9 stycznia 2025, Czwartek

9 stycznia po Objawieniu Pańskim (poza Polską możliwy dzień powszedni po Objawieniu Pańskim; patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

↑ Ewangelia (Mk 6, 45-52)

Jezus chodzi po wodzie

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Kiedy Jezus nasycił pięć tysięcy mężczyzn, zaraz przynaglił swych uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, do Betsaidy, zanim sam odprawi tłum. Rozstawszy się więc z nimi, odszedł na górę, aby się modlić.

Wieczór zapadł, łódź była na środku jeziora, a On sam jeden na lądzie. Widząc, jak się trudzili przy wiosłowaniu, bo wiatr był im przeciwny, około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze, i chciał ich minąć.

Oni zaś, gdy Go ujrzeli kroczącego po jeziorze, myśleli, że to zjawa, i zaczęli krzyczeć. Widzieli Go bowiem wszyscy i zatrwożyli się. Lecz On zaraz przemówił do nich: «Odwagi, to Ja jestem, nie bójcie się!» I wszedł do nich do łodzi, a wiatr się uciszył.

Wtedy oni tym bardziej zdumieli się w duszy, nie zrozumieli bowiem zajścia z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.

Oto Słowo Pańskie

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (9 stycznia po Objawieniu Pańskim, rok liturgiczny C I)

Zjawa i odkrywanie Boga…

W życiu bywają sytuacje szczególnie trudne. Doświadczenie burzy. Człowiek przypomina żeglarza pośród fal, które zewsząd ogarniają. Wtedy, jak zawsze w trudnych chwilach, z pomocą przychodzi Bóg. Ale często ta pomoc nie jest w żaden sposób oczywista. To, co rysuje się na horyzoncie, bardziej przypomina budzącą lęk zjawę. Nie dość, że trudno, to rozwiązanie firmowane jako „Boże”, jeszcze bardziej przytłacza. Zjawa to coś niejasnego, nieokreślonego. Za bardzo nie wiadomo, co to w ogóle jest? Człowiek zaś boi się czegoś bliżej nieznanego. Dlatego umęczone wnętrze zaczynają wypełniać pełne przerażenia uczucia i emocje. Gdy napięcie zaczyna sięgać zenitu, może zrodzić się nawet pełen bólu i żalu krzyk: „Boże, dlaczego mnie krzywdzisz? Dlaczego zamiast ratować, jeszcze bardziej chcesz mnie pogrążyć w oszalałych falach?”. Wtedy to właśnie Bóg postrzegany jako zjawa kieruje bezcenne słowa: „Odwagi, to Ja jestem, nie bójcie się!” (Mk 6, 50).

Ludzki lęk i Boskie umocnienie. To zderzenie dwóch komunikatów jest swoistym momentem newralgicznym. Więcej, to chwila prawdziwie ekstremalna. Od interpretacji tożsamości zjawy zależy bowiem dalszy los człowieka. Gdy głos zjawy zostanie zignorowany, odrzucony, wygłodniałe fale pochłoną człowieka. Na szczęście jest jeszcze jedna droga odpowiedzi. Otóż jeżeli w sercu walczącego z naporem fal człowieka jest miłość, to umacniające słowa zostaną podjęte. Miłość w sercu staje się wtedy swoistą lornetką. Pierwotna zjawa zaczyna przybierać wyrazisty obraz Boga. Boga, który jest wcieloną Dobrocią. Bóg staje się coraz bliższy i coraz bardziej obecny. Lęk zostaje przezwyciężony przez miłość. W miłości zaś nie ma lęku. Najważniejsze, że ten realny Bóg daje mocny dowód swego autentyzmu. Swą Boską mocą sprawia, że niebezpieczeństwo zostaje zażegnane. Wrogie fale uspokajają się. Serce wypełnia pokój współprzebywania z Bogiem. Nawet jeśli dalsza życiowa podróż jawi się jako bardzo trudna i groźna, to w człowieku rodzi się głębokie poczucie bezpieczeństwa. Wszak jest przy mnie Bóg. A przecież Bóg mnie nie skrzywdzi. A w sumie, jeśli nawet do bólu zrani, to potem jeszcze bardziej uleczy.

To stwierdzenie pozostaje aktualne, nawet jeśli Bóg totalnie przeczołga mnie przez cierpienie… Przedziwne misterium Boskiej Zjawy, która coraz bardziej okazuje się być Wyrazistym Bogiem Miłości.

9 stycznia 2013 (Mk 6, 45-52)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.