Słowo na 4 stycznia 2022. Msza z różańcem na żywo. Ewangelia i komentarz.
4 stycznia 2022, Wtorek
4 stycznia w okresie Narodzenia Pańskiego, Rok C, II (inne oficjum: tu)
● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo
+ Komplet Czytań – rozwiń
1. czytanie (1 J 3, 7-10)
Chrześcijanin nie może grzeszyć, bo narodził się z Boga
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu; ten, kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku. Syn Boży objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła.
Ktokolwiek narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże; taki nie może grzeszyć, bo się narodził z Boga. Dzięki temu można rozpoznać dzieci Boga i dzieci diabła: kto postępuje niesprawiedliwie, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie miłuje swego brata.
Psalm (Ps 98 (97), 1bcde. 7-8. 9 (R.: por. 3cd))
Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje, *
krąg ziemi i jego mieszkańcy.
Rzeki niech klaszczą w dłonie, *
góry niech razem wołają z radości.
Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
W obliczu Pana, który nadchodzi, *
aby osądzić ziemię.
on będzie sądził świat sprawiedliwie *
i ludy według słuszności.
Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Aklamacja (Por. Hbr 1, 1-2a)
Alleluja, alleluja, alleluja
Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,
a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 1, 35-42)
Znaleźliśmy Mesjasza
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.
Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?»
Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej.
Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa.
A Jezus, wejrzawszy na niego, powiedział: «Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: Piotr.
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Spotkanie…które zmienia życie!
Życie ludzkie nie mierzy się ilością zerwanych kartek w kalendarzu, ale bogactwem doświadczenia spotkania. Fizycznie ta sama ziemia może wywoływać całkowicie odmienne światy skojarzeń. Gdy człowiek ma poczucie opuszczenia i osamotnienia, wtedy ziemia staje się piekielnym obszarem katorżniczej zsyłki. Szara codzienność z każdym dniem coraz bardziej przytłacza i boleśnie przypomina o smutnej niedoli życiowego wygnańca. Przemierzane drogi zdają się być wyłożone szarymi płytami z jednostajnie powtarzającym się napisem „Bez sensu”. Cały świat monotonnie, aczkolwiek z bezwzględną determinacją, powtarza: „Nikt i nic cię nie potrzebuje!”. To wszystko przypomina spadające na głowę więźnia krople wody; w miarę upływu czasu każda z nich wywołuje efekt huku wodospadu…
Wszystko jednak ulega zmianie, gdy na horyzoncie istnienia pojawiają się ludzie. Tchnienie życia. Ale tak naprawdę swoisty cud przemiany dokonuje się, gdy pośród spotkań dochodzi do jakiegoś szczególnego spotkania. Obecność drugiego człowieka wyzwala wtedy całkowicie nowy stan świadomości. Właściwie jest to wydarzenie, które nadaje zupełnie nowy sens czasowi i przestrzeni. Ziemia staje się zapowiedzią Niebiańskiej Szczęśliwości. Przemieszczające się po nieboskłonie chmury zdają się emanować świetlistym przesłaniem „Życie ma sens. Dobrze, że jesteś!”. Rzecz ciekawa, powtarzanie tych słów nie nudzi, ale wywołuje coraz głębsze zainteresowanie pięknem życia. Ale to wszystko jest tylko scenerią pomocniczą wobec centralnego faktu człowieka, który dogłębnie zaistniał. W świetle Tajemnicy Bożego Narodzenia, ten rozbłysk obecności człowieka świadczy o istnieniu Boskiej Rzeczywistości.
Wydarzenie jest tak mocne, że głęboko zapisuje się w pamięci i pozostaje na całe życie. Świetnie ukazuje to ewangeliczna relacja z pierwszego spotkania z Jezusem uczniów Andrzeja i Jana (por. J 1, 35-42). Ewangelie często zawierają syntetyczne skróty nawet bardzo ważnych nauk. Nie ma miejsca na drobiazgi. Tym razem jednak znajdujemy całe zdanie, precyzyjnie informujące: „Było to około godziny dziesiątej”. Najwyraźniej dla Jana Ewangelisty, autora tego zapisu, chodziło o wydarzenie, które wywarło na nim wielkie wrażenie. Już na zawsze zachował w swoim sercu to miejsce i tę chwilę; czasoprzestrzeń, w której rozpoczął się radykalnie nowy etap życiowej drogi. Dalsza historia potwierdziła przełomowy charakter tego spotkania z Jezusem. Warto zwrócić uwagę na krótki, a zarazem do głębi przeszywający dialog.
Uczniowie dostrzegając Jezusa, pytają Go: „Rabbi! (to znaczy: Nauczycielu), gdzie mieszkasz?”. Najprawdopodobniej uczniowie nie zdawali sobie sprawy, ale zadali super-głębokie pytanie. Przestrzeń zamieszkania objawia bowiem tożsamość danej osoby. Jest to uzewnętrznienie wewnętrznego świata duszy. Gdy ktoś chce, np. poczuć nieco serce eremity, musi dotknąć eremu i posmakować pustelniczego klimatu. Inaczej nawet najwspanialsze opisy nie pozwolą przekroczyć pewnej granicy wyobrażeń i odczuć, jedynie z własnej codzienności. Słowem: „Powiedz, gdzie mieszkasz, a powiem ci, kim jesteś!”. Dlatego nie dziwi odpowiedź ze strony Jezusa: „Chodźcie, a zobaczycie”. Uczniowie intuicyjnie wyczuwając Jego niezwykłą osobowość, chętnie skorzystali z otrzymanego zaproszenia. Ewangeliczne podsumowanie tego spotkania mówi samo za siebie: „Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego”.
Po spotkaniu z Jezusem w życiu uczniów wszystko zaczęło się od nowa. Wcześniejszy świat przestał istnieć. Narodził się nowy wszechświat , którego ziemia, niebo i gwiazdy zyskały całkiem nowy sens. Rozpoczęła się niezwykła życiowa przygoda, w której głównym Przewodnikiem stał się Jezus.
To nie jest tylko opowiadanie historyczne. Ta rzeczywistość spotkania z Jezusem „twarzą w twarz” nieustannie się dokonuje. W Jezusie Bóg stał się Człowiekiem. Teraz Jezus Człowiek przychodzi w człowieku i zaprasza, aby pójść i zobaczyć Ewangeliczny świat zbudowany wedle Słowa Wcielonego… Warto pozostać w tym świecie teraz i… na Wieczność…
4 stycznia 2014 (J 1, 35-42)
Powyższe rozważanie wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.
↑ Komentarze video
Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Dobra Homilia
Najbardziej aktualna albo dzisiejsza (jeśli jest dostępna) homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′).
↑ Msza z Różańcem w Sanktuarium
Transmisja na żywo wieczornej Mszy Świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30.
Dostępne homilie i transmisje mszy z Abp Rysiem – TUTAJ.
Wtorek, 4 stycznia 2022, transmisja z Sanktuarium: 17:30 – różaniec, 18:00 msza święta.
Msza z różańcem
Źródło: Mocni w Duchu Live
Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl