Słowo-na-4-sierpnia-2022

4 sierpnia 2022. Słowo na 18 czwartek okresu zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia i komentarz


4 sierpnia 2022, Czwartek

Czwartek XVIII tygodnia okresu zwykłego (rok II) – wspomnienie świętego Jana Marii Vianneya, kapłana, pierwszy czwartek miesiąca (inne oficjum: tu)

● Czytania
● Ewangelia
● Rozważanie Ojca Pustelnika (lectio ~2-3′)
● Inne komentarze (video ~3-35′)

+   Wszystkie czytania – rozwiń

  Ewangelia (Mt 16, 13-23)


Wyznanie Piotra i pierwsza zapowiedź męki

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:


Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?»

A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».

Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»

Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».

Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».

Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.

Odtąd zaczął Jezus Chrystus wskazywać swoim uczniom na to, że musi udać się do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: «Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie». Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku».



Oto Słowo Pańskie.


   Rozważanie Ojca Pustelnika


Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).



Życie z cierpieniem


     Doskwierający ból. Wielorakie cierpienie. Od interpretacji tego egzystencjalnego doświadczenia zależy obraz naszej relacji z Jezusem i z drugim człowiekiem. Można wyróżnić trzy zasadnicze postawy, które spotykamy w codzienności życia.

      W pierwszym przypadku dominuje manichejska wizja świata. Zło i cierpienie postrzegane są jako potężna siła, która wysuwa się na pierwszy plan. Wówczas zdecydowana część codziennych wypowiedzi to narzekanie i ubolewanie nad doznanymi krzywdami. Cierpienie staje się materiałem, który pozwala kontemplować wszechobecność beznadziei i tragicznych absurdów. Historia Jezusa kończy się na Krzyżu i grobie; Zmartwychwstanie nie jest brane pod uwagę. Prawda o istnieniu Wszechmocnego Boga, który jako Miłość zwycięża śmierć, zostaje zanegowana.

      W drugim przypadku Bóg postrzegany jest jako gwarant „zwycięskiej rzeczywistości”, w której nie ma już żadnych bólów i tragedii. W zamian za obranie Bożej drogi człowiek oczekuje odpłaty w postaci bezproblemowego życia. W tej optyce, wiara przestawiana jest często na zasadzie reklamy idealnych produktów. Uwierz, a twoja twarz będzie nieustannie tryskać radością życia! Taki Bóg jest początkowo bardzo atrakcyjną ofertą. Jezus ukazywany jest jako Bóg, którego w żaden sposób nie dotyka ostrze cierpienia. Przy takim podejściu, z pewnością pozytywem jest świadomość obecności Jezusa, który jest Bogiem. Wszak dla wielu Jezus kompletnie nie istnieje lub postrzegany jest tylko jako co najwyżej wysoce szlachetny człowiek. Niestety, wielką słabością jest tutaj typowo ludzka wizja boskości. W obrazie Boskiego Mesjasza nie ma miejsca na ludzką słabość i podatność na zabójcze ciosy.

      Takie rozumienie wyraziście można dostrzec u Piotra w czasie rozmowy z Jezusem w okolicach Cezarei Filipowej (por. Mt 16, 13-23). Piotr entuzjastycznie i trafnie określa tożsamość Jezusa: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Za to stwierdzenie uzyskuje od Mistrza słowa pochwały: „błogosławiony jesteś, Szymonie”. Ale za chwilę ton rozmowy ulega radykalnej zmianie. Po słowach pochwały następuje ostra reprymenda: „Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”. Dlaczego Jezus tak nagle zmienił ton i zdecydowanie zareagował? Odpowiedź jest prosta. Piotr nie chciał przyjąć prawdy, że Jezus jako Bóg będzie wiele cierpiał i zostanie nawet zabity. Taka postawa nie była miłością do żywego Jezusa, ale egoizmem skoncentrowanym na własnym ideale boskości. Na szczęście, Piotr przeformułował potem swoją wizję. Niestety, wielu ludzi tego nie czyni. W konsekwencji ich wcześniejszy zachwyt nad Jezusem przeobraża się w obojętność, a nawet wrogość. Podobnie z ludźmi: wcześniej uwielbiani, stają się potem pogardzanymi.

      Wreszcie dochodzimy do sposobu przeżywania życia, który jako jedyny odzwierciedla chrześcijańską prawdę o Bogu i człowieku. Tym razem istnienie cierpienia lub jego brak nie odgrywa istotnej roli. Najważniejsze staje się przyjęcie tego, co życie konkretnie przynosi. Nie ma tu koncentracji na cierpieniu ani panicznej ucieczki przed nim. Pierwszą reakcją na zaistniałe cierpienie staje się jego pokorne przyjęcie. W ten sposób otwieramy serce na obecność prawdziwego Jezusa, który jest Bogiem cierpiącym. W rozmowie z Szymonem Piotrem Jezus jasno ukazuje swoją tożsamość. Potwierdza, że jest Boskim Mesjaszem, czyli Zbawicielem. Zarazem bez ogródek zapowiada, że będzie musiał „wiele cierpieć… że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie”.

      Oto światło dla każdego, kto pragnie na zawsze związać swe życie z Jezusem. Nie można koncentrować się na cierpieniu bez Boga. Nie można oczekiwać od Boga, że usunie z drogi naszego życia cierpienie. Jezus zaprasza nas do jednoczesnego przyjmowania wiecznego Boga i czasowego cierpienia. Jeśli to zaproszenie przyjmiemy, wówczas w Duchu Świętym doświadczymy żywej współobecności Jezusa. Idąc z Jezusem, poprzez doświadczane cierpienie i śmierć dotrzemy ostatecznie do radości Zmartwychwstania.

7 sierpnia 2014 (Mt 16, 13-23)



Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.



   Inne komentarze



1) Wieczorne wprowadzenie do Lectio Divina księży Salwatorianów, odcinek 705 (~5-35′).
Odpowiedni odcinek dostępny jest w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku) od godziny 21:00 dnia poprzedniego.

Słowo na jutro
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie


2) Zoom Mocnych w Duchu (dostępny od 5:00 rano ~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (dostępne od godziny 00.00 ~5-7′). Przycisk powinien wyświetlać najbardziej aktualny odcinek, czasem jednak trzeba go odszukać w rozwijanej playliście.

Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu


Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka


3) Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):

Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka