25 października 2022, Wtorek

Wtorek XXX tygodnia okresu zwykłego (rok II; inne oficjum: tu)

SPIS TREŚCI:

● Rozważanie z Eremu Maryi „Brama Nieba”

۰ Słowo na jutro (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania i aklamacja przed Ewangelią +

Czytania (rok liturgiczny II)

1. czytanie (Ef 5, 21-33)

Miłość Chrystusa i Kościoła wzorem małżeństwa chrześcijańskiego

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej. Żony niechaj będą poddane swym mężom, jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus – Głową Kościoła: On – Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom – we wszystkim.

Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo, aby samemu sobie przedstawić Kościół jako chwalebny, niemający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany. Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus – Kościół, bo jesteśmy członkami Jego Ciała.

Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem. Tajemnica to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła. W końcu więc niechaj również każdy z was tak miłuje swą żonę jak siebie samego. A żona niechaj ze czcią się odnosi do swojego męża.

Psalm (Ps 128 (127), 1b-2. 3. 4-5 (R.: 1b))

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu *
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
w zaciszu twego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki *
dokoła twego stołu.

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Tak będzie błogosławiony człowiek, *
który służy Panu.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi †
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *
przez wszystkie dni twego życia.

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Aklamacja (Por. Mt 11, 25)

Alleluja, alleluja, alleluja

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Łk 13, 18-21)

Przypowieści o ziarnku gorczycy i o zaczynie

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Jezus mówił: «Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki podniebne zagnieździły się na jego gałęziach».

I mówił dalej: «Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło».

Oto Słowo Pańskie.

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Przedsięwzięcia i pokusy

Nie zmarnować swej życiowej szansy… Nie wplątać się w beznadziejne problemy… W życiu podejmujemy różne przedsięwzięcia, inicjatywy i zaangażowania. Pragniemy, aby wszystko rozwijało się jak najlepiej. Ale w praktyce różnie bywa…

Bardzo dużo zależy od właściwej interpretacji pomyślnego biegu wydarzeń lub pojawiających się trudności. Od razu mocno podkreślmy, że nie jest to tylko kwestia na poziomie ludzkiego działania. Każda forma tworzenia wpisuje się w walkę duchową. Bóg udziela potrzebnych łask i wspiera dobro, które odzwierciedla Jego wolę. Szatan usiłuje dobro zniszczyć i dąży do tego, aby zło jak najpełniej triumfowało. Królestwo Boże nie jest „pozaziemską abstrakcją”, ale dokonuje się poprzez konkretne sposoby bycia i działania na ziemi. Po wystartowaniu z nową inicjatywą szczególnie ważny jest etap początkowy.

Warto zwrócić uwagę na trzy możliwe przypadki. Każdy z nich wymaga decyzji, od których zależy przyszłość, szczęśliwa lub nieszczęśliwa. Zwłaszcza gdy na horyzoncie rysuje się wielkie dobro, trzeba być przygotowanym na początku na wielorakie trudności. Poprzez zaistniały „opór materii” szatan usiłuje wmówić człowiekowi, że Bóg nie udziela swego błogosławieństwa. Zły duch poprzez myśli namawia do rezygnacji. Ulegnięcie tej presji byłoby błędem i zmarnotrawieniem jakiegoś Bożego dzieła. Prawda jest taka, że szatan „wyczuwa” przyszłe dobro i dlatego usiłuje do niego nie dopuścić.

Nieraz bywa, że inicjatywa zgodna z wolą Bożą nie napotyka początkowo na jakieś większe trudności. Jest to szczególna Boża łaska, której towarzyszy głęboki pokój w sercu. Wówczas trudne wyzwania pojawią się najprawdopodobniej dopiero na dalszych etapach.

Najwięcej doświadczenia i mądrości wymaga trzeci przypadek. Szatan działa tutaj w sposób najbardziej wyrafinowany, realizując swą destrukcyjną strategię. Bardzo uważajmy, aby nie wpaść w perfidnie zastawione sidła. Jak działa mechanizm podstępnego zła? Otóż najpierw człowiek podejmuje słuszną inicjatywę, która jest zgodna z wolą Bożą. Wszystko powoli zaczyna się ładnie rozwijać. Nie ma jakiś spektakularnych sukcesów, ale pierwotne „ziarnko gorczycy” sukcesywnie przeobraża się i w przyszłości można oczekiwać, że wyrośnie z niego „wielkie drzewo”. Szatan początkowo nie atakuje (jak w pierwszym przypadku), gdyż tym razem ma bardziej wyrafinowany plan i nie chce spłoszyć.

Podjęta inicjatywa powoli zaczyna przynosić owoce. W takim obiektywnie pozytywnym klimacie zły duch zaczyna podsuwać myśli dyskwalifikujące podjętą inicjatywę. Ale nie jest to prymitywna pusta negacja. Cały haczyk polega na tym, że człowiek otrzymuje mocną dawkę myśli, które są zachętą do podjęcia innej, „wspanialszej wizji”. Nowy pomysł zaczyna rozpalać umysł i zniewalać swą atrakcyjnością. Dotychczasowe zaangażowanie jest przedstawiane jako „zdecydowanie gorsze” lub wręcz „bardzo złe”. Szatan podsuwa myśl: „Pozostaw pierwsze przedsięwzięcie, zaangażuj się w nową „wspaniałość”. Celem takiej strategii jest ściągnięcie z dotychczasowej dobrej drogi poprzez usidlenie obrazem nowego zaangażowania, które tak naprawdę jest sprzeczne z wolą Bożą. Co więcej, roztoczona iluzja może posłużyć do tego, aby kuszonego człowieka wplątać w poważne problemy. Gdy człowiek połknie ten haczyk pokusy, wtedy z czasem ujawni się smutny obraz szatańskiego działania. Dobre przedsięwzięcie zostaje zablokowane, a nawet zniszczone. Z kolei „lepszy pomysł” okazuje się być iluzją, która nie może być zrealizowana. Nie na tym koniec. Nieraz ta iluzja jest wykorzystana do tego, aby usidlonego człowieka jak najbardziej udręczyć i umęczyć.

Dlatego bardzo uważajmy! Pochopnie nie rezygnujmy z pierwotnego projektu, aby bez dogłębnej analizy i modlitwy podjąć „coś lepszego”. Niejednokrotnie wierne pozostanie przy pierwszym przedsięwzięciu uchroni przed szatańską pokusą i pozwoli pokornie realizować dzieło, które wpisuje się w logikę Bożego królestwa. Dzięki temu początkowe „ziarenko gorczycy” z czasem stanie się „wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach” (por. Łk 13, 18-21).

Panie, udzielaj nam daru dobrego rozpoznania Twojej woli…

27 października 2015 (Łk 13, 18-21)

Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →