23 marca 2023, Czwartek

Czwartek IV tygodnia Wielkiego Postu (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania i aklamacja przed Ewangelią +

Czytania na czwartek 4 tygodnia Wielkiego Postu

1. czytanie (Wj 32, 7-14)

Mojżesz wstawia się za ludem

Czytanie z Księgi Wyjścia

Pan rzekł do Mojżesza: «Zstąp na dół, bo sprzeniewierzył się lud twój, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej. Bardzo szybko zawrócili z drogi, którą im nakazałem, i utworzyli sobie posąg cielca odlanego z metalu, i oddali mu pokłon, i złożyli mu ofiary, mówiąc: „Izraelu, oto twój bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”».

I jeszcze powiedział Pan do Mojżesza: «Widzę, że lud ten jest ludem o twardym karku. Pozwól Mi, aby rozpalił się gniew mój na nich. Chcę ich wyniszczyć, a ciebie uczynić wielkim ludem».

Mojżesz jednak zaczął usilnie błagać Pana, Boga swego, i mówić: «Dlaczego, Panie, płonie gniew Twój przeciw ludowi Twemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką mocą i silną ręką? Czemu to mają mówić Egipcjanie: „W złym zamiarze wyprowadził ich, chcąc ich wygubić w górach i zgładzić z powierzchni ziemi”? Odwróć zapalczywość Twego gniewu i zaniechaj zła, jakie chcesz zesłać na Twój lud. Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, Twoje sługi, którym przysiągłeś na samego siebie, mówiąc do nich: „Uczynię potomstwo wasze tak licznym jak gwiazdy niebieskie, i całą ziemię, o której mówiłem, dam waszym potomkom i posiądą ją na wieki”».

Wówczas to Pan zaniechał zła, jakie zamierzał zesłać na swój lud.

Oto Słowo Boże

Psalm (Ps 106 (105), 19-20. 21-22. 23 (R.: por. 4))

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

U stóp Horebu zrobili cielca *
i pokłon oddawali bożkowi ulanemu ze złota.
Zamienili swą Chwałę *
na podobieństwo cielca jedzącego siano.

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, *
który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
rzeczy przedziwnych w krainie Chamitów, *
zdumiewających nad Morzem Czerwonym.

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Postanowił ich zatem wytracić, *
gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec.
On wstawił się do Niego, *
aby odwrócić Jego gniew niszczący.

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Aklamacja (Por. J 3, 16)

Chwała Tobie, Królu wieków

Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego;
każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Chwała Tobie, Królu wieków

↑ Ewangelia (J 5, 31-47)

Gdybyście wierzyli Mojżeszowi, to i Mnie wierzylibyście

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Jezus powiedział do Żydów:

«Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, świadectwo moje nie byłoby prawdziwe. Jest ktoś inny, kto wydaje świadectwo o Mnie; a wiem, że świadectwo, które o Mnie wydaje, jest prawdziwe.

Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem.

Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; nie macie także Jego słowa, trwającego w was, bo wy nie uwierzyliście Temu, którego On posłał.

Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. Nie odbieram chwały od ludzi, ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył ktoś inny we własnym imieniu, to przyjęlibyście go. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?

Nie sądźcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. Gdybyście jednak wierzyli Mojżeszowi, to i Mnie wierzylibyście. O Mnie bowiem on pisał. Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?»

Oto Słowo Pańskie.

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) napisane tuż po wyborze papieża Franciszka.

Franciszek i jego ujmujące zaproszenie

Pełni radości mogliśmy usłyszeć: „Habemus Papam”. Nowym papieżem został Jorge Mario Bergoglio, z Argentyny. Po raz pierwszy w papieskiej historii przybrał imię Franciszka. Od samego początku pięknie wcielił prostotę i pokorę tego wielkiego świętego z Asyżu. W swych pierwszych słowach wypowiedział ujmującą prośbę: „A teraz chciałbym udzielić błogosławieństwa, ale najpierw proszę was, zanim biskup pobłogosławi, módlcie się żeby Pan błogosławił biskupa. Módlcie się za swojego biskupa. W chwili ciszy pomódlcie się za mnie”. Tak sformułowanej pokornej prośby, przed udzieleniem błogosławieństwa, w ustach nowo wybranego papieża jeszcze nie było. Z uniżeniem pochylona głowa była jakże wymownym gestem!

W świecie przenikniętym „wyścigiem szczurów” wybór papieża pozwolił odetchnąć nam świeżym powietrzem. Żaden z kardynałów nie wygłaszał deklaracji w stylu: „Jestem najwspanialszym kandydatem na papieża!” Nie byliśmy świadkami pełnych napuszenia deklaracji „jestem najlepszy”. Nie słyszeliśmy „najdoskonalszych programów uzdrowienia świata”. Nowy zaś papież Franciszek I rozpoczął od ujmującej, pokornej prośby o modlitwę za niego. Tak zwyczajnie zaprosił do podjęcia wspólnej wędrówki po drogach życia.

Gdy atmosfera tak często zatruta jest pychą i lekceważeniem drugiego, warto wdychać pełną piersią ten strumień świeżego powietrza. Ten czysty strumień ma swoje najgłębsze źródło w Jezusie Chrystusie, który wypowiada znamienne słowa: „Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, świadectwo moje nie byłoby prawdziwe. Jest ktoś inny, kto wydaje świadectwo o Mnie; a wiem, że świadectwo, który o Mnie wydaje, jest prawdziwe” (J 5, 31-32). Niezwykłe! Jezus, Bóg i doskonały człowiek, nie wartościuje sam siebie. Nie wydaje osądu odnośnie wartości swej osoby i tego, co w życiu robi. Cały osąd opiera na głosie Boga Ojca.

Wybór papieża Franciszka I to ufne podjęcie tej pokornej logiki. Bóg Ojciec odwiecznie wydaje osąd o wartości swego Syna, Jezusa Chrystusa. Następnie Jezus poprzez zgromadzenie kardynałów wybrał swego zastępcę na ziemi. Dlatego żaden kardynał nie prezentował siebie jako kandydata na papieża. Po wyborze zaś Franciszek pokornie uznał swą niegodność. Podjęcie papieskiej misji jest owocem osądu Boga, działającego w sumieniach kardynałów. „Osądzam sam siebie za najlepszego” i „osądzamy ciebie za najlepszego” to zupełnie co innego. Wielka jest różnica pomiędzy podejmowaniem czegoś na mocy własnego osądu i na mocy osądu drugiego człowieka lub grupy ludzi. Człowiek otrzymujący propozycję nie jest „pysznym dawcą”, ale „pokornym odbiorcą”. Franciszek już od samego początku dał tego piękny przykład.

Papież nie jest rodzajem politycznego zwycięzcy. Jest człowiekiem, który otrzymał misję ze strony samego Boga, za pośrednictwem ludzi. Jednocześnie cały sens wyboru polegał na tym, aby znaleźć człowieka, który w Duchu Świętym będzie jak najbardziej podatnym narzędziem w ręku Jezusa Chrystusa, którego zastępuje na ziemi. Franciszek jawi się jako wybór pięknego narzędzia. Znany jest z tego, że nie mieszkał w biskupim pałacu, ale w zwykłym mieszkaniu. Sam sobie gotował. Z upodobaniem zajmował ostatnie miejsce.

Niech Pan Jezus działa z wielką mocą miłości poprzez nowego papieża Franciszka. Z głębi serca módlmy się za niego. Niech nasze wspólne wędrowanie przebiega w strumieniu Bożego Błogosławieństwa.

14 marca 2013 (J 5, 31-47)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →