9 maja 2023, Wtorek

Wtorek V tygodnia Okresu Wielkanocnego (wspomnienie świętego Pachomiusza Starszego, Pustelnika; patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Czytania i aklamacja przed Ewangelią    +

↑  Ewangelia (J 14, 27-31a)

Pokój zostawiam wam

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Słowo i pokój

Głęboki pokój serca… Oto pragnienie ludzkiego wnętrza. Niestety, zdarzają się burze, które czynią spustoszenie. A nawet, gdy jest w miarę spokojnie, to często kolejne dni przypominają stąpnie po rozchybotanych krach. Najlepsze techniki relaksacyjne nie dadzą trwałego „Boskiego ukojenia”. Gdzie szukać spełnienia doświadczanej tęsknoty?

Konkretną odpowiedź daje Jezus: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję” (por. J 14, 27-31). Tak! Tylko Jezus, który jest jednocześnie Bogiem i Człowiekiem, może udzielić daru pokoju, który nasyci nasze pragnienie ciszy, pełnej miłości i dobroci. Zarazem nie będzie to zamknięcie się w świecie własnych spraw, obojętnie i egoistycznie wobec cierpienia innych ludzi, lecz autentyczna wrażliwość serca, która uruchamia „wyobraźnię miłosierdzia”. Istnieje ścisły związek pomiędzy Jezusowym pokojem oraz wypowiadanym przez człowieka słowem.

Boży pokój jest najbardziej unicestwiany poprzez słowa, które są nośnikami zła. Ewidentnym przejawem tego jest obgadywanie i oczernianie; często ukryte pod przykrywką pozornie niewinnych słówek, sugestii i insynuacji. Szczególnie przewrotny jest mechanizm przeinaczania oryginalnych wypowiedzi, wyrywanych z kontekstu. Pierwotne słowa są tak powtarzane, aby kogoś przedstawić w złym świetle. Jest to sączenie oczerniającego jadu. Duże spustoszenie czyni niedotrzymywanie tajemnicy oraz bezmyślne przekazywanie „osobom trzecim” posiadanych wiadomości odnośnie kogoś znajomego. Nawet jeśli nie ma w tym złej woli, to jest to zachowanie pozbawione mądrości i miłości. Gdy kogoś spotka krzywda, na skutek złego wykorzystania tych treści, taki gaduła będzie za to przed Bogiem odpowiedzialny; powiedział bowiem coś, o czym powinien milczeć. Dlatego trzeba bardzo uważać na to, co się mówi.

Szczególnie czujne powinny być osoby zaangażowane na drodze wiary chrześcijańskiej. Szatan będzie dążył do tego, aby osoba powołana do głoszenia Bożego słowa wypowiadała złe słowa. Można to zilustrować następującym obrazem. Otóż gdy człowiek wypowiada kolejne modlitwy i dobre słowa, wtedy buduje piękny witraż na chwałę Bożą. Gdy taki witraż powstanie, wtedy przychodzi szatan i daje człowiekowi do ręki młotek, którym są złe słowa. Gdy człowiek ulegnie tej pokusie, wówczas młotkiem jednej złej wypowiedzi roztrzaskuje witraż, owoc swego wcześniejszego trudu…

Najlepiej dążyć do ograniczania ilości wypowiadanych słów. Jezus stwierdza: „Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata”. To świetna inspiracja, aby rezygnować z niepotrzebnych słów i trwać w postawie milczenia. Cel ten jest szczególnie bliski sercu pustelnika. Pustelnik odchodzi fizycznie od świata, aby żyć w samotności i nasączać się Bożym Słowem. To pomaga realizować potrójny cel duchowy. Przede wszystkim zmniejsza się niebezpieczeństwo powiedzenia złego słowa w rozmowie oraz znikają wieczne zmartwienia w rodzaju: „Dobrze powiedziałem, czy źle”? Zarazem jest to postawa solidarności z ubogimi w świecie, których słowa są ignorowane i lekceważone. Pustelnik dobrowolnie milknie, aby jak najbardziej być razem z ludźmi pogardliwie pozbawionymi głosu. Następnie, milczenie pełni rolę aktu wynagradzającego za wszystkie niepotrzebne i złe wypowiedzi w świecie. Owocną formą zrównoważenia światowego gadulstwa jest pustelnicze milczenie.

Ponadto, odejście do pustelni powoduje oddalenie fizyczne od ludzi. Znikają możliwości rozmowy. Ale nie jest to izolacja. Cud polega na tym, że potem następuje swoisty duchowy powrót. Poprzez milczenie i ciszę można usłyszeć w Bogu słowa, które płyną z ludzkich serc. Odejście w Bogu jest więc wstępem do powrotu, aby później jeszcze głębiej zjednoczyć się poprzez słowo serca w Duchu Świętym. Nawiązuje się duchowa więź i rozmowa, która jest przedsmakiem wspaniałych wiecznych dialogów. Jezus daje doskonały wzór: „Odchodzę i przyjdę znów do was”.

Gdy życie przeniknięte jest milczeniem, wtedy serce napełnia się Chrystusowym pokojem. Błogosławiona droga ciszy, milczenia i pokoju serca… Na pewno prowadzi do Nieba…

5 maja 2015 (J 14, 27-31)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 983 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu  (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.

---