Piątek, 7 czerwca 2024. Słowo Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilia kard Rysia
7 czerwca 2024, Piątek
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (rok B) pierwszy piątek miesiąca; patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polscy patroni i patronki dnia: bł. Michał Tomaszek i bł. Zbigniew Strzałkowski, męczennicy z Pariacoto
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia kard. Rysia
Czytania +
Czytania na Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (rok liturgiczny B)
1. czytanie (Oz 11, 1. 3-4. 8c-9)
Moje serce się wzdryga, ale nie przychodzę, żeby zatracać
Czytanie z Księgi proroka Ozeasza
Tak mówi Pan:
«Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu. Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że przywracałem im zdrowie. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości.
Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem je.
Moje serce na to się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu, i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja – Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać».
Oto Słowo Boże
Psalm (Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6 (R.: por. 3))
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą, *
i On stał się moim zbawieniem.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
Ukażcie narodom Jego dzieła, *
przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *
I cała ziemia niech o tym się dowie.
Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *
bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
2. czytanie (Ef 3, 8-12. 14-19)
Miłość Chrystusa przewyższa wszelką wiedzę
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. Przez to teraz wieloraka w przejawach mądrość Boga poprzez Kościół stanie się jawna Zwierzchnościom i Władzom na wyżynach niebieskich – zgodnie z planem wieków, jaki powziął Bóg w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością, przez wiarę w Niego.
Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego, by potężnie wzmocnił się wewnętrzny człowiek. Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości zakorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Boga.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Mt 11, 29ab)
Alleluja, alleluja, alleluja
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokornego serca.
Alleluja, alleluja, alleluja
albo:
Aklamacja (Por. 1 J 4, 10b)
Alleluja, alleluja, alleluja
Bóg pierwszy nas umiłował i posłał swojego Syna
jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 19‚ 31-37)
Przebicie boku Chrystusa
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.
Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Jezusem byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda.
Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: «Kość jego nie będzie złamana». I znowu w innym miejscu mówi Pismo: «Będą patrzeć na Tego, którego przebili».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, rok liturgiczny B I)
Serce ludzkie i Boskie
„Z głębi serca modlę się za Ciebie”. Oto wyjątkowy skarb, jaki możemy ofiarować drugiej osobie. Każda modlitwa ma wartość. Ale miłość najpełniej promieniuje, gdy prawdziwie zaangażujemy głębię swego serca. W ogóle wszelkie słowa i czyny, szczerze wypływające z serca, stają się autentycznym darem miłości. Na czym polega takie duchowe zaangażowanie?
Przede wszystkim nie chodzi tutaj jedynie o emocje, choć one też są pomocne i wartościowe. Gdy mówimy o sercu, sprawa dotyczy „super-centrum człowieka”, gdzie powstają najważniejsze myśli, decyzje i uczucia. Jest to „rdzeń rdzenia” naszego wnętrza, w którym rodzą się najbardziej intymne pragnienia i akty woli. Im bardziej wola jest zaangażowana „ku dobru”, tym większa miłość zostaje wyzwolona. Ten wysiłek jest autentyczny, gdy z pełną determinacją czynimy swą wolę wyrazicielem prawdy: „Chcę dla Ciebie dobrze”. Jest to swoiste zmobilizowanie do emanowania miłością najgłębszych obszarów swej duszy. W przypadku intelektu, jesteśmy ograniczeni zdolnościami. W sferze wolitywnej od nas zależy na ile konkretne modlitwy, słowa i działania zechcemy nasączyć „darem miłości”.
Istotne znaczenie ma energia woli wydobywająca się z głębin duszy. Ewentualny brak intensywnych emocji nie oznacza stanu „bez serca”. Ich brak może być wolą Boga. Normalnie jednak dusza oddziałuje na ciało, co powoduje uaktywnienie emocji. Wtedy cały człowiek płonie rozpalony miłością, którą pragnie przez modlitwę bezinteresownie ofiarować, aby jak najpełniej uszczęśliwić obdarowaną osobę. Miłujące serce dąży do tego, aby serce otrzymujące ten modlitewny dar mogło doświadczać bezgranicznego szczęścia, miłości, radości, pokoju i życia wedle woli Bożej, w Duchu Świętym.
Modlić się i w ogóle robić wszystko „z serca”, to oczywiście zadanie niewykonalne jedynie w oparciu o własny, naturalny wysiłek. Serce ludzkie potrzebuje najpierw zjednoczyć się z Sercem Jezusa. Jezus jest Bogiem i Człowiekiem. To oznacza, że nie mamy do czynienia jedynie z pewnym abstrakcyjnym symbolem. Używając pojęcia „Serce Jezusa” wskazujemy na konkretną rzeczywistość. Chodzi o realne istnienie ludzkie, które jednocześnie jest Boskie. Serce Jezusa jest Najświętsze, czyli jest jednocześnie Sercem Człowieka i Sercem Boga.
Tę prawdę wyrażają dobitnie słowa Ewangelii, opisujące epizod po ukrzyżowaniu Jezusa: „Jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda” (J 19, 31-37). W starożytności i w średniowieczu czczono to misterium zwłaszcza poprzez nabożeństwa do boku lub ran Chrystusa. W XVII wieku św. Małgorzata Maria Alacoque miała objawienia, w których Jezus mocno wskazał na żywą obecność swego Serca. Dzisiejsza Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa i np. „pierwsze piątki” są owocem tych objawień. Warto zwrócić uwagę na swoisty „dialog serc”, który miał miejsce pomiędzy Jezusem i Małgorzatą. Pan Jezus pokazał jej swe płonące serce, mówiąc: „Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami”. Po tych słowach Jezus wziął serce Małgorzaty i umieścił je duchowo w swoim Sercu. Następie, napromieniowane Bożą miłością i przemienione, oddał Małgorzacie, nadając jej imię umiłowanej „uczennicy mojego Serca”.
Oto świetny drogowskaz, co czynić, aby stać się człowiekiem, który potrafi modlić się i działać prawdziwie „z serca”. Niezbędne jest zanurzanie swego serca w Sercu Jezusa, aby nasycało się Jego miłością. Jest to możliwe szczególnie poprzez modlitwę uwielbienia. Im bardziej czyste uwielbienie, tym bardziej Bóg Ojciec poprzez Ducha Świętego przeobraża nasze serca, czyniąc z nich „ogniska miłości”, na wzór Serca Jezusa. Uświęcająca obecność Boga w połączeniu z ludzkim wysiłkiem sprawia, że nasze modlitwy, słowa i czyny coraz bardziej są „z głębi serca”. Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serca nasze według Serca Twego…
12 czerwca 2015 (J 19, 31-37)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1378 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka