25 maja 2023, Czwartek

Czwartek VII tygodnia Okresu Wielkanocnego (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Czytania i aklamacja przed Ewangelią    +

↑  Ewangelia (J 17, 20-26)

Aby stanowili jedno

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:

«Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.

I także chwałę, którą mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś.

Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.

Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (7 czwartek wielkanocny, rok liturgiczny B I)

Chwile ukojenia

Filiżanka kawy, szklanka herbaty, mały sok lub zwyczajny kubek wody… Wybór ma drugorzędne znaczenie; kwestia gustu i fizycznych potrzeb organizmu. Duchowo, najważniejszy jest fakt prostego zatrzymania się, delektowanie się przyjemnym smakiem i spokojne trwanie „tu i teraz”. Takie chwile są bezcennym skarbem, zwłaszcza rano, u progu kolejnego dnia. Istotne znaczenie ma to, aby zaistniał jakiś skrawek dotykalnego szczęścia. Maluteńki konkret ma większą duchową moc niż ogromna abstrakcja. Z pomocą pozytywnej odrobiny „tego, co jest” można przezwyciężyć tony negatywnych myśli odnośnie „tego, czego nie ma i nie będzie”. Uprzednie doświadczenie „małego szczęścia” otwiera drogę do „krainy wielkiego szczęścia”. Pęd, megalomania i ciągłe myślenie o „ważnych sprawach” odcinają od rzeczywistości. Następuje potrójne zerwanie jedności: z samym sobą, z otaczającym stworzeniem i przede wszystkim z Bogiem. Kluczem do „powagi życia” jest „coś” malutkiego, ale realnego. Ten konkret odgrywa rolę przewodu, poprzez który może dopłynąć cały strumień Bożych darów. Jak nie ma przewodu doprowadzającego energię, to nawet mieszkanie w pobliżu elektrowni nic nie pomoże.

Dlatego poranna chwila zatrzymania, np. przy kawie ma tak wielkie duchowe znaczenie. Przyjemność smakowania i prostego trwania jest kojącym stykiem z rzeczywistością. Dobrze, gdy towarzyszy temu kontemplacja jakiegoś krajobrazu. W sumie wystarczy nawet zwyczajne drzewo, z całym bogactwem gałęzi, gałązek i liści. Trzeba zapomnieć w tych chwilach o wszelkich sprawach, zwłaszcza ważnych, które wypełniają grafik. Istnieje tylko czynność smakowania, wyciszenia i zachwytu. Kto mówi, że nie ma czasu, to znaczy, że tak naprawdę nie chce i woli krzywdzić siebie. Jeśli brakuje czasu, można wstać kilka minut wcześniej. Ale fakt, okazuje się w praktyce, że dla wielu ludzi jest to trudne do wykonania. Do gry włącza się bowiem zły duch, który za wszelką cenę nie chce dopuścić do takich chwil prostego trwania i ukojenia. Ciekawa sprawa! Zły duch zbytnio nie martwi się porannymi modlitwami odmawianymi w pośpiechu. Ale proste, kontemplacyjne trwanie, z Bożą miłością w sercu, to już coś groźnego dla diabelskich iluzji. Jest to bowiem czas, gdy człowiek nawiązuje realny kontakt z rzeczywistością.

Szkoda, gdy człowiek daje omamić się złudnym myślom, że nie ma czasu lub nie potrafi zdecydowanie powiedzieć: „Teraz zatrzymuję się”. Jeśli „wielkie i liczne sprawy” w głowie nie pozwalają zasmakować pokoju serca przy filiżance kawy lub kubku wody, to znak poważnego problemu duchowego. Warto odkryć bogactwo tego prostego zajęcia, zwłaszcza rano. Jest to okazja, aby podjąć Jezusową modlitwę o jedność: „Ojcze święty, (…) aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy, (…) aby widzieli chwałę moją” (por. J 17, 20-26). Chwile kontemplacji umożliwiają jednoczący styk z rzeczywistością. Warto wyróżnić trzy główne rodzaje powstającej jedności.

Otóż człowiek nawiązuje kontakt z samym sobą. Powstaje swoista „gorąca linia” z głębią swego serca, co owocuje w postaci jedności wewnętrznej. „Wiem, kim jestem, i czego chcę”. Drugi rodzaj jedności dotyczy otaczającej rzeczywistości. Wyobcowanie zapędzonego człowieka jest zastępowane przez „bycie u siebie” w dowolnej przestrzeni. Jeszcze cenniejszy jest fakt łatwiejszego nawiązywania kontaktu i wchodzenia w stan jedności z innymi ludźmi, nawet o bardzo odmiennych poglądach. Najważniejsza jest jednak jedność z Bogiem. Powstaje swoista więź jedności, która łączy serce człowieka z Sercem Boga. Z „Bożej Elektrowni” energia dopływa do „mieszkania ludzkiej duszy”. Niezwykłe! Banalny zewnętrznie gest picia kawy lub zwykłej wody staje się czasem zjednoczenia z Bogiem. Duch Święty wypełnia duszę Bożą chwałą: miłością, pokojem, wyciszeniem. Zjednoczenie z Bogiem, z pomocą pokornej odrobiny szczęścia, staje się fundamentem do podejmowania wyzwań, jakie na człowieka czekają w ciągu dnia i całego życia. Panie, pomagaj nam odkrywać sens kontemplacyjnych chwil…

21 maja 2015 (J 17, 20-26)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 999 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu  (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.

---