19 września 2023. Słowo na wtorek 24 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
19 września 2023, Wtorek
Wtorek XXIV tygodnia zwykłego (rok I; wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z La Salette) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania na wtorek 24 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (1 Tm 3, 1-13)
Cechy wymagane od biskupów i diakonów
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza
Nauka to godna wiary: jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pragnie dobrego zadania. Biskup więc powinien być bez zarzutu, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania, nieprzebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, dobrze zarządzający własnym domem, z całą godnością trzymający swoje dzieci w uległości. Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? Nie może to być świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę, nie wpadł w diabelskie potępienie. Powinien też mieć dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątrz, ażeby się nie naraził na wzgardę i sidła diabelskie.
Diakonami tak samo powinni być ludzie godni, nieobłudni w mowie, nienadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, lecz utrzymujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu. I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu. Kobiety również – godne, nieskłonne do oczerniania, trzeźwe, wierne we wszystkim. Diakoni niech będą mężami jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami. Ci bowiem, skoro dobrze spełnili czynności diakońskie, zdobywają sobie zaszczytny stopień i wielką pewność w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 101 (100), 1b-2b. 2c-3b. 5-6 (R.: por. 2c))
Zawsze uczciwie będę postępował
Będę śpiewał o sprawiedliwości i łasce, *
Tobie chcę śpiewać, o Panie.
Będę szedł drogą nieskalaną, *
kiedyż Ty do mnie przyjdziesz?
Zawsze uczciwie będę postępował
Będę chodził z sercem niewinnym *
wewnątrz swojego domu.
Nie będę zwracał oczu *
ku sprawie niegodziwej.
Zawsze uczciwie będę postępował
Zniszczę każdego, kto skrycie uwłacza bliźniemu, *
pysznych oczu i serca nadętego nie zniosę.
Oczy swe zwracam na wiernych tej ziemi, †
aby ze mną zamieszkać mogli. *
Ten, który kroczy drogą nieskalaną, będzie mi usługiwał.
Zawsze uczciwie będę postępował
Aklamacja (Por. Łk 7, 16)
Alleluja, alleluja, alleluja
Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 7, 11-17)
Wskrzeszenie młodzieńca z Nain
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a podążali z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy przybliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego – jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta.
Na jej widok Pan zlitował się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar – a ci, którzy je nieśli, przystanęli – i rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!» A zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.
Wszystkich zaś ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg nawiedził lud swój». I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (24 wtorek zwykły, rok liturgiczny C I)
Życiowa szansa czy niebezpieczeństwo?
Cudowne uzdrowienia, które pozwalają wrócić do pełni sił. Fantastyczne propozycje, które niosą obietnice radykalnej odmiany ciężkiego życia. Poruszające rozmowy, po których myśli kłębią się z wielką intensywnością. Tajemnicze zdarzenia, po których aż trudno z wrażenia usnąć.
Bezpośrednie spotkania, otrzymane lub znalezione informacje, niejednokrotnie konfrontują nas z niezwykłymi sytuacjami, które trudno zaszufladkować w oparciu o wcześniejsze życiowe doświadczenia. W naturalny sposób w człowieku rodzi się jakiś rodzaj odpowiedzi. Nie ma prostego klucza, jak zachować się w zetknięciu z nieokreślonością, która nieraz spada jak grom z jasnego nieba. Warto jednak uzmysłowić sobie dwie reakcje, które zdążają raczej w złym kierunku. Mogą one przynieść niezbyt ciekawe rezultaty: bolesne wpadki lub utracone szanse.
Pierwsze zachowanie charakteryzuje się automatycznym powstawaniem całkowitego zamknięcia na to, co bliżej nie jest dotąd znane. Nieufność staje się podstawowym uczuciem, które rodzi się w odpowiedzi na jakiekolwiek nowe propozycje, zwłaszcza mające blichtr wyjątkowości. Nawet najbardziej porządnie wyglądająca wspaniałość spisana jest na straty ze względu na swą nowość i nieokreśloność. Niektórzy ze względu na lęk przed „nieznanym” zmarnowali szansę wejścia w związek małżeński z prawdziwie szlachetnym człowiekiem. Np. pewna kobieta wybrała na męża nadużywającego alkohol mężczyznę, który w ten sposób przypominał pijącego ojca. Odrzuciła bardzo sensownego kandydata „bez picia”. Teraz nie może tej decyzji odżałować.
Drugie zachowanie, to odmienna skrajność. Tym razem na plan pierwszy wysuwa się naiwność. Zwłaszcza w ciężkich sytuacjach życiowych, taki człowiek chwyta się „brzytwy” jakiegoś cudownego rozwiązania. Naiwny człowiek nie doświadczywszy wcześniej większego zła, nie zdaje sobie sprawy, że w pięknej pochwie może się kryć ostry, bezwzględnie zabijający miecz. Dla niektórych kobiet rewelacyjne obietnice pracy skończyły się horrorem w domach publicznych. Niepowtarzalnie atrakcyjny kandydat na męża okazywał się oszustem, który przy okazji jeszcze wykorzystał. Doznane fizyczne uzdrowienia, po wizycie u uzdrowiciela, przeobraziły się z czasem w głębokie problemy psychiczne, rodzinne, a nawet demoniczne dręczenia.
Jak widać, lepiej nie popadać w postawę „skrajnego zamknięcia” lub „skrajnego otwarcia”. Wtedy można zmarnować jakieś wielkie dobro lub wpakować się w jakieś horrendalne zło. Najbardziej rozsądna wydaje się jeszcze inna droga. A jaka? Gdy Jezus dokonał wskrzeszenia syna pewnej wdowy, św. Łukasz następująco opisał reakcję zgromadzonych ludzi: „A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga” (Łk 7,16). Niesamowite zdanie-drogowskaz! Nawet wobec najwspanialszych wydarzeń, obietnic i propozycji warto najpierw zachować głęboką powściągliwość i dozę nieufności. Strach, który nie paraliżuje, ale zatrzymuje przed pochopnie zrobionym dalszym krokiem, jest jak najbardziej właściwy. Trzeba koniecznie sprawę dokładniej zbadać! Podstawą jest przyjrzenie się osobie, która pojawia się w naszym życiu. Jakie duchy działają? Wszak uzdrowienie fizyczne może być dziełem zarówno Boga jak i szatana? W przypadku Pierwszego, to środek pomocny do „nieba”; dla drugiego, to zastawiona pokusa, aby zaciągnąć do „piekła”. Taka analiza może uchronić przed wzięciem głupiego kredytu, przed wplątaniem się w demoniczne zniewolenie, czy też przed błędnym wyborem męża lub żony.
Gdy jednak wynik okaże się pozytywny, wtedy można przejść do roztropnego zaangażowania, do „wielbienia Boga”. Po początkowym strachu, gdy ludzie rozpoznali w Jezusie „Dobrego”, wtedy zawołali: „Wielki prorok powstał wśród nas i Bóg łaskawie nawiedził lud swój”. Mówiąc inaczej: po uprzednim sprawdzeniu, człowiek podejmuje zaangażowanie w danym kierunku. To może być: uczestniczenie w modlitwach o uzdrowienie w Kościele, otwarcie serca na bardzo dobrego kandydata do małżeństwa, skorzystanie z oferty pomocy, która jest wyrazem autentycznej wrażliwości i solidarności czyjegoś serca.
Jezu Chryste, życiowa szansa czy niebezpieczeństwo?…
17 września 2013 (Łk 7, 11-17)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1116 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka