21 lipca 2022. Słowo na 16 czwartek okresu zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia i komentarz
21 lipca 2022, Czwartek
Czwartek XVI tygodnia zwykłego (rok II; inne oficjum: tu)
● Czytania
● Ewangelia
● Rozważanie Ojca Pustelnika (lectio ~2-3′)
● Inne komentarze (video ~3-35′)
+ Wszystkie czytania – rozwiń
Czytania (rok liturgiczny II)
1. czytanie (Jr 2, 1-3. 7-8. 12-13)
Odstępstwo Izraela
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Pan skierował do mnie następujące słowo: «Idź i głoś publicznie w Jerozolimie: Tak mówi Pan: Pamiętam wierność twej młodości, miłość twego narzeczeństwa, kiedy chodziłaś za Mną na pustyni, w ziemi, której nikt nie obsiewa. Izrael jest świętością Pana, pierwszym plonem z Jego zbiorów. Ci wszyscy, którzy go spożywają, stają się winni, spotka ich nieszczęście» – mówi Pan.
«A Ja wprowadziłem was do ziemi urodzajnej, byście spożywali jej owoce i jej zasoby. Weszliście i zbezcześciliście moją ziemię, uczyniliście z mojej posiadłości miejsce pełne odrazy. Kapłani nie mówili: Gdzie jest Pan? Uczeni w Piśmie nie uznawali Mnie; pasterze zbuntowali się przeciw Mnie; prorocy głosili wyrocznie na korzyść Baala i chodzili za tymi, którzy nie dają pomocy.
Niebo, niechaj cię na to ogarnie osłupienie, groza i wielkie drżenie! – mówi Pan. Bo podwójne zło popełnił mój naród: opuścili Mnie, źródło żywej wody, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane, które nie utrzymują wody».
Psalm (Ps 36 (35), 6-7b. 8-9. 10-11 (R.: por. 10a))
W Tobie, o Panie, mamy źródło życia
Do nieba sięga, Panie, Twoja łaska, *
a Twoja wierność aż po same chmury.
Twoja sprawiedliwość jak góry wysokie, *
a Twoje wyroki jak ogromna otchłań.
W Tobie, o Panie, mamy źródło życia
Jak cenna jest Twoja łaska, †
przychodzą do Ciebie ludzie *
i chronią się w cieniu Twych skrzydeł,
sycą się obfitością Twojego domu, *
poisz ich potokiem Twojego szczęścia.
W Tobie, o Panie, mamy źródło życia
Albowiem w Tobie jest źródło życia *
i w Twojej światłości oglądamy światło.
Zachowaj Twą łaskę dla tych, którzy Ciebie znają, *
a sprawiedliwość Twoją dla ludzi prawego serca.
W Tobie, o Panie, mamy źródło życia
Aklamacja (Por. Mt 11, 25)
Alleluja, alleluja, alleluja
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mt 13, 10-17)
Dlaczego Jezus naucza w przypowieściach?
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: «Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?»
On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:
„Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”.
Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Logika Prawdy i Dobra
Zachęcałem pewnego studenta do życia zgodnego z prawdą. Na jego twarzy dostrzegłem narastający bunt, który przerodził się w zdecydowany głos protestu. W pewnym momencie ciszę przeniknęły zdegustowane słowa: „Dlaczego ja mam być uczciwy, skoro nawet na wysokich stanowiskach kłamią”.
Powiedzmy szczerze! Argument bardzo mocny. Bez wątpienia o wiele większe wymogi moralne należy stawiać dorosłym, którzy piastują różne odpowiedzialne stanowiska, aniżeli młodemu człowiekowi, który dopiero wchodzi w życie. Nie można zaprzeczyć, że każdego dnia ma miejsce szereg zachowań tzw. „poważnych ludzi”, które pozostawiają wiele do życzenia. Jednocześnie naturalną rzeczą jest szukanie autorytetów. I tutaj właśnie naturalnie pojawia się logika sprawiedliwości, którą zaprezentował wspomniany student.
Ten sposób podejścia do życia charakteryzuje się zasadą zwykłej reakcji zwrotnej. Gdy spotykam się z dobrymi wartościami, czuję się zobligowany i zachęcony do ich realizacji. Z kolei w przypadku zaistnienia złych zachowań, odbieram to jako zwolnienie z obowiązku własnego moralnego wysiłku. Przy takim rozumowaniu zachodzi swoiste kalkowanie tego, co spotkałem. To może dotyczyć rodziny, pracy, znajomych. Wspaniale, gdy na horyzoncie pojawia się autentyczny świadek moralności i głębokiej wiary. To wyzwala, zwłaszcza w młodym człowieku, konkretne pokłady energii do realizacji napotkanych wartości. W najbliższym otoczeniu jest wielu ludzi, którzy przekazują nam tak wiele dobra, prawdy i piękna. Jednocześnie jednak dokonuje się bardzo mocne ciśnienie anty-świadectwa. W życiu społecznym jest tak wiele braku szacunku i kłamstwa. Często zafałszowanie i egoizm wysuwają się na plan pierwszy. W tym kontekście pełne buntu słowa studenta stają się jak najbardziej zrozumiałe. I właściwie przy takiej logice reakcji zwrotnej jest to nieuniknione zachowanie. Oczywiście można powiedzieć o potrzebie koncentracji jedynie na wartościowych postawach. Ale to oznaczałoby zamykanie oczu na wielką część „negatywnej rzeczywistości”; swoiste trwanie w odrealnionym świecie tylko dobrych postaw.
Krzyk buntu studenta dał mi okazję, aby podzielić się możliwością życia wedle zupełnie innej zasady. Czym charakteryzuje się ten alternatywny sposób podchodzenia do świata? Otóż określam go jako logikę przekształcania wszystkiego na drogę życia zgodnego z nauką Jezusa Chrystusa. Nie zamykam oczu. Na miarę mych możliwości otwieram umysł i serce na wszystkie najważniejsze wydarzenia i ludzkie postawy, które mają miejsce w codzienności. Mam świadomość zarówno wzorcowych moralnie sytuacji, jak takich, które mogą totalnie podłamać i zdruzgotać. I co z tym wszystkim staram się robić?
Otóż dobre postawy pobudzają mnie do jeszcze większego dobra. To raczej rzecz oczywista. Ale podobnie dzieje się w przypadku złych postaw. Traktuję je jako konkretną motywację do jeszcze lepszego życia. Z Duchem Świętym staje się to jak najbardziej możliwe. Pewien ksiądz odszedł z kapłaństwa. Oczywiście bez żadnego osądzania go, potraktowałem to zdarzenie jako wezwanie, aby jeszcze bardziej położyć akcent na wierne trwanie na drodze podjętych przyrzeczeń. Pewna osoba podeszła do mnie z wyraźną ignorancją i właściwie potraktowała mnie jak powietrze. Kiedyś bym raczej na to upokorzenie jakoś odreagował. Teraz w pierwszym rzędzie postawiłem sobie pytanie, czy ja nie traktuję nieraz innych jak powietrze? Zarazem doświadczone poniżenie stało się źródłem nowej energii w pracy nad obdarzaniem szacunkiem spotkanych ludzi. Dzięki odczuciu „na własnej skórze”, że jestem nic nie znaczącym powietrzem, mogłem potem bardziej uszanować pijanego człowieka, który przyszedł do spowiedzi.
Panie Jezu prowadź! Duchu Święty udzielaj siły, abym wszystko przekształcał w prawdę Miłości wobec Boga i człowieka…
24 lipca 2014 (Mt 13, 10-17)
Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Inne komentarze
1) Zamiast homilii wprowadzenie do Lectio Divina księży Salwatorianów, odcinek 691 (~5-35′). Wyświetla się najnowsze dostępne nagranie. Pozostałe odcinki dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku).
Słowo na jutro
Źródło: CFD
2) Zoom Mocnych w Duchu (dostępny od 5:00 rano ~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (dostępne od godziny 00.00 ~5-7′). Przycisk powinien wyświetlać najbardziej aktualny odcinek, czasem jednak trzeba go odszukać w rozwijanej playliście.
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
3) Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):
Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka