14 maja 2022, Sobota, Święto świętego Macieja, Apostoła

Święto świętego Macieja Apostoła (inne oficjum: tu)

● Czytania
● Ewangelia
● Rozważanie Ojca Pustelnika (lectio ~2-3′)
● Inne komentarze (video ~3-35′)

+   Wszystkie czytania – rozwiń

↑  Ewangelia (J 15, 9-17)

Przeznaczyłem was na to, abyście szli i przynosili owoc

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.

Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Radość istnienia

      „Tak bardzo się cieszę, że Cię widzę”. „Uwielbiam Cię słuchać”. „Mogę na Ciebie patrzeć całymi godzinami”. To dar prawdziwie fascynujący, móc całym sobą odczuwać od kogoś: „dobrze, że jesteś”. Szczęśliwe dziecko, które od samego początku doświadcza radości matki z powodu swego istnienia. Niezależnie, co się wydarzy w przyszłości, już na zawsze zachowa pierwotny blask radosnej akceptacji. Niestety, nie zawsze tak bywa. Tak wiele sytuacji, gdy dominuje smutek i przerażenie. Do podświadomości dziecka dociera komunikat: „źle, że jesteś”. Złość matki zostaje odebrana jako nienawistne wołanie całego Wszechświata: „nie chcemy cię, wróć do nicości!”. Tak zaczyna się bolesna historia wielkiego cierpienia wielu ludzi.

    Dlatego absolutnie niezależnie od sytuacji poczęcia, dziecko zawsze powinno być przyjęte z radością; otoczenie zaś winno radośnie wesprzeć rodziców. W pewien sposób zrozumiałe, gdy ktoś neguje Ewangelię i postępuje inaczej. Przerażający jest jednak fakt, gdy niektórzy chrześcijanie, w imię porządnej moralności, prezentują smutek i cały kanon negatywnych uczuć. Pewna „pobożna” pani, gdy dowiedziała się o nieplanowanym dziecku swej córki, wpadła w złość. Jak córka mogła być tak głupia? Co powiedzą sąsiadki? Zamiast radości, smutek totalny. Nawet gdyby poczęcie było aktem jakiejś gigantycznej nieodpowiedzialności, to pierwszą reakcją zawsze powinna być radość z nowego istnienia. Reszta jest mniej ważna.

     W tym świetle, zrozumiała jest postawa pewnego pustelnika. Otóż dotarła do niego grupa oburzonych ludzi, gorsząc się faktem, że jedna z niezamężnych mieszkanek ich wioski będzie mieć dziecko. Pustelnik wysłuchawszy uważnie, poprosił o przyniesienie porządnego bata. Niektórzy z zebranych wyrazili głębokie zadowolenie, sądząc, że grzesznica zostanie porządnie ukarana za swe niecne zachowanie. Gdy bat dotarł, zebrani „miłośnicy przykazań” doznali szoku. Pustelnik wziął bata i z miłością w sercu zaczął na całego wszystkich po kolei porządnie okładać… Następnego dnia poprosił o przyjście owej kobiety wraz z ojcem dziecka. Gdy dotarli, serdecznie ich przywitał. Poszedł do swego ogrodu, wybrał najpiękniejszą różę i ofiarował mamie w stanie błogosławionym. Z dobrocią w głosie i serdecznym uśmiechem, powiedział: „Cieszmy się i radujmy! Bóg dał nam nowe życie! Niech dziecko czuje naszą radość!”.

     Tak oto ów pustelnik dał ewangeliczną interpretację Przykazania Miłości. Od razu doprecyzujmy, że jego reakcja nie oznaczała żadną miarą poglądu w stylu: „wszystko wolno”. Chodziło o dobre rozumienie Ewangelii, gdzie Miłość Boga i człowieka jest najważniejsza. Oczywiście dziecko powinno począć się w małżeństwie. Ale, skoro stało się inaczej, to w zaistniałej sytuacji najważniejszą postawą była bezwarunkowa radość z nowego życia. Zgorszonym „faryzeuszom” słusznie należały się solidne baty. Stresując rodziców, krzywdzili także poczęte dziecko. Zarazem ich smutek odsłonił brak miłości w sercu. Dlaczego?

     Miłość bowiem ściśle łączy się z radością. Najlepiej tę relację ukazuje sam Jezus. Gdy pewnego razu zachęcał do trwania w przykazaniu miłości, wypowiedział znamienne słowa: „To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna” (J 15, 11). Tak! Wedle słowa Jezusa, istnieje nieodłączny związek pomiędzy miłością, poszanowaniem przykazań i radością. Miłość wyzwala radość. Radość jest niejako sposobem objawiania się miłości. Radość przeżywa ten, kto kocha; i ten, kto jest kochany. Znakiem dobrej realizacji przykazań jest radość. Zachowywanie przykazań w postawie smutku i osądzania stanowi tylko pyszny faryzeizm, który bardziej zbliża do piekła, aniżeli do nieba. Bóg jest pełnią czystej radości. Święty to człowiek, który wchłania w siebie Nieskończoną Radość Boga. To wchłanianie dokonuje się poprzez Ducha Świętego. Radosne wołanie „dobrze, że jesteś” to przepiękny znak czystej Miłości, z Boga płynącej.

14 maja 2014 (J 15, 9-17)

Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Inne komentarze

1) Pomoc do modlitwy Słowem Bożym, czyli wprowadzenie do Lectio Divina księży Salwatorianów (~5-35′). Wyświetla się najnowsze dostępne nagranie. Pozostałe odcinki dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku).

Słowo na jutro
Źródło: CFD

2) Zoom Mocnych w Duchu (dostępny od 5:00 rano ~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (dostępne od godziny 00.00 ~5-7′). Przycisk powinien wyświetlać najbardziej aktualny odcinek, czasem jednak trzeba go odszukać w rozwijanej playliście.

3) Dzisiejsza homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia wygłoszona podczas święceń prezbiteriatu we franciszkańskim sanktuarium św. Antoniego z Padwy w Łodzi-Łagiewnikach (~10-25′):

Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka

---