Wtorek, 23 stycznia 2024. Słowo na wtorek 3 tygodnia zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
24 stycznia 2024, Wtorek
Wtorek III tygodnia zwykłego (rok II; w diecezji siedleckiej: wspomnienie obowiązkowe błogosławionego Wincentego Lewoniuka i Towarzyszy, męczenników z Pratulina) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polscy patroni i patronki dnia: błogosławieni Wincenty Lewoniuk i Towarzysze, męczennicy z Pratulina
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na wtorek 3 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny II)
1. czytanie (2 Sm 6, 12b-15. 17-19)
Przeniesienie Arki Pańskiej do Miasta Dawidowego
Czytanie z Drugiej Księgi Samuela
Poszedł Dawid i sprowadził z wielką radością Arkę Bożą z domu Obed-Edoma do Miasta Dawidowego. Ilekroć niosący Arkę Pańską postąpili sześć kroków, składał w ofierze wołu i tuczne cielę. Dawid wtedy tańczył z całym zapałem w obecności Pana, a ubrany był w lniany efod. Dawid wraz z całym domem izraelskim prowadził Arkę Pańską wśród radosnych okrzyków i grania na rogach.
Przyniesioną więc Arkę Pańską ustawiono na przeznaczonym na to miejscu w środku namiotu, który rozpiął dla niej Dawid, po czym Dawid złożył przed Panem całopalenia i ofiary biesiadne. Kiedy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar biesiadnych, pobłogosławił lud w imieniu Pana Zastępów. Dokonał potem podziału między cały naród, między cały tłum Izraela, między mężczyzn i kobiety: dla każdego po jednym bochenku chleba, po kawałku mięsa i po placku z rodzynkami. Potem wszyscy ludzie udali się do swych domów.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 24 (23), 7-8. 9-10 (R.: por. 10b))
Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały
Bramy, podnieście swe szczyty, †
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
«Któż jest tym Królem chwały?» †
«Pan, dzielny i potężny, *
Pan, potężny w boju».
Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały
Bramy, podnieście swe szczyty, †
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
«Któż jest tym Królem chwały?» *
«Pan Zastępów, On jest Królem chwały».
Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały
Aklamacja (Por. Mt 11, 25)
Alleluja, alleluja, alleluja
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mk 3, 31-35)
Prawdziwa rodzina Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
Nadeszła Matka Jezusa i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. A tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze szukają Ciebie».
Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I spoglądając na siedzących dokoła Niego, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (3 wtorek zwykły, rok liturgiczny A II)
Relacje zdrowo ustawione
Dzień ślubu był prawdziwie piękny. Ale potem zaczęło robić się mniej pięknie… Nadopiekuńcza troska matki o swego syna początkowo stanowiła dla młodej mężatki jedynie pewien dyskomfort. Stopniowo jednak niezapowiedziane „akcje mamuśki” zaczęły stawać się doświadczeniem wykańczającym psychicznie. Ale przy „alpejskich szczytach” cierpliwości chora miłość do syna u teściowej nie była największym bólem. Najboleśniejsze było postępowanie męża. Zachowywał się jak małe dziecko, które „grzecznie” we wszystkim słucha się swej mamusi. W różnych mniejszych i większych decyzjach, zdanie matki okazywało się decydujące i ważniejsze od poglądu żony, która została odstawiona na boczny tor, otrzymując tabliczkę z numerem „druga”. Przy takiej konstelacji jedność małżeńska stała się pojęciem fikcyjnym. Wiara w sakrament dała siły do wytrwania, ale brak zdecydowanych działań na początku, zdrowo porządkujących wszystkie relacje, doprowadził do wytworzenia się trwałej sytuacji toksycznej w małżeństwie i w rodzinie.
Oczywiście, co do istoty, sprawy przybierają podobny kształt, gdy mężatka, będąc już dorosłą kobietą, zachowuje się nadal wobec swej matki jak małe dziecko, wyprowadzając tym z równowagi swego męża.
Dlatego młodzi małżonkowie-nie-samobójcy najsensowniej robią, jeśli od samego początku ewangelicznie ustawiają swe relacje. Pępowina powinna być przecięta! Głównym kluczem jest tutaj fundamentalna zasada „priorytetu jedności małżeńskiej”. Mąż stanowi jedno ciało z żoną, żona z mężem; a nie ze swymi rodzicami. Z chwilą małżeństwa, następuje wejście w nową, własną rodzinę, i opuszcza się dotychczasowy dom rodzinny. Właściwie zasada „opuszczenia” ma znacznie szerszy zakres. Podobnie rzecz wygląda w przypadku osoby podejmującej życie duchowne lub konsekrowane. Co więcej, nawet osoba nadal żyjąca samotnie, powinna przeciąć pępowinę i prowadzić autonomiczne życie dorosłego człowieka.
Najlepszy przykład zdrowego ustawienia relacji daje nam sam Jezus Chrystus. W Ewangelii znajdujemy genialny opis Jego postawy po opuszczeniu domu rodzinnego, i wejściu w etap samodzielnego życia(Mk 3, 31-35). Otóż pewnego razu, gdy nauczał, „nadeszła Matka Jezusa i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać”. Reakcja Mistrza, dla wszystkich mami-synków i mami-córeczek oraz dla ludzi pseudo-dewocyjnych, to prawdziwy szok. Otóż, przede wszystkim, Jezus nie zareagował infantylnie na zasadzie: „Mamusiu, już biegnę”. Nic z tych rzeczy! Co więcej, po słowach z tłumu „Oto Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie”, pozostając na miejscu, zdecydowanie wskazał na ludzi siedzących dokoła Niego i odrzekł: „oto moja matka i moi bracia”.
Jezus oczywiście nie okazał braku szacunku dla swej Matki, ale wyraźnie unaocznił Jej, że po wyjściu z domu rodzinnego, teraz ma już nową rodzinę. Jest to rodzina tych, którym obecnie służy Słowem. Odpowiednikiem tego będzie dla małżonków zakładana przez nich nowa rodzina; dla księdza wierni z parafii; dla zakonnika i zakonnicy, wspólnota zakonna. Jezus prezentuje postawę dojrzałego mężczyzny, który ma zdrową relację ze swą matką. Zachowując pełną szacunku relację synowską, zarazem podejmuje własne autonomiczne życie, stawiając na pierwszym miejscu Wolę Bożą. Nie zawahał się nawet udzielić w pewien sposób szorstkiej odpowiedzi, aby dla Matki i krewnych sprawy były prawidłowo ustawione. „Bo kto pełni wolę Bożą, ten mi jest bratem, siostrą i matką”.
W ten sposób Maryja mogła głębiej odkryć aktualny sens swego macierzyństwa: przestała być „matką z dzieckiem w domu”, stając się „matką dziecka, które wyszło już z domu”. Dochodzimy do niesamowitego odkrycia. Jezus swą postawą Mądrej Miłości zachował właściwą relację pierwszoplanowej troski o „aktualny swój dom”, wedle woli Ojca; zarazem pomógł Maryi w zrozumieniu macierzyństwa wedle Woli Bożej, na kolejnym etapie, wobec dorosłego już dziecka. Idąc Jezusową drogą, wypełniamy Wolę Bożą i prawdziwie obdarzamy wszystkich zdrową miłością…
28 stycznia 2014 (Mk 3, 31-35)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1242 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka