Czwartek, 8 czerwca 2023. Słowo na Uroczystość Bożego Ciała w roku A. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilie abp Rysia
8 czerwca 2023, Czwartek
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (rok A) patron dnia: tu;
polscy patroni i patronki dnia: święta Jadwiga Król Polski
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania na Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (rok liturgiczny A)
1. czytanie (Pwt 8, 2-3. 14b-16a)
W czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej Bóg żywił lud manną
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz powiedział do ludu:
«Pamiętaj na wszystkie drogi, którymi cię prowadził Pan, Bóg twój, przez te czterdzieści lat na pustyni, aby cię utrapić, wypróbować i poznać, co jest w twym sercu: czy strzeżesz Jego nakazu, czy też nie?
Utrapił cię, dał ci odczuć głód, żywił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani twoi przodkowie, bo chciał ci dać poznać, że nie samym tylko chlebem żyje człowiek, ale człowiek żyje wszystkim, co pochodzi z ust Pana.
Nie zapominaj o Panu, Bogu twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów, przez ziemię suchą, bez wody, On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej. On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20 (R.: por. 12a))
Kościele święty, chwal swojego Pana
albo: Alleluja
Chwal, Jeruzalem, Pana, *
wysławiaj twego Boga, Syjonie!
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie.
Kościele święty, chwal swojego Pana
albo: Alleluja
Zapewnia pokój twoim granicom *
i wyborną pszenicą ciebie darzy.
Zsyła na ziemię swoje polecenia, *
a szybko mknie Jego słowo.
Kościele święty, chwal swojego Pana
albo: Alleluja
Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów, *
nie oznajmił im swoich wyroków.
Kościele święty, chwal swojego Pana
albo: Alleluja
2. czytanie (1 Kor 10, 16-17)
Eucharystia jednoczy tych, którzy ją przyjmują
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba.
Oto Słowo Boże
Jeśli okoliczności za tym przemawiają, można odmawiać sekwencję:
Sekwencja
Chwal, Syjonie, Zbawiciela,
Chwal pieśniami wśród wesela
Wodza i pasterza rzesz.
Ile zdołasz, sław Go śmiało,
Bo przewyższa wszystko chwałą,
Co wyśpiewać pieśnią chcesz.
Chwały przedmiot nad podziwy,
Chleb – żyjących pokarm żywy,
Dzisiaj się objawia nam.
Za wieczerzy świętym stołem
Pan go, łamiąc z braćmi społem,
Iście dał Dwunastu sam.
Niech brzmi sława w zgodnym dźwięku,
Z serc radosnych, pełne wdzięku,
Niech mu pieśni płyną chwał.
Dzień obchodzim głośny sławą,
W którym pierwszą Pan ustawą
Rajski stół ten światu dał.
W uczcie tej nowego Pana
Pascha nowym prawem dana,
«Fazy» dawne kończy już.
Przeszłość starą – nowa era,
Cień rozprasza prawda szczera,
Pierzcha noc przed blaskiem zórz.
Co Pan czynił przy Wieczerzy,
Wskazał, że i nam należy
Spełniać ku pamięci nań.
Pouczeni tą ustawą,
Chleb i wino na bezkrwawą
Święcim Odkupienia dań.
Dogmat dan jest do wierzenia,
Że się w Ciało chleb przemienia,
Wino zaś przechodzi w Krew.
Gdzie zmysł próżno dojść się stara,
Serce żywa wzmacnia wiara,
Porządkowi rzeczy wbrew.
Pod odmiennych szat figurą,
W znakach różny, nie naturą,
Kryje się tajemnic cud.
Ciało – strawą, Krew – napojem,
W obu znakach z Bóstwem swoim
Cały Chrystus trwa, bez złud.
Przez biorących niełamany,
Nie pokruszon, bez odmiany,
Cały jest w spożyciu bran.
Bierze jeden, tysiąc bierze:
Ten, jak tamci, w równej mierze,
Wzięty zaś nie ginie Pan.
Biorą dobrzy i grzesznicy,
Lecz się losów przyjrz różnicy:
Życie tu – zagłada tam.
Złym śmierć niesie, dobrym życie:
Patrz, jak w skutkach rozmaicie
Czyn ujawnia się ten sam.
Kiedy kruszą się znamiona,
Nie wątp, lecz wierz z głębi łona,
Że to kryje ukruszona
Cząstka, co i całość wprzód.
Rzecz się sama nie rozrywa,
Znaków kruszą się ogniwa,
Przez co stan i postać żywa
Znaczonego nie zna szkód.
Poniższą część sekwencji można według uznania opuścić:
Oto chleb Aniołów błogi,
Dan wędrowcom pośród drogi,
Synów wraca w Ojca progi,
Dawać Go nie można złym!
Figur głoszą go osłony!
Izaak na stos wiedziony,
Jagniąt Paschy krwawe zgony,
Manna ojcom dana im.
Dusz Pasterzu! Prawy Chlebie!
Dobry Jezu, prosim Ciebie:
Ty nas karm i broń w potrzebie,
Ty nam dobra okaż w niebie,
Kędy jest żyjących raj!
Twa dłoń, Panie, wszystko zdoła,
Ty nas karmisz z Twego stoła:
Gdzie wciąż uczta trwa wesoła,
W gronie niebian nasze czoła
Na Twe łono skłonić daj!
Aklamacja (J 6, 51ab)
Alleluja, alleluja, alleluja
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 6, 51-58)
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, Krew moja jest prawdziwym napojem
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Jezus powiedział do Żydów:
«Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata».
Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?»
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, rok liturgiczny A II)
Życiodajne promieniowanie Eucharystii
W trakcie Adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie uświadomiłem sobie obraz, który bardzo przemówił do mego serca. Otóż świat można porównać do ogromnej hali, w której dachu i w bocznych ścianach znajduje się wielka liczba małych okienek. Każde takie okienko oznacza jednego człowieka. Na halę spływają promienie, które niosą z sobą światło i ciepło pochodzące od Słońca. Słońce promieniuje nieustannie i równomiernie na całą budowlę i jest obrazem bezgranicznie udzielającej się Bożej Miłości w darze Eucharystii. Specyfika tej Miłości polega na tym, że stworzywszy świat, zarazem nie chce go na siłę oświetlać od wewnątrz. Słońce pragnie oświetlać halę świata, ale pozostawia jej możliwość przyjęcia lub odrzucenia udzielanego światła.
Mając przed oczyma wspomniany obraz, dostrzegłem nadprzyrodzoną wartość Adoracji Najświętszego Sakramentu. Bezcenna jest wartość takiego kontemplacyjnego trwania. Adoracja jest otwieraniem okna swej duszy na światło Jezusa Chrystusa. Dokonuje się coś niezwykłego. Światło nie tylko przenika okno, ale przede wszystkim napełnia jasnością i ciepłem całą przestrzeń hali świata. Gdy okna są pozamykane, hala pozostaje ciemna i zimna. Można odnieść wrażenie, że absolutnie cała rzeczywistość jest spowita w takiej beznadziejnej, „wygłodniałej” ciemności. Ale już jedno otwarte okienko pozwala, aby blask i ciepło przeniknęły ciemność, chłód i głód świata. Im więcej tych otwartych okienek, tym Boże Słońce Eucharystii może obficiej wypełniać świat swą życiodajną i nasycającą obecnością. Wszak Jezus mówi wyraźnie: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem” (J 6, 55).
Każdy człowiek jest zaproszony do otwarcia okna swej duszy. Ale w niezgłębionych planach swej Mądrości Bóg zaprasza niektórych w szczególny sposób do otwierania okien, aby w ten sposób oświecać świat. Kontemplowanie Świętej Hostii jest czasem otwierania okien, dzięki czemu Boża światłość przenika świat. Tak więc trwanie przed Jezusem Eucharystycznym jest jak najbardziej misyjną działalnością. Boża obecność rozświetla ludzkie serca i ciemności świata.
Na pustelniczej drodze czuję w głębi serca wezwanie do kontemplacji poprzez Adorację Eucharystii i Słowa Bożego. W pierwszym rzędzie, trwanie na Adoracji nie ma na celu własnego uświęcenia. To nie jest tylko sprawa mojej indywidualnej pobożności. Adoracja jest przede wszystkim podejmowaniem dzieła misyjnego. Dzięki niej świat jest wypełniany Bożą Światłością. Jeżeli będę głuchy na Boże powołanie, to okno pozostanie zamknięte. W rezultacie światło Słońca Jezusa Chrystusa nie będzie mogło dotrzeć do świata. Tak więc Adoracja jest jak najbardziej chrześcijańskim dziełem misyjnym. Dopiero w tym świetle różnorakie działania w świecie są opromienione Bogiem. Dotyczy to także realizowanych apostolskich aktywnych działań.
Kontemplacja nie jest prywatną sprawą, ale ma charakter jak najbardziej społeczny i wspólnotowy. Jestem wdzięczny Bogu, że odsłonił przed moimi oczyma skarb Adoracji Eucharystycznej. Jest to radość z życia, które ma charakter ukryty w ciszy pustelni, a zarazem jest to aktywność owocna dla całej ludzkiej wspólnoty. Chodzi o to, aby tej Bożej nasycającej Obecności w sercach ludzkich było jak najwięcej. Ciało i Krew Pana prawdziwie dają zaspokojenie najgłębszych pragnień.
Adoracja Jezusa w Najświętszym Sakramencie, jakże to wielka odpowiedzialność. Jeżeli nie otworzę adoracyjnego okna, wtedy w iluś sercach będzie więcej ciemności, zimna i niezaspokojenia. Powołanie do „kontemplacyjnego czasu” to wielka łaska i zarazem odpowiedzialność. Nie daj Boże, aby na Sądzie ostatecznym okazało się, że ileś grzechów zaistniało w świecie na skutek zaniedbania Adoracji. Zarazem jakież to będzie szczęście ujrzeć dobre czyny, które stały się możliwe dzięki uprzedniemu adoracyjnemu trwaniu.
Panie Jezu Chryste, Słońce, Pokarmie i Napoju świata! Udzielaj Ducha Świętego, abyśmy każdego dnia otwierali nasze serca na Twe święte promieniowanie w Eucharystii.
19 czerwca 2014 (J 6, 51-58)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1013 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsze homilie Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia z mszy świętej oraz z procesji eucharystycznej.
Homilia mszalna
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia (I Ołtarz Procesji Bożego Ciała)
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia (II Ołtarz Procesji Bożego Ciała)
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia (III Ołtarz Procesji Bożego Ciała)
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia (IV Ołtarz Procesji Bożego Ciała)
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka