7 marca 2024, Czwartek

Czwartek III tygodnia Wielkiego Postu (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

↑ Ewangelia (Łk 11, 14-23)

Rozesłanie Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Jezus wyrzucał złego ducha z człowieka, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: «Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.

On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże.

Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał, i rozda jego łupy.

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza».

Oto Słowo Pańskie

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (czwartek 3 tygodnia Wielkiego Postu, rok liturgiczny B I)

Bóg i Zły duch

Dobro, a potem?… Najczęściej reakcją na dobro jest dobro. I tak powinno być. Niestety, nie zawsze tak jest. Zdarza się, że w odpowiedzi na dobroć pojawia się zło. Jest to tragiczny skutek oddziaływania Złego ducha, który podsuwa złe myśli. Gdy człowiek ulega tej pokusie, powstają wielorakie oskarżenia, które nie mają podstaw w rzeczywistości. Z kolei pokój serca jest znakiem obecności Ducha Świętego. W Duchu Świętym wszystko jest postrzegane zgodnie z rzeczywistością, a nie wedle wytworu wyobraźni. Wtedy wystarczy niewielki serdeczny gest i słowo, aby dostrzec miłość i zachwycić się dobrocią. Niestety, zaślepienie serca złością powoduje, że człowiek widzi zło nawet tam, gdzie jest najczystsze dobro. W Ewangelii jesteśmy świadkami takiego epizodu (por. Łk 11, 14-23).

Pewnego razu Jezus dokonał egzorcyzmu, wyrzucając Złego ducha. Gdy uzdrowiony niemowa zaczął normalnie mówić, „tłumy były zdumione”. To była zdrowa reakcja na zaistniały cud. Dobroć zachwyca. Niestety, bywają też zachowania radykalnie odmienne. Otóż Jezus, po udzieleniu uzdrawiającej pomocy, został zaatakowany i absurdalnie oskarżony. Niektórzy spośród obserwatorów cudu stwierdzili: „Przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy”. Autorami tych oskarżeń byli ludzie wrogo nastawieni do Jezusa. Oto do czego może doprowadzić pycha i zatwardziałość serca. Umysł zostaje totalnie zaślepiony.

Bezcenna jest reakcja Jezusa. Warto dokładnie się przyjrzeć, aby wiedzieć jak postępować w podobnych sytuacjach. Otóż Mistrz spokojnie i zarazem zdecydowanie pokazuje absurdalność formułowanych wobec Niego oskarżeń. Przeprowadza logiczną refleksję, która jednoznacznie pokazuje, że czyni dobro. Obala zarzuty, że popełnia zło. Nie jest to emocjonalna konfrontacja z kimkolwiek, ale rzeczowe wskazanie na prawdę. Istotne jest to, aby ukazać rzeczywisty stan rzeczy.

Jezus swą wyważoną postawą wskazuje, aby nie popaść w dwie niebezpieczne skrajności. Otóż, poza wyjątkami, nie można całkowicie milczeć, gdyż jest to odbierane wedle zasady: „milczenie oznacza zgodę”. Ważne jest spokojne wypowiedzenie prawdy. Inaczej oskarżyciel utwierdza się w przekonaniu, że ma całkowicie rację. Nie doświadczając żadnej zapory, nie otrzymuje sygnału, aby się opamiętać. Dufny w swe racje, z uporem coraz bardziej „szarżuje” i atakuje niewinnego.

Jednocześnie totalnym błędem jest podekscytowane ripostowanie oskarżeniami na oskarżenia. To powoduje „bitwę na oskarżenia”, która generuje eskalację konfliktu. Trzeba pamiętać, że fałszywe oskarżenia są inspirowane przez Złego ducha, który prowokuje, aby potem przeprowadzić jeszcze bardziej zmasowany atak z pozycji „skrzywdzonego”. Na taki atak najlepiej odpowiedzieć pokorną modlitwą i ofiarą.

Jezus stwierdza: „A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże”. W ten sposób Jezus wskazuje, że w walce ze złem ufność należy pokładać w Bogu. Tylko Bóg jest w stanie zwyciężyć ze Złym duchem. Jeśli człowiek odpowiada złem na oskarżające zło, wtedy od razu przegra „zakrzyczany” lub „zgniatając” drugiego początkowo wygra. Zło jest w stanie czasowo zniszczyć inne zło, ale ostateczny rezultat będzie jeszcze gorszy od zastosowanych „złych środków zaradczych”. Oparcie się na Bogu i „słowo miłości” nieraz od razu wprowadza Boży pokój. Ale trzeba się liczyć z tym, że najczęściej potrzeba wiele cierpliwości. Finalnie jednak Bóg zawsze wygrywa ze Złym duchem, który musi skapitulować.

Owocna współpraca z Bogiem możliwa jest tylko wtedy, gdy w sercu jest miłość. Serce gorące miłością jest jak wrząca zupa, do której „owady złych myśli” nie są w stanie się zbliżyć; nie otrzymują przyzwolenia. Znakiem świętości jest dostrzeganie dobra w drugim człowieku i nie-oskarżanie, lecz troska o drugiego człowieka. Niech Matka Boża ochrania nas przed atakami Złego ducha. Niech Najświętsza Maryja Panna wyprasza nam uświęcający dar Ducha Świętego.

12 marca 2015 (Łk 11, 14-23)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →