Dzisiaj, czyli w II Niedzielę Wielkanocną przypada Święto Miłosierdzia Bożego obchodzone w całym Kościele od 2000 roku. Poprzez objawienia świętej siostrze Faustynie Kowalskiej, sam Jezus prosił o ustanowienie tego święta w pierwszą niedzielę po Wielkiej Nocy.

Wybór tego terminu ma głęboki sens teologiczny, ponieważ ukazuje ścisły związek pomiędzy wielkanocną tajemnicą Odkupienia a tajemnicą Miłosierdzia Bożego. Ten związek podkreśla nowenna do Bożego Miłosierdzia rozpoczynająca się co roku w Wielki Piątek.

„W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar (…) niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat”.

Dzienniczek (Dz. 300; 699)

7 kwietnia 2024, Niedziela

Święto Miłosierdzia Bożego w II Niedzielę Okresu Wielkanocnego w roku B (Oktawa Wielkiej Nocy; Tydzień Miłosierdzia; patron dnia: tu)
święci pustelnicy dziś wspominani: św. Afrahat, pustelnik

Czytania   +

↑   Ewangelia (J 20, 19-31)

Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.

A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».

Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!»

Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».

A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».

Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»

Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».

I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Święto Miłosierdzia Bożego, rok liturgiczny B I)

Miłosierdzie i pokój serca

Pokój serca… Pokój, który wypełnia najgłębsze pokłady duszy… W takim stanie człowiek doświadcza ukojenia. Nikt i nic nie jest w stanie wyprowadzić z wewnętrznej równowagi. Nawet dotkliwe trudności nie wywołują gniewliwej burzy i emocjonalnej złości. Zarazem nie oznacza to braku ludzkiej wrażliwości. Wręcz przeciwnie, zdolność empatii wzrasta niepomiernie. Jest to możliwe dzięki Bożemu Miłosierdziu, które nawet najbardziej gwałtowne i przeciwstawne strumienie „od zewnątrz” przemienia w łagodny strumień, delikatnie uspokajający „od wewnątrz”. Trwanie w pokoju serca jest darem Jezusa Miłosiernego, który jako Zmartwychwstały Pan przychodzi i z miłością mówi: „Pokój wam!” (por. J 20, 19-31). Warto dzisiaj, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, zgłębiać tę prawdę. Jezus pragnie w Duchu Świętym obdarzać Miłosierdziem, które otrzymuje od Boga Ojca. Owocem Bożego Miłosierdzia jest wewnętrzny pokój, który obrazowo można przyrównać do niezmąconej ciszy oceanicznych głębin.

Bóg, jak Słońce, emanuje miłosiernymi promieniami, ale to nie oznacza, że człowiek automatycznie doświadczy w sobie Bożego Miłosierdzia i pokoju. Istnieją dwa ekrany, a nieraz nawet totalne izolatory. Wtedy wołanie o Miłosierdzie staje się bezowocne. Pierwszy błąd polega na tym, że człowiek usiłuje zasłużyć na Boże Miłosierdzie, które postrzegane jest jako nagroda za uprzedni trud i wyrzeczenia. Ma miejsce swoisty dialog z Bogiem: „Ja staram się, a Ty mi należycie odpłać”. Gdy pojawi się grzech, pierwszoplanowy akcent pada na potrzebę odpokutowania, które interpretowane jest jako swoiste samooczyszczenie się przed Bogiem. Niestety, taka postawa uniemożliwia zadziałanie Bożego Miłosierdzia. Skutkiem tego jest brak pokoju sumienia, które wciąż jest torpedowane przez poczucie winy lub pojawiają się pretensje wobec Boga za brak należytego „wynagrodzenia”. Trzeba pamiętać, że Boże Miłosierdzie jest darem absolutnie bezinteresownym. Nawet najbardziej gigantyczne pokuty nie mają mocy, aby wysłużyć choć skraweczek Miłosierdzia.

Drugi błąd związany jest z problemem uznania swej grzeszności. Człowiek postrzega siebie jako kogoś doskonałego i dobrego. Wyraziście pokazują to niektóre spowiedzi, gdzie penitent nie wymienienia grzechów, ale na różne sposoby zapewnia o byciu dobrym człowiekiem, który nikomu nic złego nie zrobił. Jest to zaślepiająca pycha. Nie zapominajmy! Szatan jest przekonany, że jest kimś doskonale dobrym. Nie widzi swego zła, ale jest zafascynowany swą dobrocią i na całego gorszy się, że Bóg tak bardzo krzywdzi ludzi… Brak uznania swych grzechów uniemożliwia przyjęcie w siebie Bożego Miłosierdzia, które spływa po człowieku jak woda po kamieniu. Grzech nie zostaje odpuszczony, gdyż nie został pokornie uznany i wyznany Bogu. Taki stan przekłada się na brak wewnętrznego pokoju. Nieuznane zło doskwiera, generuje oskarżenia, powoduje złość i niezadowolenie.

Istnieje tylko jedna droga, która niezawodnie prowadzi do zdrojów Bożego Miłosierdzia i pokoju serca. Na tej drodze są trzy proste zasady. Przede wszystkim trzeba spojrzeć na Boże Miłosierdzie jako na dar absolutnie bezinteresowny. Bóg obdarza swą miłością, bo „JEST i ja jestem”. W tym sensie nie jest konieczny jakikolwiek bagaż zasług, wystarczy uwierzyć, że tak właśnie jest. Następnie druga sprawa, dla człowieka pokornego niezwykle łatwa. Otóż bez żadnych karkołomnych usprawiedliwień wystarczy uznawać i wyznawać swe grzechy i błędy, zarazem mając szczere pragnienie odchodzenia od zła. Wreszcie konieczny jest trud, ale nie w sensie zasług, lecz aby przyjąć otrzymane od Boga dary Miłosierdzia. Można to przyrównać do żniw, gdy ciężka praca służy zebraniu już obecnych na polu plonów.

Jeśli idziemy taką drogą, możemy być pewni, że otrzymamy Ducha Świętego, który unicestwi grzechy, wypełni Miłosierdziem i nasyci uszczęśliwiającym pokojem. Warto te prawdy, pełne nadziei, przyjąć „na wiarę”, bez dowodów. Chrystus Zmartwychwstały i Miłosierny obiecuje: „błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. Objawem wchłoniętego w siebie Bożego Miłosierdzia jest uszczęśliwiający pokój serca. Jezu, ufam Tobie!… Św. Faustyno, módl się za nami…

12 kwietnia 2015 (J 20, 19-31)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1317 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dwie dzisiejsze homilie księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---