20 stycznia 2022,

Czwartek II tygodnia zwykłego, rok liturgiczny C, II (inne oficjum: tu)

● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo

+   Komplet Czytań – rozwiń

↑  Ewangelia (Mk 3, 7-12)

Podziw tłumów dla Jezusa

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Jezus oddalił się ze swymi uczniami w stronę jeziora. A przyszło za Nim wielkie mnóstwo ludzi z Galilei. Także z Judei, z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do Niego mnóstwo wielkie na wieść o tym, jak wiele działał. Toteż polecił swym uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby na Niego nie napierano. Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby Go dotknąć. Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty jesteś Syn Boży». Lecz On surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały.

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Wiara i prawda

        Bez autentycznej wiary trudno iść przez życie… Wiara jest wpisana w najgłębsze pokłady ludzkiego serca. Każdy człowiek w kogoś lub w coś wierzy. Ale to nie wystarczy…W zamyśle Stwórcy chodzi o to, aby uwierzyć w Jezusa Chrystusa. Nie jest to jednak oczywiste i nie zachodzi w sposób automatyczny. Wstępna trudność polega na tym, że Jezus jest poza kręgiem wiedzy i zainteresowania. Stąd tak bardzo potrzebne jest głoszenie Ewangelii. Bez tej „świętej wiedzy” różne przedziwne rzeczy mogą stać się wiarygodnym priorytetem w codziennych wyborach.

         Ale wiara nie utożsamia się jedynie z wiedzą odnośnie Jezusa. Nie wystarczy znajomość formuł katechizmowych, aby skutecznie podejmować życiowe wyzwania. Konieczne jest osobiste doświadczenie Jezusa jako tego, który obdarzył mnie miłością i oddał życie dla mojego zbawienia. Wiedza religijna często generuje iluzję, że żyjemy tym, co wiemy. Klasycznym przykładem tego jest euforia po rekolekcjach lub konferencjach duchowych. Solidnie wzbogacona głowa jest przekonana, że nastąpiło przejście do nowej duchowej rzeczywistości. Ale tak naprawdę z reguły dystans pomiędzy głową i sercem pozostaje taki sam jak wcześniej. Otrzymane treści są zaledwie „wstępną instrukcją”, która dopiero po praktycznym stosowaniu zacznie przynosić realne skutki w głębszych pokładach egzystencjalnych. Wiedzieć o czymś i żyć czymś to dwa oddzielne światy, które dopiero trzeba ze sobą połączyć. Gdy to nie dokona się, wtedy wiedza chrześcijańska nie pomaga w konkretnych życiowych sytuacjach. Co więcej, poznane prawdy o Jezusie zamiast prowadzić do Nieba, mogą nawet prowadzić do piekła na skutek pychy lub z powodu wykorzystywania posiadanej wiedzy do celów sprzecznych z miłością.

         W Ewangelii jest znamienny fragment, gdzie duchy nieczyste padają na widok Jezusa i wołają: „Ty jesteś Syn Boży” (por. Mk 3, 7-12). W odpowiedzi Mistrz nie pochwalił ich wiary, lecz „surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały”. Dlaczego taka reakcja? Otóż pomimo posiadanej wiedzy duchy nieczyste nie miały w sercu wiary prowadzącej do zbawienia. Co więcej, w ich przypadku stwierdzenie, że Jezus jest Synem Bożym, nie utożsamiało się z pełnią prawdy. Prawda oznacza pełną zgodność z rzeczywistością. Liczy się nie tylko to, co mówimy, ale także sposób, w jaki mówimy. Prawda jest wtedy, gdy wypowiadane słowo respektuje fakty, ucieleśnia miłość i pragnie dobra. W tym sensie wyznanie duchów nieczystych nie wpisywało się w logikę prawdy, lecz kłamstwa. Na czym polega specyfika szatańskiego kłamstwa, które może mieć nawet pozory wiary?

         Otóż kłamstwo, aby było wiarygodne, musi mieć cechy prawdopodobieństwa oraz pociągać pozorem dobra i piękna. W tym celu szatan podaje jedne treści zgodnie z prawdą, natomiast pozostałe ukrywa, aby przemycić „truciznę nieprawdy”. Powstaje „półprawda”, której celem jest zły skutek. Podłożem tej aktywności nie jest miłość, lecz nienawiść. W przypadku Jezusa prawdą było, że jest Synem Bożym. Ale duchy nieczyste chciały w ten sposób rozgłaszać wcześniej Jego chwałę, aby zakwestionować plan Boga Ojca, że Zmartwychwstanie przychodzi poprzez cierpienie i śmierć na krzyżu.

         Wiara w Jezusa jest postawą, gdzie występuje ścisłe zespolenie pomiędzy prawdą, miłością, dobrem i pięknem. W takim stanie istnieje „gorąca linia” pomiędzy głową i sercem. Rozdźwięk będzie zawsze, ale jest on usilnie zmniejszany, aby jak najgłębiej doświadczać w sobie życiodajnej prawdy Jezusa. W tej logice wierzący jest nastawiony na podejmowanie Bożych pragnień i oczekiwań, a nie odwrotnie. Dzięki temu Jezus może w Duchu Świętym wypełniać człowieka łaskami, które są nośnikiem życiodajnych sił. Czerpanie poprzez wiarę z tej Boskiej mocy sprawia, że trudności są podejmowane, przeżywane i ostatecznie przezwyciężane wedle woli Boga Ojca. A to oznacza, że wszelkie życiowe doświadczenia stają się okazją do głębszego zjednoczenia z Jezusem i poprzez doczesny krzyż prowadzą do wiecznego Zmartwychwstania.

21 stycznia 2016 (Mk 3, 7-12)

Powyższe rozważanie w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.

↑   Komentarze video

Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):

↑   Dobra Homilia

Najbardziej aktualna albo dzisiejsza (jeśli jest dostępna) homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′).

↑   Msza z Różańcem w Sanktuarium

Transmisja na żywo wieczornej Mszy Świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30.
Dostępne homilie i transmisje mszy z Abp Rysiem – TUTAJ.

Czwartek, 20 stycznia 2022, transmisja z Sanktuarium: 17:30 – różaniec, 18:00 msza święta.

Rok Świętej Rodziny

---

Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl