23 maja 2023, Wtorek

Wtorek VII tygodnia Okresu Wielkanocnego (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Czytania i aklamacja przed Ewangelią    +

↑  Ewangelia (J 17, 1-11a)

Ojcze, otocz swego Syna chwałą

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:

«Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.

Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie wpierw, zanim świat powstał.

Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś.

Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (7 wtorek wielkanocny, rok liturgiczny B I)

Niewidzialne wsparcie

Człowiek… potrzebuje wsparcia. Gdy dziecko wzrasta w klimacie miłości i dowartościowania, otrzymuje solidne wyposażenie na całe życie. Nawet mocne uderzenia nie złamią, bo we wnętrzu nieustannie brzmią słowa rodziców: „Jesteśmy z Ciebie dumni”, „Przed Tobą wspaniała przyszłość”. W rdzeniu istnienia powstaje wtedy głębokie poczucie swej wartościowej tożsamości oraz zdolność wytrwałego dążenia do celu. „Dobre słowa” z dzieciństwa są jak „wiatr w żagle”, który pozwala odważnie płynąć po „oceanie życia”. Gdy dziecko wsparcia nie otrzymuje, a nawet ma wciąż „podcinane skrzydła”, sprawy przybierają zupełnie inny obrót. Zdania w rodzaju: „Nic z ciebie nie będzie”, „Na pewno ci się nie uda”, są jak przekleństwo. Jego skutkiem jest życiowe zagubienie, niepewność w dążeniu do celu i poczucie „bycia gorszym”. „Złe słowa” z przeszłości są jak złowrogi wicher, który co rusz spada i niszczy próby życia. Brak wspierającej obecności wywołuje poczucie pustki i bezsensu wszelkich podejmowanych inicjatyw. Już na samym początku powstaje myśl: „Nic z tego nie będzie, co najwyżej śmiech ze wszystkich stron”.

Świadomość istnienia kogoś, kto serdecznie wspiera, jest bezcenna. Na początku chodzi raczej o oparcie w postaci widzialnej obecności rodziców. Z czasem mogą to być inne bliskie osoby, ale nadal duże znaczenie odgrywa fizyczna obecność, doświadczana poprzez słyszalne słowa i gesty otuchy. Gdyby jednak wszystko miało pozostać jedynie na poziomie „historii i przestrzeni”, byłaby to jakaś okrutna niesprawiedliwość losu, czyniąca jednych „szczęściarzami ze wsparciem”, zaś innych „osamotnionymi pechowcami bez wsparcia”. Na szczęście, nawet najgorszy punkt startu może być przeobrażony w dalszą wspaniałą kontynuację.

Błogosławione rozwiązanie polega na tym, aby uznać ewentualny brak wsparcia i ufnie otworzyć swe serce na nadprzyrodzoną pomoc ze strony Miłosiernego Boga. Jest to super-realne wsparcie, które pozwala nawet najgorszą przeszłość przekształcić w dobrą teraźniejszość i w jeszcze lepszą przyszłość. Bardzo ważne! Wspierające promieniowanie nie dochodzi z widzialnej czasoprzestrzeni, ale jest „strumieniem łaski”, która płynie od Boga Ojca spoza dotykalnego i słyszalnego świata.

Ten duchowy proces ukazuje modlitwa , którą Jezus w Wieczerniku zanosi do Ojca: „Ja za nimi proszę (…). Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie” (por. J 17, 1-11). Apostołowie pozostają sami na świecie, pozbawieni oparcia, jakie dotąd dawała im widzialna obecność Jezusa. Koniec tej formy obecności nie jest jednak „złym opuszczeniem”. Wręcz przeciwnie, będąc u Ojca, Jezus udziela w Duchu Świętym jeszcze bardziej intensywnej pomocy wierzącym w Niego. Znaczy to, że pozostając w świecie, będąc nawet tłamszonym, możemy oprzeć się na niewidzialnej, duchowej obecności Jezusa. Brak Jego fizycznej obecności w świecie nie oznacza bezowocnej nieobecności. Fizyczna nieobecność umożliwia jeszcze bardziej owocną duchową obecność i wsparcie.

Dobrze obrazuje to sytuacja po konklawe, gdy Karol Wojtyła został papieżem Janem Pawłem II. Fizycznie opuścił „świat Ojczyzny”, aby zamieszkać w innym miejscu, zgodnym z wolą Boga Ojca. Nie oznaczało to jednak szkodliwego zniknięcia. Wręcz przeciwnie, święty Papież stał się jeszcze bardziej obecny duchowo. Będąc „na stolicy Piotrowej”, służył potężnym wsparciem, bez porównania większym niż wcześniej.

Warto odkrywać „oparcie”, jakie daje Boża obecność. Choć jest niewidzialna, to działa jak najbardziej realnie. Podobnie z ludzkim wsparciem, które wcale nie musi być fizycznie słyszalne i dotykalne, aby dodawać sił do życia. Poprzez modlitwę, miłość, pamięć i troskę możemy pomagać sobie w sensie duchowym; poprzez duchową łączność. Nie jest konieczne, aby człowiek udzielający wsparcia był fizycznie w naszym codziennym świecie. Najważniejszy jest fakt realnej współobecności, współcierpienia i współprzeżywania w Chrystusie. Wówczas otrzymujemy konkretną moc i łaski, które niezależnie od przeszłości pozwalają nam dzielnie i owocnie zdążać ku pięknej przyszłości, doczesnej i Wiecznej …

19 maja 2015 (J 17, 1-11)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 997 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu  (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.

---