Słowo na 23 kwietnia 2022. Nowenna Pompejańska o ustanie wojny. Помпейська дев’ятниця на кінець війни. Msza z różańcem online. Ewangelia z rozważaniem Ojca Pustelnika
23 kwietnia 2022, Sobota
Sobota Oktawy Wielkiej Nocy (inne oficjum: tu)
● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homila (~10-25′)
● Msza i różaniec
+ Komplet Czytań – rozwiń
1. czytanie (Dz 4, 13-21)
Nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi.
Kazali więc im wyjść z sali Sanhedrynu i naradzali się między sobą: «Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jeruzalem. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie szerzyło się to wśród ludu, surowo zabrońmy im przemawiać do kogokolwiek w to imię!»
Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: «Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy».
Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.
Psalm (Ps 118 (117), 1bc i 14-15b. 16-18. 19-21 (R.: por. 21a))
Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
albo: Alleluja
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Pan moją mocą i pieśnią, †
On stał się moim Zbawcą. *
Głosy radości z ocalenia w namiotach sprawiedliwych.
Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
albo: Alleluja
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana. *
Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć nie wydał.
Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
albo: Alleluja
Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, †
wejdę przez nie i podziękuję Panu. *
Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi.
Dziękuję Tobie, że mnie wysłuchałeś *
i stałeś się moim Zbawcą.
Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś
albo: Alleluja
Można (fakultatywnie) odśpiewać Sekwencję:
Sekwencja
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
Aklamacja (Ps 118 (117), 24)
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mk 16, 9-15)
Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której przedtem wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to Jego towarzyszom, pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak, słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie dali temu wiary.
Potem ukazał się w innej postaci dwom spośród nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powrócili i obwieścili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.
W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary oraz upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.
I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!»
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Być w życiu „na Tak”
W życiu spotykamy różnych ludzi. Najczęściej chwile te wpisują się w taki zwyczajny strumień codziennie upływającego czasu. Nic szczególnego się nie dzieje. Ale nieraz zdarzają się spotkania, które pozostawiają po sobie szczególnie wyrazisty ślad. Nie tylko świadomość, ale cała egzystencja człowieka pozostaje pod wpływem tego, co się wydarzyło. W tym wspomnieniu możliwa jest radykalna dwubiegunowość. Chodzi o to, że skutki obecności drugiego człowieka mogą być bardzo negatywne lub wysoce pozytywne.
Negatywność charakteryzuje się konsekwencjami w postaci złego samopoczucia. Po odejściu spotkanego człowieka, daje o sobie znać dziwne przytłoczenie. Pojawiają się nawet bóle typowo fizyczne: głowy, żołądka, całego organizmu. Takie sytuacje mają miejsce, gdy spotykamy kogoś, kto stawia siebie w absolutnym centrum i zarazem nosi w sobie duchową pustkę. Gdy rozmowa przestaje koncentrować się na pustym egocentryku, wtedy automatycznie traci on zainteresowanie tematem. W takim spotkaniu nie ma miejsca dla Boga żywego. Ewentualne słowa o „Bożych sprawach” przybierają postać pustej demonstracji osłabiającej pseudomądrości.
Pozytywność odznacza się radykalnie odmiennym sposobem oddziaływania. Spotkanie z człowiekiem „pozytywnym” wyzwala w człowieku nowe energie życiowe. Wszystko zostaje wyniesione na wyższy poziom istnienia. Jeśli na początku występowało poczucie zagubienia i dysharmonii, to po spotkaniu rozbłyskują światła oświetlające dalszą drogę i odczuwalna staje się większa wewnętrzna harmonia. Gdy samopoczucie było relatywnie dobre, później sens życia odsłania się z jeszcze większą intensywnością. Fascynujące jest doświadczenie uzyskania nowej energii życiowej. Tak, jak gdyby ktoś nam coś z głębi siebie przekazał. W miejsce smutku, pojawia się radość istnienia. Dzieje się tak, gdy spotkana osoba potrafi usuwać się w cień. Nie koncentruje uwagi na swej wspaniałości, ale wyraża autentyczne zainteresowanie życiem drugiego. Człowiek zachowujący się w ten sposób ma w sobie Boga, którego pełnia obecności po prostu emanuje z niego; podobnie jak światło z żarówki. Nie chodzi nawet o to, by konkretnie o Bogu rozmawiać. Nie są najważniejsze słowa, ale duchowy stan wnętrza spotkanego człowieka. Człowiek wypełniony Bogiem więcej dobra uczyni mówiąc banalne „ładna pogoda”, niż człowiek daleki od Boga, posługujący się najbardziej pobożnymi formułami.
Tak! Człowiek jest rozpięty pomiędzy nicością i Bogiem; pomiędzy pustką i Pełnią Obecności. Konsekwencją tego są dwie radykalnie odmienne postawy serca: „na nie” i „na Tak”. Przykładem negatywnej postawy jest początkowe zachowanie uczniów po ukrzyżowaniu Jezusa (Por. Mk 16, 9-15). Uparcie trwają pogrążeni w smutku i negacji. Nic do nich nie dociera. Słowa naocznych świadków zmartwychwstania, Marii Magdaleny i uczniów z Emaus, spotykają się z przyjęciem, które przypomina rzucanie „grochem o ścianę”. Nawet sam Jezus zostaje przyjęty sceptycznie. Dlatego Mistrz „wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego”.
Ta Jezusowa reprymenda jest przede wszystkim wielkim zaproszeniem do podjęcia życiowej postawy „na Tak”. Oznacza to wewnętrzne otwarcie na dobro, które otrzymujemy. Zamiast skoncentrowania na sobie, skierowanie się ku Bogu. Z kolei takie otwarcie pozwala przezwyciężać wewnętrzną pustkę i przyjmować dar Bożej Obecności. Zamiast unicestwiającej nicości, Boża Pełnia dająca życie. Postawa „na tak” pozwala wypełniać się Bogiem, którym można potem obdarzać innych. W ten sposób możliwa staje się realizacja Chrystusowego wezwania: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu”. Mając Boga w sercu, człowiek swą obecnością nie osłabia drugiego człowieka, ale go wzmacnia. Spotkanie staje się czasem pięknego promieniowania, które napełnia spotkanego nową energią do życia. Ta święta energia pochodzi od Zmartwychwstałego Pana. Już wkrótce kanonizowani, Jan XXIII i Jan Paweł II, są świetnymi przykładami takiego Bożego promieniowania, które wzmacnia i napełnia życiem.
26 kwietnia 2014 (Mk 16, 9-15)
Powyższe rozważanie wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.
↑ Komentarze video
Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Dobra Homilia
Dzisiejsza homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):
Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Msza z Różańcem
Msza Święta w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi, poprzedzona Różańcem.
Od 1 marca do 23 kwietnia 2022 roku codziennie odmawiane są trzy części Różańca w ramach Nowenny Pompejańskiej w intencji szybkiego ustania wojny. Dwie części odmawiane są od 14:00 do 15:00, ostatnia część o dotychczasowej godzinie 17:30.
Sobota, 23 kwietnia 2022, transmisja z Sanktuarium: 14:00 – nowenna, 15:00 – koronka 17:30 – różaniec, 18:00 – msza święta.
Nowenna Pompejańska 54
Помпейська дев’ятниця на кінець війни
Źródło: Mocni w Duchu Live
Video nie działa? Sprawdź tu
Msza z różańcem
Źródło: Mocni w Duchu Live
Video nie działa? Sprawdź tu
Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl