5 lutego 2024. Słowo na wspomnienie świętej Agaty, dziewicy i męczennicy w poniedziałek 5 tygodnia zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
5 lutego 2024, Poniedziałek
Wspomnienie św. Agaty, dziewicy i męczennicy
Poniedziałek V tygodnia zwykłego (rok II) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na poniedziałek 5 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny II)
1. czytanie (1 Krl 8, 1-7. 9-13)
Przeniesienie Arki Przymierza do świątyni Salomona
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Salomon zwołał starszyznę Izraela, wszystkich naczelników pokoleń, przywódców rodów Izraelitów, aby zgromadzili się przy królu Salomonie w Jerozolimie na przeniesienie Arki Przymierza Pańskiego z Miasta Dawidowego, czyli z Syjonu. Zebrali się więc u króla Salomona wszyscy Izraelici w miesiącu Etanim, na Święto Namiotów przypadające w siódmym miesiącu. Kiedy przyszła cała starszyzna Izraela, kapłani wzięli arkę i przenieśli Arkę Pańską, Namiot Spotkania i wszystkie święte sprzęty, jakie były w namiocie. Przenieśli je kapłani oraz lewici.
A król Salomon i cała społeczność Izraela, zgromadzona przy nim, przed arką składali wraz z nim na ofiarę owce i woły, których nie rachowano i nie obliczano z powodu wielkiej ich liczby. Następnie kapłani wprowadzili Arkę Przymierza Pańskiego na jej miejsce do sanktuarium świątyni, do Miejsca Najświętszego, pod skrzydła cherubów, gdyż cheruby miały tak rozpostarte skrzydła nad miejscem arki, że okrywały arkę i jej drążki z wierzchu. W arce nie było nic, oprócz dwóch kamiennych tablic, które Mojżesz tam złożył pod Horebem, tablic Przymierza, gdy Pan zawarł przymierze z Izraelitami w czasie ich wyjścia z ziemi egipskiej.
A kiedy kapłani wyszli z Miejsca Świętego, obłok wypełnił dom Pański. Kapłani nie mogli pozostać i pełnić swej służby z powodu tego obłoku, bo chwała Pańska napełniła dom Pański.
Wtedy przemówił Salomon: «Pan powiedział, że będzie mieszkać w czarnej chmurze. Już zbudowałem Ci dom na mieszkanie, miejsce przebywania Twego na wieki».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 132 (131), 6-7. 9-10 (R.: por. 8a))
Wyrusz, o Panie, na miejsce spocznienia
Słyszeliśmy o arce w Efrata, *
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Wejdźmy do Jego mieszkania, *
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego.
Wyrusz, o Panie, na miejsce spocznienia
Niech Twoi kapłani w sprawiedliwość się odzieją, *
a Twoi wyznawcy niech śpiewają z radości.
Przez wzgląd na Dawida, Twego sługę, *
nie odtrącaj oblicza swojego pomazańca.
Wyrusz, o Panie, na miejsce spocznienia
Aklamacja (Por. Mt 4, 23)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mk 6, 53-56)
Jezus uzdrawia chorych
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
Gdy Jezus i uczniowie Jego się przeprawili, przypłynęli do ziemi Genezaret i przybili do brzegu. Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go rozpoznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych tam, gdzie jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby ci choć frędzli u Jego płaszcza mogli dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (5 poniedziałek zwykły, rok liturgiczny C II)
Boże uzdrawianie
Potrzebujemy uzdrowienia… Kto twierdzi, że jest doskonale zdrowy, tak naprawdę jest poważnie chory. Choroby nie dotyczą tylko fizycznego ciała. O wiele ważniejsza jest psychika, która łączy się z delikatnym światem przeżyć, bardzo podatnym na zranienia. Ale nie na tym koniec. Najważniejsza jest dusza, której stan ma wpływ nie tylko na doczesne samopoczucie, ale na całe życie wieczne. Najbardziej niszczące skutki powoduje „choroba grzechowa”, której sednem jest brak ewangelicznej miłości w myślach, w słowach lub w uczynkach.
Nauczanie Jezusa zapisane jest w Nowym Testamencie. Czerpiemy także z bogactwa Starego Testamentu, przy czym jako chrześcijanie treści tu zawarte odczytujemy w świetle nauki Chrystusa. Każdy z ludzkich autorów pisał w swoim charakterystycznym stylu, w konkretnych uwarunkowaniach społeczno-kulturowych, opierając się na własnej pamięci lub z pomocą innych wiarygodnych źródeł. Ale najważniejsze jest to, że w każdym przypadku Głównym Autorem jest Duch Święty, który posłużył się ludźmi, aby ofiarować nam dar Bożego Objawienia.
Gdy zestawimy potrzebę uzdrowienia z faktem istnienia Pisma Świętego, otrzymujemy trzy ważne sugestie, wręcz bezcenne drogowskazy w przezwyciężaniu chorób w drodze do Nieba. Przede wszystkim warto powierzać całego siebie Jezusowi. Prawdziwie mądrze czyni ten, kto swe ciało, psychikę i duszę poddaje napromieniowywaniu poprzez Boże łaski. Ten proces duchowy dzieje się zawsze, gdy pragniemy uzgadniać swą wolę z wolą Bożą. Szczególną wartość ma spokojna modlitwa oraz pokorna praca podejmowana z pamięcią o Bogu. Wtedy nasza struktura duchowo-cielesna jest uzdrawiana i doświadcza potrzebnej regeneracji. Cisza i milczenie stwarzają wspaniałe warunki, aby doświadczyć autentycznego dotyku Jezusa, który uzdrawia. W Ewangelii czytamy: „A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie” (Mk 6, 53-56). Duch Święty działa głęboko i trwale w atmosferze wyciszenia. Nie ma konieczności spektakularnych doświadczeń.
Dla chrześcijanina najważniejszą księgą jest Pismo Święte. Czytanie i słuchanie słowa Bożego jest swoistym dotykaniem się Jezusa. Dzięki temu nasza dusza, psychika i ciało są nasączane Bożą obecnością, która dyskretnie uzdrawia. Nasze uczucia stają się bardziej zrównoważone, zaś dusza nasycona Duchem Świętym dzielnie odpiera pokusy złego ducha. Ponadto, wchłaniając harmonię Bożego słowa poprawiamy harmonizację naszego ciała. To zaś służy jego uzdrawianiu, wspierając proces integracji i prawidłowej współpracy poszczególnych organów.
Uzdrawiająca moc może działać także poprzez inne słowa, które inspirowane są osobą i nauczaniem Jezusa Chrystusa. Chodzi zwłaszcza o teksty, które otwierają serce na bogactwo Pisma Świętego. Istotne znaczenie ma działanie Ducha Świętego, który sprawia, że czytane słowo pomaga zrozumieć Boże słowo i zarazem w sercu powstaje odczucie „Bożego dotyku”. W tym sensie czytanie ma głęboki sens terapeutyczny. Człowiek czytając, doświadcza swoistego strumienia Ducha Świętego, który przepływa przez wnętrze i powoduje uzdrawiające oczyszczenie. Czytane słowo pełni rolę środka, przy pomocy którego sam Jezus Chrystus dotyka i uzdrawia. Jeśli odkryjemy, że jakieś teksty trafiają do nas i nam pomagają, to korzystajmy wiernie. To znak, że Duch Święty w ten właśnie sposób pragnie działać w naszym wnętrzu.
Przy czym nie ma potrzeby ciągle nowego fizycznego słowa. Otrzymane raz słowo można ponownie przeczytać. Gdy mamy otwarte serce, zawsze odkryjemy coś nowego, przydanego. Najlepszym, doskonałym wzorcem jest Pismo Święte. Przecież obecnie nie dopisujemy nowych ksiąg. Istnieje już na zawsze utrwalony „święty kanon”. Ale przecież możemy czytać poszczególne zdania z Pisma Świętego dowolną ilość razy i zawsze otrzymamy Boże światło, adekwatne do aktualnej sytuacji. Dzieje się tak, gdyż zapisane kiedyś przez autora natchnionego słowo jest tylko materialnym środkiem, poprzez który ponadczasowo działa Duch Święty. W Duchu Świętym to sam Jezus Chrystus przychodzi, dotyka i uzdrawia swą nieskończoną miłością, zgodnie z wolą Boga Ojca.
Panie Jezu, uzdrawiaj nas…
8 lutego 2016 (Mk 6, 53-56)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1255 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka