4 maja 2023. Słowo na czwartek 4 tygodnia okresu wielkanocnego. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
4 maja 2023, Czwartek
Czwartek IV tygodnia Okresu Wielkanocnego – wspomnienie świętego Floriana, męczennika, (w Krakowie: Święto; w Bystrzycy Kłodzkiej i w Chorzowie: Uroczystość; patron dnia: tu; inne oficjum: tu)
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania na czwartek 4 tygodnia okresu wielkanocnego
1. czytanie (Dz 13, 13-25)
Z potomstwa Dawida wywiódł Bóg Zbawiciela Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Odpłynąwszy z Pafos, Paweł i jego towarzysze przybyli do Perge w Pamfilii, a Jan wrócił do Jerozolimy, odłączając się od nich.
Oni zaś przeszli przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień szabatu do synagogi i usiedli. Po odczytaniu Prawa i Proroków przełożeni synagogi posłali do nich ze słowami: «Przemówcie, bracia, jeżeli macie jakieś słowo zachęty dla ludu».
Wstał więc Paweł i skinąwszy ręką, przemówił:
«Słuchajcie, Izraelici, i wy, którzy boicie się Boga! Bóg tego ludu izraelskiego wybrał ojców naszych i wywyższył lud na obczyźnie w ziemi egipskiej, i wyprowadził go z niej mocnym ramieniem. Niemal czterdzieści lat znosił cierpliwie ich obyczaje na pustyni. I wytępiwszy siedem szczepów w ziemi Kanaan, oddał im ziemię ich w dziedzictwo, po około czterystu pięćdziesięciu latach. A potem dał im sędziów aż do proroka Samuela.
Później poprosili o króla, i dał im Bóg na lat czterdzieści Saula, syna Kisza, z pokolenia Beniamina. Gdy zaś jego odrzucił, powołał Dawida na ich króla, o którym też dał świadectwo w słowach: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”.
Z jego to potomstwa, stosownie do obietnicy, wywiódł Bóg Izraelowi Zbawiciela Jezusa. Przed Jego przyjściem Jan głosił chrzest nawrócenia całemu ludowi izraelskiemu. A pod koniec swojej działalności Jan mówił: „Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach”».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 89 (88), 2-3. 21-22. 25 i 27 (R.: por. 2a))
Na wieki będę sławił łaski Pana
albo: Alleluja
O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, †
Twą wierność będę głosił moimi ustami *
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: †
«Na wieki ugruntowana jest łaska», *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Na wieki będę sławił łaski Pana
albo: Alleluja
«Znalazłem Dawida, mojego sługę, *
namaściłem go moim świętym olejem,
by ręka moja zawsze przy nim była *
i umacniało go moje ramię».
Na wieki będę sławił łaski Pana
albo: Alleluja
«Z nim moja wierność i łaska, *
w moim imieniu jego moc wywyższona.
On będzie wołał do Mnie: †
„Ty jesteś moim Ojcem, *
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”».
Na wieki będę sławił łaski Pana
albo: Alleluja
Aklamacja (Por. Ap 1, 5)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jezu Chryste, Ty jesteś Świadkiem Wiernym, Pierworodnym wśród umarłych;
umiłowałeś nas i przez krew swoją uwolniłeś nas od grzechów.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 13, 16-20)
Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im:
«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie.
Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz trzeba, aby się wypełniło Pismo: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Klęska i zwycięstwo
Podana pomocna dłoń, a w odpowiedzi po czasie… podłożona noga… Niestety, w życiu zdarzają się takie sytuacje. Dlatego warto duchowo się przygotować. Lepiej być skrzywdzonym, aniżeli skrzywdzić. Lepiej paść ofiarą zła, aniżeli być złoczyńcą. Lepiej być zabitym, aniżeli zabić…
Takie rozumienie nie oznacza pochwały dla przemocy lub życiowej niezaradności i nieroztropności. Wręcz przeciwnie, trzeba robić wszystko, co możliwe, aby uniknąć wszelkich aktów krzywdy, zdrad i zabójstw. Służenie pomocną dłonią i zwracanie uwagi na podstawiane nogi, to ważny element życiowego krajobrazu. Ale nieraz nawet największe dobro nie jest w stanie powstrzymać „demolujących” zachowań lub niszczących ataków. Powstaje wielka pokusa, aby wziąć do ręki miecz zła i samemu zacząć zadawać raniące, a nawet uśmiercające ciosy.
Najbardziej boli i wywołuje „szok niezrozumienia”, gdy zło jest odpowiedzią na wyświadczone wcześniej dobro. Bywa, że zapłatą za trud i poświęcenie jest niewdzięczność, lekceważenie, a nawet agresywne pretensje i okrutna zdrada. Co więcej, raniącym sprawcą może być osoba z najbliższego kręgu, która zasiada do wspólnych posiłków, w domu lub w pracy. Wszak większość cierpień wiąże się z relacjami, które dotyczą znanych osób. Od „oficjalnego” wroga raczej nie spodziewamy się serdecznej życzliwości, ale od członka rodziny, przyjaciela, współpracownika lub znajomego oczekujemy miłości i wierności, a przynajmniej lojalności i przyzwoitości. Jak się odnaleźć w sytuacji, gdy ma miejsce klęska miłości?
Konkretne światło daje postawa Jezusa, który w trakcie Ostatniej Wieczerzy wypowiada znamienne słowa: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę” (J 13, 16-20). Jest to nawiązanie do Psalmu 41, werset 10. Mowa jest tam o przyjacielu, który zawiódł zaufanie, knując zdradziecki podstęp. Sytuacja taka zaistniała pomimo wcześniejszych wspólnych posiłków, które w mentalności starożytnej były znakiem szczególnej zażyłości i bliskości. Jezus traktuje ten werset jako proroctwo, które dotyczy Judasza. Judasz wszedł do grona najbardziej zaufanych uczniów, którzy stali się Apostołami. Mógł stale spożywać posiłki z Jezusem. Pojawił się także na Ostatniej Wieczerzy. Niestety, wydarzyła się duchowa tragedia. Odpowiedzią na „otrzymany chleb” stała się „podniesiona pięta”. Zwrot ten oznaczał zasadniczo: podstawić nogę, mocno kopnąć, spowodować upadek, zniszczyć. Zwłaszcza chodzi o zmianę zachowania, która staje przeciwieństwem tego, co było wcześniej. Trafnie obrazuje to reakcja konia, który nagle odwraca się i gwałtownie uderza bezbronnego gospodarza kopytem, pomimo otrzymanego bardzo dobrego obroku.
Judasz nie potrafił docenić otrzymanego daru miłości. Zamiast wdzięcznie otworzyć swe serce na Jezusa, odwrócił się i zadał śmiertelny cios. W ten sposób utracił błogosławieństwo, które po różnych perturbacjach inni Apostołowie w pełni przyjęli. Ale najważniejsza w tym wszystkim jest postawa Jezusa, który ukazuje właściwą perspektywę postrzegania sensu ludzkich nóg. Mistrz nie odpowiedział kopnięciem na otrzymane kopnięcie. Nogi nie są do tego, aby drugiego kopać. Własne nogi są do służenia, zaś drugiego do obmywania. „Jezus umył uczniom nogi”, wskazując w ten sposób, jak mają postępować. Szczytem służby jest miłość, która wiąże się z oddaniem swego życia. Na Krzyżu przebite nogi Jezusa krwawiły z miłości do każdego człowieka, także Judasza. Ufamy, że ostatecznie wybrał Niebo. Ale nie osądzajmy Judasza. Jego życie to ostrzeżenie. Trzeba uważać, bo każdy z nas może być podobnie zwiedziony przez diabła. Najlepszym sposobem duchowej walki jest pokorne kontemplowanie i naśladowanie Jezusa.
Chrystus walczył o dobro orężem miłości. Wobec zaistnienia zła pokazał, że lepiej być zdradzonym i zabitym przez człowieka, aniżeli być zdrajcą planu Boga Ojca i zabójcą człowieka. Przecież jako Syn Boży mógł wszystko uczynić. A jednak Boża Mądrość pokazuje taką drogę Miłości, jaką opisuje Ewangelia. Jeśli z Chrystusem umieramy, z Chrystusem zmartwychwstaniemy…
30 kwietnia 2015 (J 13, 16-20)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 978 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.
Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka