14 grudnia 2022. Słowo na środę 3 tygodnia Adwentu. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
14 grudnia 2022, Środa
Środa III tygodnia Adwentu – wspomnienie świętego Jana od Krzyża, kapłana i doktora Kościoła (u Karmelitów: Święto; w zakonach karmelitańskich: Uroczystość; inne oficjum: tu)
SPIS TREŚCI:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania (rok liturgiczny I/II)
1. czytanie (Iz 45, 6b-8. 18. 21b-25)
Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
«Ja jestem Pan i nikt poza Mną. Ja czynię światło i stwarzam ciemności, sprawiam pomyślność i stwarzam niedolę. Ja, Pan, czynię to wszystko.
Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją! Niechaj ziemia się otworzy, niech zbawienie wyda owoc i razem wzejdzie sprawiedliwość!
Ja, Pan, jestem tego Stwórcą». Albowiem tak mówi Pan, Stworzyciel nieba, on Bogiem, który ukształtował i wykonał ziemię, który ją mocno osadził, który nie stworzył jej bezładną, lecz przysposobił na mieszkanie: «Ja jestem Pan, i nie ma innego. Czyż nie Ja jestem Pan, a nie ma innego Boga oprócz Mnie? Bóg sprawiedliwy i zbawiający nie istnieje poza Mną. Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, wszystkie krańce świata, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny!
Przysięgam na siebie samego, z moich ust wychodzi sprawiedliwość, słowo nieodwołalne. Tak, przede Mną się zegnie wszelkie kolano, wszelki język na Mnie przysięgać będzie, mówiąc: „Jedynie u Pana jest sprawiedliwość i moc”. Do Niego przyjdą zawstydzeni wszyscy, którzy się na Niego zżymali. W Panu uzyska swe prawo i chwały dostąpi całe plemię Izraela».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 85 (84), 9ab i 10. 11-12. 13-14 (R.: por. Iz 45, 8))
Sprawiedliwego spuśćcie nam, niebiosa
Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: *
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom.
Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie †
dla tych, którzy Mu cześć oddają, *
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Sprawiedliwego spuśćcie nam, niebiosa
Łaska i wierność spotkają się z sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Sprawiedliwego spuśćcie nam, niebiosa
Pan sam szczęściem obdarzy, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, *
a śladami Jego kroków zbawienie
Sprawiedliwego spuśćcie nam, niebiosa
Aklamacja (Por. Iz 40, 9-10)
Alleluja, alleluja, alleluja
Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny,
oto Pan Bóg przyjdzie z mocą.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 7, 18b-23)
Na Chrystusie spełniają się proroctwa
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
Jan przywołał do siebie dwóch spośród swoich uczniów i posłał ich do Jezusa z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?»
Gdy ludzie ci zjawili się u Jezusa, rzekli: «Jan Chrzciciel przysyła nas do Ciebie z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?»
W tym właśnie czasie Jezus wielu uzdrowił z chorób, dolegliwości i uwolnił od złych duchów; także wielu niewidomych obdarzył wzrokiem. Odpowiedział im więc: «Idźcie i donieście Janowi to, co widzieliście i słyszeliście: Niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni i głusi słyszą; umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Boża cierpliwość
Skaliste wzniesienie na pustynnym płaskowyżu… Miało charakterystyczny wygląd. Zasadniczo wszystkie ściany były strome, około kilkudziesięciu metrów wysokości. Ale od jednej strony wiatr nawiał ogromne ilości piasku, który przybrał kształt równi pochyłej, o ponad dwukilometrowej długości.
Kto był był u dołu wzniesienia i chciał wejść na szczyt miał dwa rozwiązania. Przy pierwszym wystarczyło sforsować krótki odcinek, kilkadziesiąt metrów, aby dotrzeć na blisko znajdujący się wierzchołek. Ale tak naprawdę była to wielka pokusa. Wejście na stromą ścianę było bowiem niebezpieczne i bardzo łatwo można było spaść. Drugie rozwiązanie na pierwszy rzut oka nie budziło entuzjazmu. Najpierw trzeba było dotrzeć do początku równi z nawianym piaskiem. Następnie pozostawała do przebycia długa trasa polegająca bardzo powolnym wchodzeniu pod górę. Pomimo zniechęcającego początku i konieczności długiego wchodzenia, tak naprawdę ta wersja była właściwa. Cierpliwe wznoszenie się, centymetr po centymetrze, dawało gwarancję, że ostatecznie wierzchołek na pewno zostanie zdobyty. Dodatkowo takie podejście było w pełni bezpieczne.
Ten pustynny widok jest bardzo dobrą ilustracją dylematu, przed jakim często w życiu stajemy, zwłaszcza w odniesieniu do bardzo poważnych praw. Z jednej strony istnieje możliwość uzyskania „czegoś” szybko, ale w rzeczywistości jest to pokusa. Jeśli jej ulegniemy, wtedy z dużym prawdopodobieństwem nie dotrzemy do upragnionego celu. Powstają bowiem trzy zasadnicze „opory”. Oddziałuje zwyczajne prawo bezwładności, w wymiarze przyrody i relacji międzyludzkich. Uaktywnia się zły duch, który bardzo łatwo „wślizguje się” we wszelkie pochopne działania. Łaska Boża nie może działać, gdyż pędzący człowiek nie jest przygotowany, aby pokornie ją przyjmować.
Z drugiej strony rysuje się perspektywa długofalowych działań, które mogą nawet sprawiać wrażenie, że upragniony cel nigdy nie zostanie osiągnięty. W tej wersji potrzebna jest wielka cierpliwość i gotowość do tego, aby bardzo długo czekać na upragnione dobro, którym chcielibyśmy się cieszyć już teraz. Warto jednak podejmować tę mądrą drogę, gdyż z dużym prawdopodobieństwem ostatecznie uzyskamy cel naszych marzeń. Służą temu trzy mechanizmy, które tym razem mają charakter pozytywny. Na poziomie natury, bez większego bólu, pokonujemy spokojnie wszelkie opory dzięki powolnemu przyzwyczajeniu się naszego organizmu i otoczenia. Zły duch zostaje przyblokowany, gdyż nie znosi „przestrzeni pokornej cierpliwości”. Z kolei z cierpliwością ściśle łączy się gotowość do wytrwałego oczekiwania. Taka postawa sprawia, że człowiek jest jak gąbka, która wchłania nadprzyrodzoną „wodę” Ducha Świętego. W rezultacie, krok po kroku, docieramy ostatecznie do celu i możemy cieszyć się upragnionym dobrem.
W kontekście opisanego tu procesu, łatwiej możemy zrozumieć pewne wątpliwości, jakie pojawiły się u Jana Chrzciciela odnośnie Jezusa. Będąc w więzieniu, prorok wysłał do Niego swych uczniów z zapytaniem: „Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?” (Łk 7, 18-23). Jan Chrzciciel był świętym człowiekiem, ale miał jeszcze mentalność Starego Testamentu. W jego rozumowaniu, co można było zaobserwować w trakcie nauczania nad Jordanem, występowało przekonanie, że nadejście Mesjasza będzie wiązać się z natychmiastowym sądem i wylaniem gniewu na grzeszników. Dlatego, pełen zatroskania, z taką determinacją nawoływał do nawrócenia. Okazało się jednak, że Jezus w niczym nie przypominał Sędziego, który rzuca karzące gromy na grzeszników. Wręcz przeciwnie, promieniował miłosierdziem, przebaczeniem i dobrocią. To wzbudziło poważne wątpliwości.
Jan miał w pełni rację odnośnie Sądu, ale nie uwzględnił wielkiego znaczenia czasu i cierpliwości w Bożej strategii działania. Otóż Jezus był tym, który miał przyjść jako Mesjasz, ale najpierw pragnął obdarzyć grzeszników łagodnością i miłosierdziem. Cierpliwość Boga nie jest słabością, ale przejawem potęgi miłości, aby dać człowiekowi możliwość stopniowego nawrócenia się i wypełnienia Jego woli. Kto jednak odrzuci Jezusowe miłosierdzie, ten na Sądzie ostatecznym doświadczy grozy Bożej Sprawiedliwości.
16 grudnia 2015 (Łk 7, 18-23)
Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 837 dostępny od 21:00 (~5-35′).
Słowo na jutro
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.
Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Czytania na Święto u Karmelitów +
Czytania na Święto u Karmelitów: świętego Jana od Krzyża, prezbitera i doktora Kościoła
1. czytanie (Iz 43, 1-3a. 4-5)
Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan, który cię stworzył i który cię ukształtował:
«Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu, tyś moim! Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się i nie strawi cię płomień. Albowiem Ja jestem Pan, twój Bóg, Święty Izraela, twój Zbawca.
Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję, przeto daję ludzi za ciebie i narody za życie twoje. Nie lękaj się, bo jestem z tobą. Ze Wschodu sprowadzę twoje potomstwo i od Zachodu ciebie zgromadzę».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 139, 1-3. 5-12)
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz *
i kładziesz na mnie swą rękę.
Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza, *
tak wzniosła, że pojąć jej nie mogę.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Gdzie ucieknę przed duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś; *
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcu morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Jeśli powiem: „Niech więc mnie ciemność zasłoni, *
i noc mnie otoczy jak światło”,
to nawet mrok nie będzie dla Ciebie ciemny, *
a noc jak dzień będzie jasna.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Aklamacja (Por. J 8, 12)
Alleluja, alleluja, alleluja
Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności,
lecz będzie miał światło życia.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 17, 11b. 17-26)
Za nich Ja poświęciłem w ofierze samego siebie
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:
«Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.
Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.
Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w Nas, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.
I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie. Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
Oto Słowo Pańskie
Czytania na Uroczystość w zakonach Karmelitańskich +
Czytania na Uroczystość w zakonach karmelitańskich: świętego Jana od Krzyża, naszego Ojca, prezbitera i doktora Kościoła
1. czytanie (Iz 43, 1-3a. 4-5)
Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan, który cię stworzył i który cię ukształtował:
«Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu, tyś moim! Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się i nie strawi cię płomień. Albowiem Ja jestem Pan, twój Bóg, Święty Izraela, twój Zbawca.
Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję, przeto daję ludzi za ciebie i narody za życie twoje. Nie lękaj się, bo jestem z tobą. Ze Wschodu sprowadzę twoje potomstwo i od Zachodu ciebie zgromadzę».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 139, 1-3. 5-12)
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz *
i kładziesz na mnie swą rękę.
Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza, *
tak wzniosła, że pojąć jej nie mogę.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Gdzie ucieknę przed duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś; *
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcu morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
Jeśli powiem: „Niech więc mnie ciemność zasłoni, *
i noc mnie otoczy jak światło”,
to nawet mrok nie będzie dla Ciebie ciemny, *
a noc jak dzień będzie jasna.
Noc zaś każdemu jak dzień zajaśnieje
2. czytanie (Rz 8, 14-18. 28-30)
Abyśmy się stali na wzór obrazu Jego Syna
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by też wspólnie mieć udział w chwale. Sądzę bowiem, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić.
Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamiaru.
Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał – tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił – tych też obdarzył chwałą.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Por. J 8, 12)
Alleluja, alleluja, alleluja
Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności,
lecz będzie miał światło życia.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 17, 11b. 17-26)
Za nich Ja poświęciłem w ofierze samego siebie
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:
«Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.
Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.
Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w Nas, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.
I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie. Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
Oto Słowo Pańskie