Słowo-na-5-czerwca-2023

5 czerwca 2023. Słowo na wspomnienie świętego Bonifacego, poniedziałek 9 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze

5 czerwca 2023, Poniedziałek

Wspomnienie świętego Bonifacego, biskupa i męczennika,
Poniedziałek IX tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu;
polscy patroni i patronki dnia: błogosławiona matka Małgorzata Szewczyk, dziewicy

Czytania i aklamacja przed Ewangelią    +

  Ewangelia (Mk 12, 1-12)

Przypowieść o dzierżawcach winnicy

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Jezus zaczął mówić w przypowieściach do arcykapłanów, uczonych w Piśmie i starszych:

«Pewien człowiek założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał tłocznię i zbudował wieżę. W końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał.

Gdy nadszedł czas, posłał do rolników sługę, by odebrał od nich należną część plonów winnicy. Ci chwycili go, obili i odprawili z niczym. Wtedy posłał do nich drugiego sługę; lecz i tego zranili w głowę i znieważyli. Posłał jeszcze jednego, i tego zabili. I posłał wielu innych, z których jednych obili, drugich pozabijali.

Miał jeszcze jednego – umiłowanego syna. Posłał go do nich jako ostatniego, bo mówił sobie: „Uszanują mojego syna”. Lecz owi rolnicy mówili między sobą: „To jest dziedzic. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze”. I chwyciwszy, zabili go i wyrzucili z winnicy. Cóż uczyni właściciel winnicy? Przyjdzie i wytraci rolników, a winnicę odda innym.

Nie czytaliście tych słów w Piśmie: „Ten właśnie kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił i jest cudem w naszych oczach”».

I starali się Go ująć, lecz bali się tłumu. Zrozumieli bowiem, że przeciw nim opowiedział tę przypowieść. Pozostawili Go więc i odeszli.

Oto Słowo Pańskie.

   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (9 poniedziałek zwykły, rok liturgiczny C I)

Erem-Maryi-Brama-Nieba-nagłówek-strony

Miłujące serce…

„Jestem najwspanialsza”. „Jestem najlepszy”. Jakże często tego typu głębokie przekonania ujawniają się poprzez słowa i gesty. W podtekście człowiek demonstruje swą samowystarczalność. Bóg staje się jednym Wielkim Nieobecnym. Ewentualnie traktowany jest tylko jako odległa teoretyczna zasada. Pominięta zostaje prawda, że Bóg jest Miłującym dawcą życia. Zapominając o Sercu Boga, człowiek traci własne serce.

Tak! Nie można zapomnieć, że Bóg istnieje; że w Bogu bije autentyczne Serce, które odzwierciedla rzeczywistość najgłębszych uczuć i rozumień. Nie chodzi tu tylko o pewne racjonalne i uchwytne dla ludzkiej logiki wnioskowania. Rozum ma bardzo duże znaczenie. Nie może jednak przekroczyć poziomu ogólnych i abstrakcyjnych prawd. A przecież każdy jest niepowtarzalny w swoim istnieniu. Nie ma dwóch takich samych ludzi. Dlatego zwykła logika musi uznać pokornie swe ograniczenia. Serce Boga zaprasza do uznania niepowtarzalności każdego człowieka.

Nie mam prawa, w oparciu o swe rozumowania, wypowiadać się na temat słuszności lub niesłuszności najgłębszych wyborów, które w swym sercu podejmuje drugi człowiek. Oczywiście nie oznacza to, że mam całkowicie milczeć. Nieraz wręcz konieczne jest podzielić się swym zdaniem, ale jedynie w sensie pokornej sugestii lub inspiracji do refleksji. Jeden człowiek o własnych siłach nigdy nie zrozumie drugiego człowieka. Dwa ludzkie serca samodzielnie w sposób trwały nigdy nie usłyszą w pełni wzajemnego bicia. Nawet najbardziej fizyczna bliskość tego nie umożliwia. Czyż w takim razie pomiędzy ludźmi istnieje nieprzekraczalna bariera? Na szczęście sytuacja nie wygląda tak tragicznie.

Miesiąc czerwiec przychodzi z pomocą. Codziennie śpiewana jest „Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa”. Tak! Istnieje Serce Jezusa, które w absolutnie doskonały sposób rozumie serce każdego człowieka. Wynikają z tego dwie bezcenne prawdy. Najpierw warto zauważyć, że Serce Jezusa jest bez porównania bardziej świadome bicia naszego serca niż my sami. Bł. Jan Paweł II często powtarzał, że człowiek nie może zrozumieć siebie bez Chrystusa. Tak więc tylko wsłuchując się w Serce Jezusa, można wejść na drogę autentycznego, coraz pełniejszego rozumienia samego siebie. Inaczej będę wciąż doświadczał zagubienia i swoistego „nie-bycia u siebie”.

Następnie zwracając się do Serca Jezusa, wchodzę na drogę, która realnie prowadzi do serca drugiego człowieka. To prawdziwy cud. Bez Jezusa, mogę być tuż obok drugiego i niestety doświadczać głębokiego braku jedności i zrozumienia. Zarazem mogę być fizycznie bardzo daleko i świetnie czuć, o co drugiemu chodzi.

Poprzez modlitwę Serce Jezusa objawia z miłości tajemnice serca drugiego człowieka. Następuje szczęście wzajemnego wejścia „na jedna falę”. To misterium spotkania serca drugiego człowieka w Sercu Jezusa jest szczególnie skarbem na drodze powołania pustelniczego. Potoczne poglądy postrzegają często pustelnika jako odizolowanego od ludzkich problemów i oderwanego od codziennej szarej rzeczywistości. To całkowicie błędne podejście. Pozostając na poziomie czysto naturalnym, zachodziłby rzeczywiście stan izolacji. Ale przecież istnieje Bóg. Bóg, o którym świat zapomina: „kamień, który odrzucili budujący, ten stał się kamieniem węgielnym. Pan to sprawił i jest cudem w oczach naszych” (Mk 12, 10-11). Pustelnik, odchodząc od świata fizycznie, może bardziej zatrzymać się i wsłuchiwać w Serce Boga. Wszak to wsłuchiwanie się stanowi istotny sens powołania pustelniczego. Można wtedy usłyszeć bijące ludzkie serca, podążające przez życie w wirze świata. W Sercu Jezusa autentycznie spotyka się serce człowieka.

3 czerwca 2013 (Mk 12, 1-12)


   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

   Komentarze video

  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

   „Słowo na jutro” (~5-35′)

   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1010 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie

   Zoom (~2-3′)

  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu  (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu

   Zielone Pastwisko (~4-7′)

  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka

   Homilia (~9-29′)

  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.

Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka