Niedziela, 12 maja 2024. Słowo na Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego w roku B oraz na 7 niedzielę wielkanocną w roku B. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilie kard. Rysia
Poza Polską – tam gdzie już obchodzono Wniebowstąpienie Pańskie – przypada dziś VII niedziela wielkanocna (czytania TUTAJ), którą w Polsce zastępuje dzisiaj uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
12 maja 2024, Niedziela
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego (rok B; poza Polską możliwa
VII Niedziela Wielkanocna B) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święci pustelnicy dziś wspominani: bł. Juta z Bielczyn
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilie kard. Rysia
Czytania +
Czytania na Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego (rok liturgiczny B)
1. czytanie (Dz 1, 1-11)
Uniósł się w ich obecności w górę
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku aż do dnia, w którym dał polecenia apostołom, których sobie wybrał przez Ducha Świętego, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.
A podczas wspólnego posiłku przykazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca:
«Słyszeliście o niej ode Mnie – mówił – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».
Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 47 (46), 2-3. 6-7. 8-9 (R.: por. 6))
Pan wśród radości wstępuje do nieba
Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy i straszliwy, *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Pan wśród radości wstępuje do nieba
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Pan wśród radości wstępuje do nieba
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Pan wśród radości wstępuje do nieba
2. czytanie – wersja dłuższa (Ef 4, 1-13)
Dojdziemy do miary wielkości według Pełni Chrystusa
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.
Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. Dlatego mówi Pismo: «Wstąpiwszy na wysokości, wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary». Słowo zaś „wstąpił” cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi? Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić. On też ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami, aby przysposobili świętych do wykonywania posługi dla budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa.
Oto Słowo Boże
2. czytanie – wersja krótsza (Ef 4, 1-7. 11-13)
Dojdziemy do miary wielkości według Pełni Chrystusa
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.
Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. On też ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami, aby przysposobili świętych do wykonywania posługi dla budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Mt 28, 19a. 20b)
Alleluja, alleluja, alleluja
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody.
Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mk 16, 15-20)
Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich:
«Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie».
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.
Oto Słowo Pańskie
Czytania poza Polską +
Czytania poza Polską na VII Niedzielę Wielkanocną (rok liturgiczny B) – tu gdzie obchodzono już Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Do tych czytań brakuje rozważania Ojca Pustelnika
1. czytanie (Dz 1, 15-17. 20a. 20c-26)
Wybór Macieja na Apostoła
Czytanie z Dziejów Apostolskich
W owym czasie Piotr, powstawszy w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: «Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. Napisano bowiem w Księdze Psalmów: „Urząd jego niech inny obejmie”. Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania».
Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. I taką odmówili modlitwę: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego sobie wybrałeś, by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą». I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu Apostołów.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 103, 1b-2. 11-12. 19-20b (R.: por. 19))
Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach
albo: Alleluja
Błogosław, duszo moja, Pana, *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach
albo: Alleluja
Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, *
tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.
Jak odległy jest wschód od zachodu, *
tak daleko odsuwa od nas nasze winy.
Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach
albo: Alleluja
Pan utwierdził swój tron na niebiosach, *
a Jego panowanie wszechświat obejmuje.
Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, *
potężni mocarze pełniący Jego rozkazy
Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach
albo: Alleluja
2. czytanie (1 J 4, 11-16)
Kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować. Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. Poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha.
My także widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata. Jeśli ktoś wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu. My poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (J 14, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 17, 11b-19)
Aby tak jak My stanowili jedno
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
«Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo.
Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.
Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, rok liturgiczny B I)
Niebo istnieje?
Niebo?… „Coś takiego nie istnieje. To bajeczka dla małych dzieci” … „Niebo istnieje. To bezcenna prawda, która daje siły i Nadzieję, aby przetrwać życiowe huragany i nawałnice”… Jak to jest naprawdę? Dotykamy kwestii sensu i bez-sensu naszych ziemskich zmagań. W znalezieniu odpowiedzi dużą pomocą jest dzisiejsza Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
Określenie „niebo” budzi różne skojarzenia. Warto najpierw uświadomić sobie trzy przekonania, które nie są zgodne z nauką Jezusa. W pierwszym przypadku ogrom cierpienia powoduje, że prawda o niebie zostaje radykalne odrzucona. Gdy człowiek siedzi na życiowym „krześle tortur”, opowieść o niebie wydaje się być niedorzecznością. Czarne chmury całkowicie przysłaniają błękit nieba. Fizyczny ból, psychiczne zmiażdżenie i duchowa rozpacz wołają tylko o jedno: przestać istnieć. Niebyt jest szczytem marzeń.
W drugiej postawie niebo jest rozumiane jako szczęście na ziemi. Wszystko zostaje ograniczone do doczesnego życia. Dlatego walka polityczna jest często tak bardzo zażarta. Jest to bowiem swoisty bój o to, aby „być w niebie” i uniknąć „zsyłki do piekła”. Mieć władzę, to być w niebie. Stracić władzę, to trafić do piekła. Inną wersją „doczesnego nieba” jest podejście do życia na zasadzie: „używaj dnia dzisiejszego”. Niebo jest rozumiane jako doczesny dobrostan. Różne przyjemne atrakcje są bardziej „niebiańską propozycją”, aniżeli „abstrakcyjna Msza Święta”.
W trzeciej wersji istnieje wiara w wieczne niebo. Nauczanie Jezusa jest brane pod uwagę. Ale istnieje radykalny podział: doczesność i wieczność. Niebo jest postrzegane na zasadzie pewnej wiecznej przestrzeni, w której po śmierci będą przebywać osoby nagrodzone szczęściem za dobre życie na ziemi. Tak więc jest to kwestia przyszłości. Obecnie istnieje tylko codzienne zmaganie, które nie ma nic wspólnego z wiecznym szczęściem. Do tego dochodzi niepewność. Po śmierci Bóg wyśle do nieba czy do piekła?
W Ewangelii św. Marka znajdujemy zapis, że po rozmowie z uczniami „Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga” (por. Mk 16, 15-20). Stwierdzenie to pomaga prawidłowo rozumieć rzeczywistość nieba. Wniebowstąpienie Jezusa oznacza, że jako Człowiek powraca do Boga i na nowo absolutnie uczestniczy w Boskiej godności. Określenie „niebo” pełni rolę symbolu Boga. Jest to wyrażenie zastępcze oznaczające samego Boga. „Być w niebie” jest równoznaczne powiedzeniu: „być w Bogu, być z Bogiem, uwielbiać Boga”. Wniebowstąpienie Jezusa, pomimo fizycznego oddalenia od ludzi, jest poprzez zanurzenie w Bogu wejściem w duchową bliskość z ludźmi.
Tak więc niebo oznacza stan wewnętrzny człowieka, a nie zewnętrzną sytuację. Gdy poprzez wiarę, nadzieję i miłość człowiek jest z Bogiem, wtedy zaczyna już na ziemi uczestniczyć w niebie. Jest to doświadczenie obecności Boga w sobie i zarazem świadomość bycia zanurzonym w Bogu. Nawet jeśli na zewnątrz panuje jakaś straszliwa sytuacja, serce może być w stanie nieba, gdy jest zjednoczone z Bogiem. Bóg wypełnia wtedy serce swą uszczęśliwiającą obecnością, która daje pokój, miłość i poczucie bezpieczeństwa. Męczennicy nawet pośród okrutnych kaźni mają niebiańskie twarze, pełne dobroci. Niebo jest w sercu, gdy jest tam Bóg. Po śmierci nastąpi niejako druga część, gdy niebo objawi swój pełny blask. Będzie to możliwe dzięki stanięciu przed Bogiem twarzą w Twarz.
Niebo oznacza także wspólnotę ludzi, z których każdy jest zjednoczony z Bogiem. Fizyczne oddalenie nie jest przeszkodą. Istotą jest duchowe zjednoczenie w Bogu poprzez wzajemną miłość i modlitwę. Po śmierci wszystko objawi się bez żadnej zasłony. Niebo będzie pełnią wzajemnego bycia ze sobą osób zjednoczonych z Bogiem.
Tak więc Ewangelia wskazuje jednoznacznie na istnienie nieba. Dla ludzi, którzy tego pragną, niebo rozpoczyna się już w trakcie pobytu na ziemi. Pełnia tego stanu szczęścia będzie mieć miejsce w Wieczności. Maryjo, Bramo Nieba, wypraszaj nam dar jak najpełniejszego uczestniczenia w radości nieba teraz i na wieki…
17 maja 2015 (Mk 16, 15-20)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1352 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dwie dzisiejsze homilie księdza kardynała Grzegorza Rysia, pierwsza z parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Parznie wygłoszona w przeddzień 202 rocznicy urodzin Sługi Bożej Wandy Malczewskiej, druga wygłoszona z okazji – przypadającego 13 maja – jubileuszu 40-lecia istnienia parafii św. Rafała Kalinowskiego w Łodzi-Wiskitnie.
Homilia w Parznie
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia na Wiskitnie
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka