecnie przerażającą cenę.

Co jest cechą charakterystyczną tego rodzaju myślenia i postępowania w stylu „jakoś tam będzie?”. Bez wątpienia jest to brak roztropności. Roztropność domaga się uprzedniego myślenia o przyszłości. Nie można ograniczyć się jedynie do tego, żeby coś zrobić lub ewentualnie coś pominąć? Właściwie nie chodzi o to, aby jakieś działanie zaistniało. O wiele ważniejsze jest przewidzenie bliższych i dalszych konsekwencji planowanych działań. Co chcemy uzyskać? Co trzeba przygotować, aby stawić czoła wyzwaniom przyszłości? Nie jest sztuką zabłysnąć jakimś fajerwerkiem, a potem siebie lub innych zepchnąć w piekielną otchłań ciemności. Oto wielka pokusa: zrobić „coś- teraz” pod ciśnieniem emocji i kompletnie nie myśleć o tym, co będzie potem. Gdy nocą wystrzelimy w górę sztuczne ognie, to rzeczywiście przez chwilę mamy zachwycający błysk. Ujmujący czar fajerwerku. Ale potem gwałtownie blask niknie i na dalsze godziny zapada ciemna noc.

Niektórzy prą na siłę, aby skierować „każące pociski” na reżim w Syrii. Ale jaki jest dalszy plan? Nie ma! Słusznie mądrzy chrześcijanie z Bliskiego Wschodu mówią, że atak militarny na Syrię nie przyniesie pokoju. A właściwie to będzie zbrodniczy akt, bo doprowadzi do totalnie nieodpowiedzialnej eskalacji napięcia, chaosu i terroru. Widać to w Iraku, skąd po wojnie chrześcijanie muszą uciekać (już ok. miliona!) i następuje intensyfikacja działań ekstremistycznych grup islamskich. Jeśli nie mamy rozsądnego planu, nie można uruchamiać jakiegoś procesu, który z jeziora zła uczyni ocean zła.

Dokładnie na tej samej zasadzie, nie jest powodem do dumy, gdy ktoś powie jakieś ostre zdanie i potem się szczyci: „ale mu powiedziałem”. Nawet, jeśli to prawda, to co z tego, gdy ktoś potem psychicznie się załamie i będzie chciał rzucić się z balkonu wieżowca? Czy można bezmyślnie odsłonić delikatną tajemnicę, wywołując potem wielki rodzinny konflikt?

W ewangelicznej przypowieści o pannach roztropnych i nierozsądnych uzyskujemy głęboką odpowiedź odnośnie właściwej współpracy z Opatrznością (Por. Mt 25, 1-13). Panny roztropne to te, które odpowiednio przygotowały się. Pomyślały o przyszłości i podjęły odpowiednie środki zaradcze. Przewidziały ewentualny rozwój sytuacji. Panny nierozsądne zatrzymały się na poziomie bezczynnej bezmyślności. Brak rozsądnego przygotowania spowodował, że nawet błagalne: „Panie, Panie, otwórz nam” na nic się już nie przydało.

Jezus wyraźnie pokazuje, że „wiara czuwająca” nie jest bezmyślnym i nieodpowiedzialnym oczekiwaniem. Samo „jakoś tam” zdecydowanie nie wystarczy. Niezbędne jest konkretne zaangażowanie. Szczególnie zaś ważna jest zdolność i wręcz konieczność, aby maksymalnie przygotować się do możliwych scenariuszy przyszłych wydarzeń. Trzeba mieć lampę i rezerwę oliwy rozsądku. Ta rezerwa sama w sobie nie daje szczęścia, ale w przyszłości umożliwia wejście na uszczęśliwiającą ucztę z Panem…

30 sierpnia 2013 (Mt 25, 1-13)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →