5 stycznia 2022, Środa

5 stycznia okresie Narodzenia Pańskiego, Rok C, II (inne oficjum: tu)

● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo

+   Komplet Czytań – rozwiń

↑  Ewangelia (J 1, 43-51)

Chrystus jest Synem Bożym

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Jezus postanowił udać się do Galilei. I spotkał Filipa.

Jezus powiedział do niego: «Pójdź za Mną!» Filip zaś pochodził z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra. Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy – Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu». Rzekł do niego Natanael: «Czy może być co dobrego z Nazaretu?» Odpowiedział mu Filip: «Chodź i zobacz».

Jezus ujrzał, jak Natanael podchodzi do Niego, i powiedział o nim: «Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu».

Powiedział do Niego Natanael: «Skąd mnie znasz?» Odrzekł mu Jezus: «Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod figowcem».

Odpowiedział Mu Natanael: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!»

Odparł Mu Jezus: «Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod figowcem? Zobaczysz jeszcze więcej niż to».

Potem powiedział do niego: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących nad Syna Człowieczego».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Ziemia dzieciństwa

         Niepowtarzalne widoki, specyficzne dźwięki, oryginalna woń, najczęściej odczuwany smak… Kraina naszego dzieciństwa. Wioska, miasteczko, a może wielkie miasto? Świat radośnie wspominany czy też przestrzeń mocno wypierana z pamięci? Poczucie wstydu czy zdrowej dumy?

         Człowiek jest przedziwną istotą. Jest zdolny myśleć o Nieskończonym Bogu, a zarazem jest „wymieszany” z grudkami ziemi, na której wzrastał. Ciało w swej strukturze materialnej składa się z takich samych pierwiastków jak ziemia. Istnieje ścisły związek pomiędzy pierwotnymi obszarami naszej egzystencji i fizyczną przestrzenią, w której przebiegało nasze dzieciństwo. Pewien starszy człowiek, którego „los rzucił w świat”, zaczął poważnie słabnąć. Na jego prośbę, udało się zorganizować miejsce zamieszkania w rodzinnych stronach. I wtedy zaczął się dokonywać „cud”. W miarę upływu miesięcy, ów człowiek zaczął nabierać sił i jeszcze wiele lat dziarsko się trzymał, stąpając z miłością po ziemi z dziecięcych lat…

         Tak! Ziemia dzieciństwa ma wielki wpływ na życie człowieka. W powiązaniu z tym, warto uświadomić sobie dwie niebezpieczne pokusy. Pierwsza polega na tym, że powstaje „obezwładniające zakleszczenie”. Istniejące ubóstwo i doznane upokorzenia powodują życiowy paraliż. „Budka z piwem” w rodzinnej miejscowości staje się symbolem rozpościerających się wszędzie „mgieł beznadziei”. Zdrowe pragnienie rozwoju i wiara w możliwość bycia dobrym człowiekiem zostają zabite. Tak wiele tragicznych historii zniszczonego życia…

         W drugim przypadku rodzinna miejscowość generuje piekące kompleksy. Perspektywa życia w „wielkim świecie” i kariera zostają potraktowane jako „środek”, który umożliwi „wymazanie” bolesnej przeszłości. Zdolności i praca pozwalają nieraz rzeczywiście „wybić się” w hierarchii tego świata. Zewnętrznie na ciało zostaje włożone „ubranko nowej wielkiej tożsamości”, ale na „spodzie egzystencji” szaleje burza panicznie tłamszonych kompleksów. Cóż po karierze, gdy w duszy piekielne cierpienie wrze? Kto wstydzi się ziemi swego dzieciństwa, Boga się wstydzi. Kto z rodzinnej ziemi nie jest dumny, szczęścia na ziemi nigdy nie zazna!

         Warto zaczerpnąć z ewangelicznej mądrości, zawartej w pewnym epizodzie (J 1, 43-51). Otóż gdy Filip powiedział, że znalazł „Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy, Jezusa, syna Józefa z Nazaretu”, w odpowiedzi usłyszał: „Czyż może być co dobrego z Nazaretu?”. Czemu to zdziwienie? Otóż Nazaret był małą wioską, której nazwa nigdzie nie występowała w księgach Prawa oraz w pismach prorockich. Nawet precyzyjny historyk, Józef Flawiusz, nigdzie nie wspomina o Nazarecie. A jednak to w takiej małej wiosce, nieobecnej pośród miast i miejscowości wymienianych w świętych księgach, Jezus wzrastał jako dziecko. Nie dumne miasto Jerozolima, ale uboga wioska Nazaret była miejscowością, gdzie Zbawiciel świata jako dziecko biegał i bawił się z rówieśnikami. To właśnie w takiej niepozornej miejscowości wzrastał Jezus, Boskie Wcielenie Dobroci. A jednak mógł być dobry… Ten fakt jest bezcenną otuchą, aby zawsze kochać „Nazaret swego dzieciństwa”. Jezus swym przykładem zaświadcza, że każda miejscowość może być wspaniałym „punktem startu”, aby mieć piękne i dobre życie.

         Nie ma miejscowości „lepszych” i „gorszych”. Najmniejsza wioska i najpotężniejsze miasto mają taką samą wartość w oczach Boga. Kto pragnie żyć z Bogiem w głębokiej relacji, ten z tytułu miejsca pochodzenia nie powinien być spętany kompleksami lub wyniosłością. A jeżeli takie kompleksy się pojawiły, to nigdy nie można ich leczyć chorymi ambicjami. W takiej sytuacji tylko jeden „środek” służy zdrowiu duszy i ciała. Trzeba po prostu kochać lub ewentualnie pokochać ziemię swego dzieciństwa. Gdy taka miłość jest w sercu, wtedy wnętrze wypełnia się Bożym pokojem i błogosławieństwem.

         Postawa świętości zakłada zdrowe poczucie dumy z „Nazaretu” swego dzieciństwa. Kto kocha swą rodzinną ziemię, ten zyskuje głębokie źródło pokoju serca. Dzięki temu może bardziej „czynić dobro” i pięknie wypełniać otrzymane od Boga powołanie.

5 stycznia 2015 (J 1, 43-51)

Powyższe rozważanie wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.

↑   Komentarze video

Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):

↑   Dobra Homilia

Najbardziej aktualna albo dzisiejsza (jeśli jest dostępna) homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′).

↑   Msza z Różańcem w Sanktuarium

Transmisja na żywo wieczornej Mszy Świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30.
Dostępne homilie i transmisje mszy z Abp Rysiem – TUTAJ.

Środa, 5 stycznia 2022, transmisja z Sanktuarium: 17:30 – różaniec, 18:00 msza święta.

Rok Świętej Rodziny

---

Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl