Alleluja! Chrystus zmartwychwstał! Przed nami pięćdziesiąt dni wielkanocnej radości, bo Jezus żyje! W liturgii powróciły radosne śpiewy Alleluja, Chwała na wysokości Bogu i Te Deum. Sama uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego rozciąga się na Oktawę Wielkiej Nocy i obchodzona jest do Święta Miłosierdzia Bożego w przyszłą niedzielę. Zwieńczeniem całego siedmiotygodniowego okresu wielkanocnego będzie Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.

«Nie bójcie się. Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. A idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: „Podąża przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział”»
Ewangelia według świętego Marka (Mk 16, 1-7)

20 kwietnia 2025, Niedziela

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego (patron dnia: tu)
święty pustelnik dziś wspominany: św. Teodor Trichinas „Włochaty”, pustelnik

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia kard. Rysia

Nowenna do Bożego Miłosierdzia #3 →

Czytania +

Czytania na Niedzielę Wielkanocną

1. czytanie (Dz 10, 34a. 37-43)

Świadectwo Piotra o zmartwychwstaniu

Czytanie z Dziejów Apostolskich

↑ Gdy Piotr przybył do domu setnika Korneliusza w Cezarei, przemówił w dłuższym wywodzie: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.

A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu.

On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».

Psalm (Ps 118 (117), 1b-2. 16-17. 22-23 (R.: por. 24))

W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy
albo: Alleluja

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki».

W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy
albo: Alleluja

Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę *
i głosić dzieła Pana.

W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy
albo: Alleluja

Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.

W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy
albo: Alleluja

2. czytanie (Kol 3, 1-4)

Dążcie tam, gdzie jest Chrystus

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.

Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.

Albo do wyboru:

2. czytanie (1 Kor 5, 6b-8)

Wyrzućcie stary kwas

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, bo przecież przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu złości i przewrotności, lecz na przaśnym chlebie czystości i prawdy.

Sekwencja obowiązuje w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego. Można ją śpiewać lub odmawiać w dni oktawy Wielkanocy.

SEKWENCJA

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.

Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.

Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.

Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

Aklamacja (Por. 1 Kor 5, 7b-8a)

Alleluja, alleluja, alleluja

Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (J 20, 1-9)

↑ Zamiast poniższej Ewangelii można wybrać Ewangelię z Wigilii Paschalnej (rok C). Natomiast w czasie wieczornej mszy Niedzieli Zmartwychwstania można odczytać Ewangelię Łk 24, 13-35 ze środy w oktawie Wielkanocy.

Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.

Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Oto Słowo Pańskie

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Niedziela Wielkanocna, rok liturgiczny C I)

Zmartwychwstanie ciała i duszy

Jezus żyje! Alleluja! Pan zmartwychwstał! Co zrobić, żeby to wielkanocne wołanie nie było jedynie jak morska fala, która spieniona przepływa i znika? Odpowiedź jest tylko jedna. Nie można pozostać na powierzchownym poziomie wzruszających słów i kreatywnych myśli. Potrzeba odważnego wyruszenia w drogę z krainy ust i umysłu do wielkich przestrzeni serca. Autentyczne Zmartwychwstanie dokonuje się dopiero w głębi serca. Paradoks sytuacji polega na tym, że prawda o nowym życiu głoszona jest często w strumieniu niezmiennie płynącego dawnego życia. Dlatego, gdy świąteczna fala emocji przeminie, wszystko wraca do starego porządku. Zmartwychwstanie Chrystusa nie dotyka rdzenia życia.

Cała sytuacja przypomina człowieka, który w ubraniu roboczym pracuje w wielkim zapyleniu. Po skończonej pracy, obmywa nieco dłonie i wkłada piękne czyste ubranie. Następnie udaje się na uroczyste przyjęcie. Zewnętrznie, prezencja świetna. Nawet czyste ręce pozornie wskazują na przemianę. Ale tak naprawdę, to tylko powierzchowność. Człowiek niezmiennie pozostaje w brudzie wcześniejszego zapylenia. Rzeczywista przemiana dokona się dopiero wtedy, gdy najpierw całe ciało zostanie umyte. Dopiero potem, włożone czyste ubranie.

Zmartwychwstanie Jezusa nie jest tylko chwilowym przebraniem się. Wołanie „Pan zmartwychwstał” to zaproszenie do jak najdokładniejszego obmycia. Takie obmycie to nie tylko powierzchowne wyznanie grzechów, ale wejście w stan głębokiego nawrócenia serca. Tylko wtedy dokonuje się autentyczne przejście z dawnego do nowego sposobu myślenia i przeżywania. W ostatecznym rozrachunku, przejście ze śmierci do życia wiecznego w Jezusie Chrystusie Zmartwychwstałym.

Co jest tą najgłębszą przemianą? Otóż Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, to zmartwychwstanie całego człowieka. Tę całość zaś stanowi jednocześnie dusza i ciało. Zmartwychwstały Jezus z mocą podkreślał, że nie jest tylko duchem. Zarazem Jego ciało po zwycięstwie nad śmiercią zyskało zupełnie nowe duchowe właściwości. Jezus Chrystus Zmartwychwstały to Człowiek, w którym istnieje doskonała harmonia ciała i ducha. Równowaga duchowa i cielesna w Bogu, tworząca piękną Całość.

Powoli zbliżamy się do sedna sprawy. Każdy z nas ma wiązankę problemów, które ostatecznie najgłębiej sprowadzają się do dwóch fundamentalnych. Pierwszy polega na tym, że koncentrujemy się na cielesności. Niektórzy, chcąc kochać, miłość utożsamiają jednak błędnie z seksem. Dla wielu, dobrze świętować to mieć porządnie zastawiony stół. Zabawny paradoks. Na ustach piękne życzenia wielkanocne, a w sercu tak naprawdę najważniejsze jedzonko.

Drugi problem, to z kolei przesadne uduchowienie. Niektórym małżeństwa się rozpadły, bo jedna ze stron myślała tylko o duchowych sprawach, pomijając cielesne potrzeby. Taki „duchowy” człowiek nieraz zapomina także, że podobnie jak inni ludzie ma ręce i nogi. Wzniosłe wołanie „Jezus żyje”, a w sercu egoistyczne i zarozumiałe wyręczanie się innymi.

W tym świetle odsłania się perspektywa autentycznego uczestniczenia w Zmartwychwstaniu. Chodzi o głęboką przemianę postrzegania i przeżywania świata w sercu. Dla materialisty, „człowieka nadmiernie cielesnego”, oznacza to otwarcie się na sferę duchową. Dla spirytualisty, człowieka „nadmiernie uduchowionego”, priorytet stanowi otwarcie się na cielesność.

Jezus Chrystus Zmartwychwstały jest Boską jednością duszy i ciała. Te Święta Wielkanocne na tyle będą autentyczne, na ile wyzwolą w nas szczere pragnienie integralności naszego wnętrza. Nie tylko duch. Nie tylko ciało. Ale jednocześnie duch i ciało. Inaczej Wielkanoc będzie teatrem a nie rzeczywistością życia.

Drogi Przyjacielu. Jezus Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie JEST! Z głębi serca życzę Ci, abyś jak najpełniej przyjęła/przyjął Zmartwychwstałego. Niech Jezus da Ci radość pokochania jak najpełniej zarówno duszy, jak i ciała; ciała jak i duszy.

31 marca 2013 (J 20, 1-9)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →