Dzisiejsza uroczystość Zesłania Ducha Świętego przypada dokładnie 50 dni po Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego kończąc Okres Wielkanocny. Jutrzejsze święto NMP Matki Kościoła rozpoczyna drugą część Okresu Zwykłego.

8 czerwca 2025, Niedziela

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego (rok C; Czytania z Wigilii: tutaj) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polska patronka dnia: święta Jadwiga Król Polski

Hymn do Ducha Świętego

Dziś za pobożne i publiczne odmówienie lub odśpiewanie hymnu do Ducha Świętego Veni Creator Spiritus można otrzymać odpust zupełny (pod zwykłymi warunkami). Hymn śpiewany jest w czasie procesji rozpoczynającej główną Mszę Świętej dzisiejszej uroczystości, a także może być śpiewany jako pieśń na wejście na innych Mszach.

HYMN VENI CREATOR SPIRITUS

O Stworzycielu, Duchu, przyjdź,
Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg.
Niebieską łaskę zesłać racz
Sercom, co dziełem są Twych rąk.

Pocieszycielem jesteś zwan
I najwyższego Boga dar.
Tyś namaszczeniem naszych dusz,
Zdrój żywy, miłość, ognia żar.

Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz,
Przez Boga obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz.

Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.

Nieprzyjaciela odpędź w dal
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.

Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Daj, by i Syn poznany był.
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,
Niech wyznajemy z wszystkich sił.

Niech Bogu Ojcu chwała brzmi,
Synowi, który zmartwychwstał,
I Temu, co pociesza nas,
Niech hołd wieczystych płynie chwał.
Amen.

Czytania   +

↑   Ewangelia (J 14, 15-16. 23b-26)

Duch Święty was wszystkiego nauczy

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze.

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.

To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Ponieważ brakuje rozważania Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii z nowego lekcjonarza (J 14, 15-16. 23b-26) podajemy rozważanie do Ewangelii Uroczystości Zesłania Ducha Świętego z 2013 roku (J 20,19–23) (Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, rok liturgiczny C I)

Przyjdź Duchu Święty!

Człowiek doświadcza w sobie głębokiego pragnienia. Od tego rozpoczyna się wielka pogoń za środkami, które umożliwią poczucie zaspokojenia i spełnienia. Początkowy obszar poszukiwań sytuuje się w sferze dóbr materialnych. Każdego dnia produkty z reklam wdzięczą się swymi uszczęśliwiającymi właściwościami. Jednak zatrzymanie się na poziomie materialnych przedmiotów prowadzi do podwójnego piekła: narastające niezaspokojenie i pogłębiająca się samotność.

Fiasko materialnych marzeń sprawia, że na horyzoncie pojawia się człowiek, jako synonim nadziei niosącej potencjalne spełnienie. I rzeczywiście, z reguły początki sensownych relacji są niezwykle obiecujące. Duszę ogarnia stan szczęśliwości. Gdy podejmowane są relacje seksualne, euforia zdaje się dla niektórych sięgać zenitu. Żyć nie umierać. Cały ból jednak polega na tym, że w miarę czasu czar zaczyna pryskać. Spotkana osoba przestaje być synonimem boskości. Znów zaczyna doskwierać poczucie niezaspokojenia i samotności, nawet przy fizycznej obecności drugiego.

Dwie wspomniane powyżej porażki wynikają z faktu, że człowiek nosi w sobie tak naprawdę nieskończone pragnienie. Głębia duszy stęskniona jest za bezmiarem Bożego życia. Tej pełni człowiek sam sobie nie jest w stanie udzielić ze względu na swą ograniczoność. I właśnie Duch Święty jest tym, który obdarza człowieka wewnętrznym życiem Boga.

Dlatego Jezus Chrystus zaprasza: „Weźmijcie Ducha Świętego!” (J 20, 22). Otwierając się na tę Świętą Propozycję, człowiek może przyjąć w siebie rzeczywistość, która przyniesie upragnione trwałe ukojenie. Duch Święty jest Miłością, która nigdy nie przeminie. Stanowi gigantyczny pomost, który łączy Boga i człowieka. Na tyle stajemy się święci, na ile pozwalamy się wypełniać. Wtedy następuje ukojenie poczucia niezaspokojenia. W sercu rodzi się głęboki pokój, będący spełnieniem obietnicy „Pokój wam!”. Dopiero wraz z tą Bożą obecnością dobra materialne i relacje z ludźmi dają nam zaspokojenie.

Duch Święty działa także bezpośrednio, ale z reguły w powiązaniu z ludźmi i dobrami stworzonymi. Są ludzie bogaci, którzy mają poczucie zaspokojenia. Ale nie jest to owoc samej materii, ale właśnie Bożej obecności w sercu. Podobnie relacje z ludźmi mogą być źródłem trwałego szczęścia, ale dzięki zaspokajającej obecności Ducha Świętego. W relacjach międzyludzkich, to właśnie Duch Święty umożliwia autentyczną jedność, która nie jest „sztucznym połączeniem dwóch kawałków”, ale głębokim wewnętrznym zespoleniem. Niezwykłe jest to, że w miarę czasu nie następuje rozpad, ale coraz głębsze zjednoczenie. Występuje poczucie duchowej bliskości. Nie jest to tylko jakieś złudne uczucie, ale rzeczywiste „bycie przy sobie”, które umożliwia Duch Święty.

Każdy człowiek jest niepowtarzalnym wewnętrznym światem. Dlatego po wstępnej iluzji jedności, potem o naturalnych siłach ludzkie drogi się rozchodzą. Bóg zna doskonale każdego człowieka. Tylko mocą Jego obecności i daru może dokonywać się wewnętrzne zespolenie między osobami, na wzór tego pomiędzy Osobami w Trójcy Świętej. Duch Święty jest więc Dawcą rzeczywistej „duchowej jedności”. Obecność drugiego staje się źródłem szczęścia. Ale nie jest to skutek samej ludzkiej obecności, ale rezultat przyjmowania drugiego w Duchu Świętym.

W przyjaźni, w małżeństwie drugi człowiek staje się wtedy oknem, poprzez które wpływa święty strumień Ducha Świętego. Ten strumień wypełnia Boską Miłością i Mądrością. W rezultacie następuje coraz pełniejsze wzajemne obdarowanie szacunkiem i zarazem coraz głębsze wzajemne zrozumienie. Bez Ducha Świętego, po ewentualnej początkowej iluzji szczęścia, fizyczna obecność drugiego nie daje spełnienia. Co więcej, pojawia się poczucie wzajemnego niezrozumienia i osamotnienia.

Duch Święty sprawia, że drugi człowiek staje się nie tylko fizycznie, ale i duchowo obecny. Dokonuje się współobecność. Jednocześnie wypowiadane do siebie słowa przestają być „niezrozumiałą chińską mową”, a stają się nośnikiem obopólnie rozumianych treści. Na drodze poszukiwań pamiętajmy o Duchu Świętym, który obdarza człowieka darem zaspokajania najgłębszych pragnień.

19 maja 2013 (J 20, 19-23)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1744 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---