Słowo na 12 czerwca 2021. Msza na żywo, różaniec, nabożeństwo czerwcowe. Ewangelia i komentarz.
12 czerwca 2021, Sobota, Wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi
Sobota X tygodnia zwykłego, Rok B, I, Wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi (inne oficjum: tu)
● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo
+ Komplet Czytań – rozwiń
1. czytanie (Iz 61, 9-11)
Ogromnie się weselę w Panu
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Plemię narodu mego będzie znane wśród narodów i między ludami ich potomstwo. Wszyscy, co ich zobaczą, uznają, że oni są szczepem błogosławionym Pana.
Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwała wobec wszystkich narodów.
Psalm (1 Sm 2, 1. 4-5, 6-7, 8abcd (R.: por. 1a))
Całym swym sercem raduję się w Panu
Raduje się me serce w Panu, *
moc moja dzięki Panu się wznosi,
rozwarły się me usta na wrogów moich, *
gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą.
Całym swym sercem raduję się w Panu
Łuk mocarzy się łamie, *
a słabi przepasują się mocą.
Za chleb najmują się syci, a głodni odpoczywają, *
niepłodna rodzi siedmioro, a więdnie bogata w dzieci.
Całym swym sercem raduję się w Panu
To Pan daje śmierć i życie, *
w grób wtrąca i zeń wywodzi.
Pan uboży i wzbogaca, *
poniża i wywyższa.
Całym swym sercem raduję się w Panu
Z pyłu podnosi biedaka, *
z barłogu dźwiga nędzarza,
by go wśród możnych posadzić, *
by dać mu stolicę chwały.
Całym swym sercem raduję się w Panu
Aklamacja (Łk 2, 19)
Alleluja, alleluja, alleluja
Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo,
zachowałaś słowa Boże
i rozważałaś je w sercu swoim.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 2, 41-51)
Maryja wiernie chowała wszystkie wspomnienia w sercu
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca»? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.
A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.
Oto Słowo Pańskie.
↑ Komentarz Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Serce przy Sercu
Cierpienie… dotkliwe doświadczenie braku. Spontanicznie, przyczynę upatrujemy w zewnętrznych uwarunkowaniach. Ktoś nie daje tego, co wedle naszych wyobrażeń umożliwiłoby szczęście. Najbardziej doskwiera niedobór lub zupełny brak miłości. Serce boleje i obumiera, gdyż „z zewnątrz” nie otrzymuje tego, czego pragnie. Rzeczywiście, niejednokrotnie tak jest…
Istnieje jednak wiele dobra, którym się nie nasycamy, gdyż nasze serca pozostają ślepe i zamknięte. Są to promienie miłości, które pragną wniknąć do naszego wnętrza i nas uszczęśliwić, ale nie mogą, gdyż serce nie jest otwarte, aby je przyjąć. W wyniku tego tracimy otrzymywany czysty strumień dobroci, skazując się na „brudny staw” złych uczuć i nastawień. Oto stan duchowy, gdy wobec Dobra serce nie przypomina odważnie otwartej bramy, ale lękliwie zaryglowane wrota.
W świetle uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa można powiedzieć, że Chrystus wypromieniowuje ze swego Serca promienie miłości, którymi pragnie wypełniać w niepowtarzalny sposób każdego człowieka. Ale ludzkie serce wobec tego daru może odpowiedzieć postawą otwarcia lub zamknięcia: „Pragnę, przyjdź, wypełnij mnie i uświęć” lub „Nie chcę, odejdź, nie potrzebuję”.
Dzisiejsze wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny jest wspaniałą pomocą w tych zmaganiach z samym sobą, wobec świętości, miłości, cierpienia i szczęścia. Niegdyś serce Maryi było szczególnie czczone jako „Najświętsze Serce Maryi”. Obecnie, od XIX wieku akcent pada na przymiot „niepokalane”, stąd aktualna nazwa wspomnienia; określenie „najświętsze serce” pozostaje zarezerwowane dla Jezusa. W ten sposób zostaje wydobyta cenna prawda. Otóż pomiędzy Jezusem i Maryją istnieje ścisła relacja. Jezus jest Bogiem, dlatego jego Serce jest najświętsze. Maryja jest człowiekiem. Jej serce jest niepokalane i święte dzięki obdarowaniu przez Boga. Wielkość Maryi polega na tym, że doskonale „na oścież” otworzyła swe serce na uszczęśliwiające, uświęcające i nasycające promienie, którymi Bóg zapragnął ją wypełnić. Przyjęła w siebie wszystko, czym miłujące Serce Jezusa postanowiło ją obdarzyć.
Maryja jest święta świętością Chrystusa, a nie sama z siebie. Nie jest samowystarczalną boginią. Tę prawdę dobrze ilustruje metafora Słońca i Księżyca. Słońce świeci własnym światłem. Księżyc natomiast jest widoczny w nocy, gdyż odbija światło słoneczne; jest niejako otwarty na promienie Słońca, nasyca się nimi i przekazuje dalej. Dzięki temu Księżyc lśni na nieboskłonie na wzór Słońca, mocą energii słonecznej. Maryja jest jak „święty Księżyc”, promieniująca „super-świętością Słońca”, którym jest Chrystus.
Ta metafora pomaga także dostrzec dwie pokusy. Otóż przy pierwszej, Księżyc „widzi” tylko ciemność wokół siebie, nic więcej. To przypadki, gdy serce zamyka się w swym cierpieniu i odrzuca wszelki strumień dobra. Skutkiem tego jest obumieranie. Serce jest nieszczęśliwe, błędnie sądząc, że nie istnieje światło miłości. W drugim przypadku, Księżyc popada w iluzję bycia Słońcem. Jest to pyszne postrzeganie siebie jako bogini/bóstwo, która/e emanuje własnym boskim światłem. Taki człowiek odwraca się od Boga. Ewentualnie „jakoś” otwiera się, ale ze wszystkim robi Bogu i człowiekowi łaskę; tak, jakby Księżyc mówił wyniośle do Słońca: „Dziękuj za moje światło”. Taka pycha prowadzi do upadku i wewnętrznej ciemności, co pokazuje tragedia szatana i jego naśladowców.
Maryja daje nam realistyczny przykład, jak otwierać swe serce na Chrystusa. Przede wszystkim pokornie godzi się na doświadczenia, które ją spotykają. Otwiera swe serce, choć nie rozumie Bożych planów. Następnie jest tą, która „chowała wiernie te wspomnienia w swym sercu” (por. Łk 2, 41-51). Jest to swoiste „duchowe wchłanianie” otrzymanych Bożych promieni. W ten sposób Maryja coraz głębiej rozumiała Boży sens tego, czym została obdarowana. Na ziemi w pełni otworzyła swe serce na promienie Bożej miłości. Dzięki temu, doznaje teraz niebiańskiego ukojenia. Na wieki raduje się uszczęśliwiającą Obecnością Bożej Miłości. Maryjo, módl się za nami…
13 czerwca 2015 (Łk 2, 41-51)
Powyższe rozważanie wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.
↑ Komentarze i Dobra Homilia
Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Najbardziej aktualna albo dzisiejsza (jeśli jest dostępna) homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′).
↑ Msza z Różańcem i nabożeństwo czerwcowe
Transmisja na żywo wieczornej Mszy Świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30 a zakończonej nabożeństwem czerwcowym (transmisje mszy z Księdzem Arcybiskupem Grzegorzem Rysiem z kaplicy domowej były transmitowane do 6 czerwca).
Sobota, 12 czerwca 2021 transmisja z Sanktuarium: 17:30 – różaniec, 18:00 msza święta, ok 18:45 nabożeństwo czerwcowe.
Abp Ryś – Informacja i błogosławieństwo
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Różaniec, msza i nabożeństwo czerwcowe
Źródło: Mocni w Duchu Live
Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl