26 października 2022, Środa

Środa X XX tygodnia okresu zwykłego (rok II; inne oficjum: tu)

SPIS TREŚCI:

● Rozważanie z Eremu Maryi „Brama Nieba”

۰ Słowo na jutro (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania i aklamacja przed Ewangelią +

Czytania (rok liturgiczny II)

1. czytanie (Ef 6, 1-9)

Rady dotyczące życia rodzinnego

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. «Czcij ojca twego i matkę – jest to pierwsze przykazanie z obietnicą – aby ci było dobrze i abyś długo żył na ziemi». A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności, napominając, jak chce Pan.

Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią, w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom jak Chrystusowi, nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pełnią wolę Bożą. Z ochotą służcie, jak gdybyście służyli Panu, a nie ludziom, świadomi tego, że każdy, jeśli uczyni coś dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana – czy to niewolnik, czy wolny.

A wy, panowie, tak samo wobec nich postępujcie: zaniechajcie groźby, świadomi tego, że w niebie jest Pan zarówno ich, jak wasz, a u Niego nie ma względu na osoby.

Psalm (Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 14 i 17 (R.: 17a))

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

Aklamacja (Por. 2 Tes 2, 14)

Alleluja, alleluja, alleluja

Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Łk 13, 22-30)

Królestwo Boże dostępne dla wszystkich narodów

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy.

Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?»

On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”.

Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym.

Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

Oto Słowo Pańskie.

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Dylematy z Komunią Świętą

„Kiedy przystępowanie do Komunii Świętej ma sens? Dlaczego jedni mogą karmić się Eucharystią, a dla innych nie jest to możliwe?”. Pytania takie nasuwają się w powiązaniu z chrześcijańską prawdą o Jezusie Chrystusie, którego możemy przyjmować w Komunii Świętej.

Przedziwna historia. Nieskończona Miłość jest obecna pod postacią drobiny materii.
Świadkami tej prawdy są chrześcijanie, których życie jest wołaniem: „Wierzę, że w tej białej hostii przyjmuję Jezusa Chrystusa, który jest Bogiem i Człowiekiem. Nie jestem godzien, ale pokornie otwieram me serce na dar Nieskończonej Miłości”. Tak! Ludzie autentycznie wierzący dają świadectwo, że chodzi o przyjęcie Bożego Ciała i Krwi, które są pokarmem i napojem na drodze do Wiecznego Szczęścia.

W tym świetle warto dostrzec kilka innych postaw w powiązaniu z Eucharystią. Zastanawiające jest zachowanie chrześcijan, którzy choć są w stanie łaski uświęcającej, to jednak do Komunii Świętej nie przystępują. Oczywiście, zawsze są jakieś grzechy powszednie, ale przecież spowiedź powszechna na początku Mszy Świętej daje możliwość ich unicestwienia. Wielka szkoda, że Boży pokarm nie jest przyjmowany. Nie jest to w żaden sposób pokora. Pokora jest gotowością do przyjęcia daru, który osoba z miłości nam ofiaruje. Jezus nadziwić się nie może, że ktoś bez powodu rezygnuje z daru Jego Boskiego Ciała.

O wiele większy problem jest z ludźmi, którzy choć „nie mogą, to na siłę chcą”. Chodzi o osoby żyjące w grzesznych związkach, które arogancko rozbiły sakramentalne małżeństwa. Pomimo trwania w grzechu ciężkim, niektórzy domagają się prawa do przyjmowania Komunii Świętej. W kontekście tej bolesnej sytuacji warto przytoczyć znamienną refleksję Jezusa (por. Łk 13, 22-30). Chrystus mówi o ludziach, którzy na sądzie ostatecznym użyją argumentu: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą”. Trwając w roszczeniowej logice, ludzie ci będą chcieli wymóc na Bogu prawo do wejścia na ucztę w królestwie Bożym. Jezus przestrzega, że odpowiedzią na taką argumentację będą słowa Pana: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode mnie wszyscy dopuszczający się niesprawiedliwości”.

Dotykamy istotnej kwestii w temacie Komunii Świętej. Sam fakt fizycznego przyjmowania Ciała Chrystusa nie jest wystarczającym argumentem, aby wejść do Nieba. Istotne znaczenie ma stan serca, w którym przyjmujemy Ciało Boga. Jeśli ktoś buduje swe szczęście na ludzkiej krzywdzie, usłyszy od Jezusa: „Nie znam cię”. Fizyczne przyjmowanie Komunii Świętej nie uchroni przed potępieniem, jeśli Boga nie ma w sercu. „Biały opłatek” jest wtedy tragicznie zredukowany do „kolejnego przedmiotu pożądania”.

Istniejący zakaz przyjmowania Komunii Świętej w takiej sytuacji nie jest dyskryminacją, ale tak naprawdę znakiem troskliwej miłości. Jest to sygnał, że trzeba uzgodnić życie z Ewangelią. Tylko wtedy Komunia Święta będzie pomocą na życie wieczne. Kto rozbił sakramentalne małżeństwo, najlepiej zrobi, gdy się nawróci na drogę Ewangelii. W ten sposób uniknie wiecznego „płaczu i zgrzytania zębami”.

Istnieje jeszcze pewien szczególny przypadek, zupełnie innego rodzaju. Chodzi o osoby, które nie rozbiły żadnych związków, a wręcz zostały wcześniej skrzywdzone i porzucone. W sytuacji wejścia w nową relację o charakterze niesakramentalnym, niestety, nie ma już możliwości przyjmowania Komunii Świętej. Jest to wielki ból dla serca, które w aktualnie przeżywanej relacji bardzo tęskni za pełnym przyjmowaniem Jezusa w Eucharystii. W świetle słów Ewangelii, uczestnictwo we Mszy Świętej i szczere duchowe pragnienie Jezusa prowadzi w kierunku Nieba. Taki stan można nazwać duchowym przyjmowaniem Komunii Świętej. Fizyczne spożywanie Eucharystii w stanie niesakramentalnym nie byłoby „miłosierdziem”, ale utrudnieniem w uzyskaniu możliwie największej szczęśliwości wiecznej. W tej sytuacji przystępowanie do Komunii Świętej stanie się możliwym i owocnym pokarmem na Wieczność tylko w przypadku podjęcia życia „jak brat z siostrą”.

Jezu, prowadź nas!

29 października 2014 [A 2] (Łk 13, 22-30)

Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →