2 sierpnia 2021, Poniedziałek

Poniedziałek XVIII tygodnia zwykłego, Rok B, I (inne oficjum: tu)

● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo

+   Komplet Czytań – rozwiń

↑  Ewangelia (Mt 14, 13-21)

Cudowne rozmnożenie chleba

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd łodzią na pustkowie, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.

A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem i pora już późna. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności».

Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!»

Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb».

On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj».

Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a z tego, co pozostało, zebrano dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

Oto Słowo Pańskie.

↑   Komentarz Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Pustynia i Eucharystia

        Człowiek jest spragniony wyciszenia i kojącej harmonii. Poczucie chaosu niszczy i pogłębia stan egzystencjalnego zagubienia. Wewnętrzna pustka potrzebuje wypełnienia przez Boga. Ale proces ten nie dokonuje się samoczynnie. Niezbędne jest świadome otwarcie się na Chrystusa i zarazem respektowanie określonych mechanizmów duchowych. W tym względzie bezcenną wartość ma adoracja eucharystyczna postrzegana w perspektywie pustyni. Tak! Istnieje ścisły związek i głębokie podobieństwo pomiędzy trwaniem na piaszczystej lub kamiennej pustyni oraz obecnością przed ubogą Konsekrowaną Hostią. Jak to rozumieć?

         Otóż będąc na pustyni, stajemy wobec wszechogarniającej pustki. Krajobraz wypełniony jest jedynie wyschniętym podłożem, piaskiem, kamieniami, kamykami i ewentualnie skałami. Jest to świetny punkt wyjścia, aby doświadczyć spotkania z Bogiem. Cały wielki problem najczęściej nie polega na tym, że Bóg jest świadomie odrzucany. Istotą trudności jest to, że różne doczesne dobra i sprawy przysłaniają sobą Boga i uniemożliwiają spotkanie z Nim.

         Na pustyni nie ma tych „pośredników”, co ułatwia stanięcie „twarzą w twarz” wobec Boga. Nie ma potrzeby, aby odmawiać jakieś specjalne modlitwy. To może paradoksalnie stać się nawet swoistym subtelnym izolatorem. Najlepiej po prostu usiąść w cieniu jakiejś skały i pokornie wpatrywać się w pustynną przestrzeń. Chodzi o proste trwanie, które jest zarazem ciężką duchową pracą. Nie jest to bezmyślne marnowanie czasu, ale świadome stawanie w obecności Bożej. Pustynia pomaga, aby dokonał się niejako styk pomiędzy duszą człowieka i Bożą Obecnością. W tej pozornej bezczynności tak naprawdę ma miejsce bardzo aktywne działanie Ducha Świętego. Jeśli serce jest otwarte, wtedy Bóg wypełnia sobą, obdarzając wewnętrzną harmonią. Wiejący wiatr jest pięknym symbolem twórczego działania Ducha Świętego.

         Wielką pokusą jest ewentualne skoncentrowanie się na tym, co jest trudem i brakiem, a nawet obezwładniającym bólem. Aby nie wpaść w tę pułapkę, trzeba korzystać z przykładu samego Chrystusa. Gdy był na miejscu pustynnym nie zatrzymał się na poziomie tego, „czego nie ma”, ale „spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo” (por. Mt 14, 13-21). Słowa błogosławieństwa wypowiadane na pustyni mają szczególną moc, otwierając serce na Boską Pełnię, która przezwycięża ludzką pustkę. Cierpliwe i wierne trwanie przez długie godziny pośród pustynnych skał i piasków jest doskonałą metodą karmienia się Bogiem.

         Warto zauważyć, że swoistym doświadczeniem bycia na pustyni jest adoracja Najświętszego Sakramentu. Wszak stajemy wobec Boga, który jest obecny jedynie pod postacią pokornej Białej Hostii. W wymiarze zmysłów to jeszcze większe ubóstwo niż na pustyni. Nawet na pustyni istnieje bowiem zróżnicowanie krajobrazu, wielorakie kształty, kolory i formy. Hostia nie posiada tego zróżnicowania. Można powiedzieć: monotonny, niewielki kawałek białej materii. Nie jest więc przesadą powiedzenie, że Adoracja jest doświadczeniem pustyni. Oczywiście pod warunkiem, że będzie to proste trwanie w ciszy, bez różnych form animacji. Jednocześnie tym razem Chrystus jest obecny jako Bóg Wcielony. Jest to najgłębszy sposób obecności Boga na ziemi. Pustynne trwanie sprawia, że Eucharystia niejako napromieniowuje człowieka adorującego. Wówczas w tajemniczy sposób łaska przeobraża wcześniejszy chaos w późniejszą harmonię, pokój i wyciszenie.

         Jezus dokonał cudu rozmnożenia chleba na „miejscu pustynnym”, zapowiadając dar Chleba Eucharystycznego. Z pomocą tego wydarzenia warto dostrzec ścisły związek pomiędzy pustynią i Eucharystią. Pustynne trwanie pomaga otwierać się na dar eucharystycznego pokarmu. Zarazem Eucharystia nadaje najgłębszy sens wysiłkowi, jaki wiąże się z przebywaniem na pustyni. Bez pustyni, Eucharystia będzie marnowana, przyjmowana w sposób bardzo ograniczony. Bez odniesienia do Eucharystii, pobyt na pustyni nie pozwala wejść w pełną relację z Bogiem. Bóg nie jest tylko abstrakcyjną boskością, ale konkretną Osobą. Pustynia jest bezcennym wstępem, aby potem pomiędzy sercem człowieka i Sercem Chrystusa zaistniało głębokie spotkanie miłości…

3 sierpnia 2015 (Mt 14, 13-21)

Powyższe rozważanie wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.

↑   Komentarze i Dobra Homilia

Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):

Najbardziej aktualna albo dzisiejsza (jeśli jest dostępna) homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′).

↑   Msza z Różańcem w Sanktuarium

Transmisja na żywo wieczornej Mszy Świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30. Ponadto retransmisja mszy świętej z Abp Rysiem w ramach akcji „Solidarni z Bejrutem”.
Dostępne homilie i transmisje mszy z Abp Rysiem – TUTAJ.

Środa, 2 sierpnia 2021 transmisja z Sanktuarium: 17:30 – różaniec, 18:00 msza święta.

Rok Świętej Rodziny

---

Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl