31 stycznia 2025. Słowo na piątek 3 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
31 stycznia 2025, Piątek
Piątek III tygodnia zwykłego (rok I) – wspomnienie świętego Jana Bosko, kapłana (w Oświęcimiu i w Rumii: Uroczystość; u Salezjanów: Uroczystość) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na piątek 3 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (Hbr 10, 32-39)
Wiara podtrzymuje wytrwałość
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Przypomnijcie sobie dawniejsze dni, kiedy to po oświeceniu wytrzymaliście wielkie zmaganie, to jest udręki, już to wystawieni publicznie na szyderstwa i prześladowania, już to stawszy się towarzyszami tych, którzy to przeżywali. Albowiem współcierpieliście z uwięzionymi, z radością przyjęliście rabunek waszego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majątek lepszy i trwały. Nie wyzbywajcie się więc waszej ufności, która znajduje wielką odpłatę. Potrzebujecie bowiem wytrwałości, abyście po wypełnieniu woli Bożej dostąpili spełnienia obietnicy. «Jeszcze bowiem krótka, bardzo krótka chwila, i przyjdzie Ten, który ma nadejść, i nie spóźni się. A mój sprawiedliwy dzięki wierze żyć będzie, jeśli się cofnie, nie znajdzie dusza moja w nim upodobania».
My zaś nie należymy do odstępców, którzy idą na zatracenie, ale do wiernych, którzy zbawiają duszę.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 37 (36), 3-4. 5-6. 23-24. 39-40 (R.: por. 39a))
Zbawienie prawych pochodzi od Pana
Miej ufność w Panu i czyń to, co dobre, *
a będziesz mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie.
Raduj się w Panu, *
a On spełni pragnienia twego serca.
Zbawienie prawych pochodzi od Pana
Powierz Panu swą drogę, *
zaufaj Mu, a On sam będzie działał.
On sprawi, że twa sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, *
a prawość twoja jak blask południa.
Zbawienie prawych pochodzi od Pana
Pan umacnia kroki człowieka *
na drodze, która jest miła dla niego.
A choćby upadł, nie będzie leżał, *
bo jego rękę Pan podtrzyma.
Zbawienie prawych pochodzi od Pana
Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana, *
On ich ucieczką w czasie utrapienia.
Pan ich wspomaga i wyzwala, †
wyzwala od występnych i zachowuje, *
On bowiem jest ich ucieczką.
Zbawienie prawych pochodzi od Pana
Aklamacja (Por. Mt 11, 25)
Alleluja, alleluja, alleluja
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mk 4, 26-34)
Rozwój królestwa Bożego
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
Jezus mówił do tłumów:
«Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo».
Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu».
W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (3 piątek zwykły, rok liturgiczny C I)
Od ziarenka do drzewa miłości…
Wykonujemy wiele rzeczy. Zewnętrzny świat wypełniony jest tysiącami spraw i zmagań. To wszystko jednak może okazać się morzem bezsensu. Dlatego potrzebny jest horyzont sensu. Tym sensem życia człowieka jest nieustanny wewnętrzny rozwój w postawie miłości. To droga od „nie kocham”, poprzez „chcę kochać” do „kocham”. Najgłębiej pokazuje to życie autentycznego chrześcijanina, dla którego wszystko skoncentrowane jest na tym, aby zdobyć Ducha Świętego czyli miłość w Jezusie Chrystusie.
Dostrzeżenie wspomnianego sensu życia to już bardzo dużo. Zarazem niewiele z tego może wyniknąć. Istnieją bowiem konkretne prawa rozwoju miłości. Trzeba je respektować, aby rozwój nastąpił i mógł prawidłowo przebiegać. Pierwsze prawo można nazwać „prawem ziarna gorczycy”. Ziarenko to jest początkowo malutkie, ale potem w miarę wzrastania staje się wielkim drzewem. Na początku drogi trzeba uznać swój status jedynie malutkiego ziarenka. Błędem jest chęć bycia od razu drzewem. Pokusa: jestem małym ziarenkiem i już nic ze mnie nie wyrośnie. Takie podejście rodzi zniechęcenie i często w ogóle uniemożliwia rozpoczęcie jakiejś drogi wzrostu. W sumie podobnym błędem jest zachłyśnięcie się ewentualnym początkowym sukcesem. Coś może mieć pozór drzewa, ale w rzeczywistości nie ma korzenia. Taki błysk światła, który jest wprawdzie oślepiający, ale trwa tylko chwilę.
Rzeczywista droga rozwoju miłości polega na uznaniu, że na początku jestem malutkim ziarenkiem. Tym ziarenkiem jest pokorne uznanie, że nie potrafimy kogoś lub czegoś kochać. Takie wypowiedziane do bólu, bez żadnego owijania w bawełnę: „Nie kocham”. Nie kocham tego człowieka. Nie kocham męża. Nie kocham żony. Nie kocham dziecka. To zbawienne wyznanie. Stwarza realną możliwość ewentualnego dalszego rozwoju miłości. Trwanie w iluzji miłości przynosi katastrofalne skutki. Czas płynie i nic się nie dokonuje. Nie ma wtedy nawet ziarenka i po prostu nie ma co wzrastać. Zero przemnożone przez dowolną ilość czasu, nawet dziesiątki lat, i tak da niezmiennie zero. Następuje wewnętrzny rozkład. Gdy nie ma miłości, pojawia się zniechęcenie, a nawet coraz bardziej ogarniająca serce nienawiść, do pewnego momentu nie nazywana po imieniu. Złudne i błędne przekonanie o własnej miłości przynosi opłakane skutki. Mechanizm ułudy polega na tym, że mam poczucie wzrostu i w swym fantastycznym świecie zaczynam dostrzegać drzewo swej miłości. Obiektywna rzeczywistość zaś jest taka, że nawet ziarenka rzeczywistej miłości nie ma. Oczyszczające wyznanie do bólu „Nie kocham” jest bezcenne, ale oczywiście nie wystarczające, aby uruchomić proces realnego wzrostu. Do tego konieczne jest autentyczne pragnienie kochania. Zaczyna się wtedy realny proces wzrostu. W tym wzroście bezcenna jest cierpliwość i wytrwałość dzień po dniu. Rośliny dają nam tego przykład. Codzienny niepozorny, prawie niedostrzegalny wzrost w perspektywie czasu daje widzialny efekt. Z ziarenka wyrasta nawet wielkie drzewo.
Ale by tak było, konieczne jest jeszcze jedno prawo. Otóż sam z siebie nie zbuduję gmachu miłości. W ten sposób co najwyżej będzie powstawała konstrukcja egoizmu. To naprawdę dramat a właściwie tragedia budować na fundamencie własnego „ja”. Początkowe ziarenko egoizmu, które rozrasta się w wielkie drzewo egoizmu, złudnie uznawane za drzewo miłości. Niuans polega na tym, że cały trud powinien polegać nie na własnym stwarzaniu miłości, ale na przyjmowaniu miłości, która przychodzi od Boga. Ja tylko wewnętrznie przekształcam to, co otrzymuję. Roślina wspaniale to ilustruje. Rozwija się dzięki temu, że przyjmuje z zewnątrz wodę, światło i ewentualnie inne substancje odżywcze. Podobnie u człowieka. Autentyczny wzrost dokonuje się wtedy, gdy człowiek przyjmuje miłość Boga bezpośrednio lub pośrednio poprzez ludzi. Wtedy w człowieku jest coraz więcej miłości Boga.
Cierpliwe przyjmowanie miłości Boga sprawia, że ziarenko „Nie kocham” przekształca się w drzewo „Kocham”. Powiedzmy precyzyjniej, z początkowego ziarenka „Ja nie kocham” wyrasta piękne drzewo „Bóg kocha we mnie”.
1 lutego 2013 (Mk 4, 26-34)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1616 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka