2 czerwca 2022. Słowo na 7 czwartek Okresu Wielkanocnego. Czytania, Ewangelia i komentarz
2 czerwca 2022, Czwartek
Czwartek VII tygodnia Wielkanocnego, pierwszy czwartek miesiąca (inne oficjum: tu)
● Czytania
● Ewangelia
● Rozważanie Ojca Pustelnika (lectio ~2-3′)
● Inne komentarze (video ~3-35′)
+ Wszystkie czytania – rozwiń
1. czytanie (Dz 22, 30; 23, 6-11)
Paweł przed Sanhedrynem
Czytanie z Dziejów Apostolskich
W Jerozolimie trybun rzymski, chcąc dowiedzieć się dokładnie, o co Żydzi oskarżali Pawła, zdjął z niego więzy, rozkazał zebrać się arcykapłanom i całemu Sanhedrynowi i wyprowadziwszy Pawła, stawił go przed nimi.
Wiedząc zaś, że jedna część składa się z saduceuszów, a druga z faryzeuszów, wołał Paweł przed Sanhedrynem: «Jestem faryzeuszem, bracia, i synem faryzeuszów, a stoję przed sądem za to, że spodziewam się zmartwychwstania umarłych».
Gdy to powiedział, powstał spór między faryzeuszami i saduceuszami i doszło do rozłamu wśród zebranych. Saduceusze bowiem mówią, że nie ma zmartwychwstania ani anioła, ani ducha, a faryzeusze uznają jedno i drugie. Powstała wielka wrzawa, zerwali się niektórzy z uczonych w Piśmie spośród faryzeuszów, wykrzykując wojowniczo: «Nie znajdujemy nic złego w tym człowieku. A jeśli naprawdę mówił do niego duch albo anioł?»
Kiedy doszło do wielkiego wzburzenia, trybun, obawiając się, żeby nie rozszarpali Pawła, rozkazał żołnierzom zejść, zabrać go spośród nich i zaprowadzić do twierdzy.Następnej nocy ukazał mu się Pan. «Odwagi! – powiedział – trzeba bowiem, żebyś i w Rzymie zaświadczył o Mnie, tak jak dawałeś o Mnie świadectwo w Jeruzalem».
Psalm (Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 9-10. 11 (R.: por. 1b))
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
albo: Alleluja
Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, *
mówię do Pana: «Ty jesteś Panem moim».
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
to On mój los zabezpiecza.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
albo: Alleluja
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, *
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
albo: Alleluja
Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
albo: Alleluja
Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *
pełnię radości przy Tobie
i wieczne szczęście *
po Twojej prawicy.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
albo: Alleluja
Aklamacja (J 17, 21)
Alleluja, alleluja, alleluja
Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie,
aby świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 17, 20-26)
Aby stanowili jedno
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
«Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.
I także chwałę, którą mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Poznawać i kochać
Kim on jest? Kim ona jest? Oto wiodące pytania w każdej relacji miłości. Istnieje ścisły związek pomiędzy poznaniem i miłością. Poznanie umożliwia inicjację i pogłębianie miłości. Miłość wyzwala pragnienie coraz lepszego poznawania kochanej osoby. Znakiem rozwoju miłości jest nieustanna wręcz pasja, aby odkrywać świat pokochanego człowieka. Jednocześnie miłość stanowi niezwykłe źródło wewnętrznej siły i motywacji do podejmowania trudu poznawania. Przedziwna jest tajemnica wzajemnego przeplatania się miłości i poznania.
Gdy proces ten przebiega prawidłowo, wtedy dwa ludzkie światy stają się coraz bardziej jednym współ-przenikaniem w Bogu. Ale to bardzo trudna droga, która przypomina wysokogórskie trasy. Istnieje mnóstwo pułapek w trakcie zdążania na wymarzony szczyt. Nigdy nie zapomnę, jak kiedyś wchodziłem na Mont Blanc. W pewnym momencie wypadła mi plastikowa butelka z wodą. Obserwowałem jak stopniowo spada kolejne setki metrów, odbijając się od czarnych lub ośnieżonych skał lodowca. Butelka była w tym wszystkim tylko znakiem. Oczami wyobraźni ujrzałem, jak spadam i uderzam o kolejne skały; wcześniej czy później tracąc mój bardzo nędzny żywot. W sumie wystarczyło wtedy nad ogromną przepaścią tylko nieco pośliznąć się i puścić linę asekuracyjną, a przedmiot wyobraźni byłby konkretną rzeczywistością…
Na wysokogórskiej trasie miłosnego poznawania istnieją przynajmniej dwie częste pułapki. Pierwsza polega na tym, że poznawanie zostaje sprowadzone tyko do egoistycznej ciekawości. Czym jest taka ciekawość, najlepiej pokazuje współczesna pogoń za coraz to nowymi informacjami, aby zaspokoić głód sensacji. Podobnie sprawa wygląda z plotkowaniem i obgadywaniem. Tak zdobywana wiedza nie ma nic wspólnego z miłującym poznaniem. Jest to akt egoistycznego samo-zaspokajania. Człowiek, którego dotyczą jakieś informacje, tak naprawdę zupełnie się nie liczy. Stanowi jedynie dystrybutor, który dostarcza ciekawostek. Gdy interesujących nowinek już nie ma, człowiek taki otrzymuje pożegnalną etykietkę zapomnienia z napisem „jesteś nudny”.
Druga pułapka charakteryzuje się tym, że człowiek poznający jest jak degustator win. Z reguły nie ma tu powierzchowności. Wiele spraw zostaje bardzo poważnie podjętych. Poznawany człowiek zostaje na wszystkie strony porządnie prześwietlony; nawet służby specjalne nie powstydziłyby się takiej wnikliwości i precyzji poznawczej. Ale niestety cały ten trud poznawczy nie służy miłości, ale egoizmowi. Zasadniczym celem jest bowiem sprawdzenie, czy potencjalny kandydat spełnia wszystkie kryteria posiadanego ideału. Takie poznawanie nie jest otwieraniem serca na drugiego, ale jedynie chłodną analizą w obszarze swej głowy. Rzeczywistym przedmiotem „miłosnej kontemplacji” jest własny ideał doskonałości. Nie dziwi, że tacy „poszukiwacze siebie” z reguły, ostatecznie, pozostają w stanie sfrustrowanej samotności.
Jezus w swej modlitwie do Ojca pomaga nam uchwycić sedno poznania, które umożliwia trwanie w nieustannie rozwijającej się relacji miłości. Syn woła: „Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem (…) Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich” (J 17, 25n.). W poznaniu, które umożliwia miłość, zasadniczym celem jest wewnętrzny świat poznawanego człowieka. Poznanie utożsamia się z otwarciem własnego serca na bogactwo ukryte w poznawanym sercu. To już nie jest bezowocne „światowe” tkwienie w sobie, ale niejako wychodzenie „z siebie”, aby na wzór Jezusa kontemplować Boże objawienie w drugim człowieku. Mówiąc inaczej, takie poznanie jest pokornym wpatrywaniem się w bogactwo życia kochanej osoby. Owocem takiego wpatrywania się jest miłosne odkrywanie prawdy, zarówno w sensie blasków, jak i cieni. Poprzez modlitwę, Bóg ubogaca takie poznanie nadprzyrodzonymi łaskami. W rezultacie pokusa spojrzenia egoistycznego jest przezwyciężana. Pojawia się „święte spojrzenie” w Duchu Świętym. Poznawać drugiego z Bogiem i w Bogu to optymalne rozwiązanie na drodze Miłości.
5 czerwca 2014 (J 17, 20-26)
Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Inne komentarze
1) Zamiast homilii wprowadzenie do Lectio Divina księży Salwatorianów, odcinek 642 (~5-35′). Wyświetla się najnowsze dostępne nagranie. Pozostałe odcinki dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku).
Słowo na jutro
Źródło: CFD
2) Zoom Mocnych w Duchu (dostępny od 5:00 rano ~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (dostępne od godziny 00.00 ~5-7′). Przycisk powinien wyświetlać najbardziej aktualny odcinek, czasem jednak trzeba go odszukać w rozwijanej playliście.
3) Dzisiejsza homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):
Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka