27 lipca 2024. Słowo na sobotę 16 tygodnia zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
27 lipca 2024, Sobota
Sobota XVI tygodnia zwykłego (rok II) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polscy patroni i patronki dnia: błogosławiona Maria Klemensa od Jezusa Ukrzyżowanego (Helena Staszewska), zakonnica i męczennica
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na sobotę 16 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny II)
1. czytanie (Jr 7, 1-11)
Wezwanie do nawrócenia
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Słowo, które Pan skierował do Jeremiasza: «Stań w bramie świątyni i głoś następujące słowa: Słuchajcie słowa Pańskiego, wszyscy z Judy, którzy wchodzicie tymi bramami, aby oddać pokłon Panu. Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Poprawcie postępowanie i wasze uczynki, a pozwolę wam mieszkać na tym miejscu. Nie ufajcie słowom kłamliwym głoszącym: Świątynia Pańska, świątynia Pańska, świątynia Pańska!
Albowiem jeżeli naprawdę poprawicie wasze postępowanie i jeżeli będziecie się kierować wyłącznie sprawiedliwością jeden wobec drugiego, jeśli nie będziecie uciskać cudzoziemca, sieroty i wdowy i jeśli krwi niewinnej nie będziecie rozlewać na tym miejscu, i jeżeli nie pójdziecie za cudzymi bogami na waszą zgubę, to pozwolę wam mieszkać na tym miejscu, na ziemi, którą dałem przodkom waszym od wieków po wieki.
Oto wy na próżno pokładacie ufność w zwodniczych słowach. Nieprawda? Kraść, zabijać, cudzołożyć, przysięgać fałszywie, palić kadzidło Baalowi, chodzić za cudzymi bogami, których nie znacie. A potem przychodzicie i stajecie przede Mną w tym domu, nad którym wzywano mojego imienia, i mówicie: „Oto jesteśmy bezpieczni”, by móc nadal popełniać te wszystkie występki.
Może jaskinią zbójców stał się w waszych oczach ten dom, nad którym wzywano mojego imienia? Ja to dobrze widzę – mówi Pan».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 84 (83), 3-4. 5-6a i 8a. 11 (R.: por. 2))
Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja
Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich, *
serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, †
gdzie złoży swe pisklęta: *
przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!
Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *
nieustannie wielbiąc Ciebie.
Szczęśliwi, których moc jest w Tobie. *
Mocy im będzie przybywać.
Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja
Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich *
lepszy jest niż innych tysiące.
Wolę stać w progu domu mojego Boga, *
niż mieszkać w namiotach grzeszników.
Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja
Aklamacja (Jk 1, 21bc)
Alleluja, alleluja, alleluja
Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo,
które ma moc zbawić dusze wasze.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mt 13, 24-30)
Przypowieść o chwaście wśród zboża
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł.
A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?”
A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (16 sobota zwykła, rok liturgiczny C I)
Nasycenie doczesne czy Wieczne?
Każdy dzień to na nowo podejmowana walka. Bój trwa pomiędzy obietnicami Jezusa Chrystusa i propozycjami doczesnego świata. Zarówno Jezus jak i świat przedstawiają się jako zbawca człowieka. Świat daje konkretne propozycje i możliwości zaspokojenia od zaraz lub w bliskiej przyszłości. To jest największym niebezpieczeństwem zwłaszcza w trudnych chwilach. Wtedy bowiem pojawia się głód nasycenia doświadczanego braku. Świat daje początkowo rzeczywiste nasycenie, ale wkrótce okazuje się, że to tylko iluzja. Zamiast trwałego stanu radości, ból istnienia odradza się na nowo. Podjęcie logiki świata oznacza, że po raz kolejny zadowalam się od razu dostępnym dobrem. W ten sposób rodzi się pogoń za doraźnymi przyjemnościami. Następuje proces zniewolenia i uzależnienia.
Z kolei Jezus Chrystus daje obietnice, które początkowo często pozostają jedynie w sferze wiary. Doraźnie jest pusta przestrzeń i ludzka samotność. Wyraziście obrazują to błogosławieństwa. Jezus zapewnia o przyszłym szczęściu, ale póki co ma miejsce stan nieszczęścia. Dlatego łatwo się załamać. Wieczność przybiera postać abstrakcyjnej nieokreśloności. Dodatkowo w sercu rodzi się myśl, że może to wszystko jest tylko iluzją. Lepiej więc znaleźć doraźne chwile szczęścia niż w bólu czekać na wiekuistą szczęśliwość.
W ten sposób dochodzimy to punktu krytycznego. Trzeba jasno określić, komu bardziej się ufa. Wszystko sprowadza się do alternatywy: doraźne dobro świata lub obietnica Jezusa Chrystusa. W pierwszym przypadku następuje doraźna radość, która potem jednak przeobraża się w smutek. Iluzja szczęścia, która pryska jak bańka mydlana. W drugim przypadku początkowo jest ból nienasycenia i doświadczenie cierpienia. Wytrwanie pozwala na odzyskanie pokoju serca, ale obietnica nadal nie jest spełniona. Pozostaje wiara, że Jezus dotrzyma złożonych obietnic. Próbuję ufać Jezusowi Chrystusowi. Otwiera się przestrzeń wiary.
Pragnę coraz bardziej karmić się Jego słowem. Niech to Słowo będzie już teraz umacniającym pokarmem, który stanowi przedsmak Pokarmu Wiecznego Szczęścia. Jezu Chryste w bólu wypowiadam Tobie mą ufność. Pragnę skierować do Ciebie to bezcenne dla mnie zdanie św. Teresy Wielkiej: „Ja tym umieram, że umrzeć nie mogę”. Nie rozumiem tych, którzy mówią o wierze w życie wieczne i chcą nadal za wszelką cenę pozostawać na ziemi. Czyż nie pozostają w jakiejś tragicznej sprzeczności?
Panie Jezu Chryste, udzielaj potrzebnych sił. Daj, abym wytrwał na drodze ku spełnieniu się Twych obietnic w Wieczności…
27 lipca 2013 (Mt 13, 24-30)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1428 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka