27 stycznia 2022,

Czwartek III tygodnia zwykłego, rok liturgiczny C, II (inne oficjum: tu)

● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo

+   Komplet Czytań – rozwiń

↑  Ewangelia (Mk 4, 21-25)

Przypowieść o świetle

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Jezus mówił ludowi:

«Czy po to wnosi się światło, by je umieścić pod korcem lub pod łóżkiem? Czy nie po to, żeby je umieścić na świeczniku? Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»

I mówił im: «Baczcie na to, czego słuchacie. Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą. Bo kto ma, temu będzie dodane; a kto nie ma, pozbawią go nawet tego, co ma».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Słowo i milczenie

        Najcenniejsze prawdy życiowe… Możemy przekazywać je na różny sposób. Jest to uzależnione od powołania osoby, która z miłości pragnie się dzielić, oraz od woli Bożej w konkretnych realiach. Najczęściej spotykaną formą jest ustne głoszenie lub publikacja tekstów. Takie słowo jest odzwierciedleniem dobra, które wypełnia wnętrze. Dobro ze swej natury pragnie się udzielać. Dlatego wspaniale, jeśli poprzez słowo prawda Ewangelii może promieniować na różne strony świata.

         Jezus pewnego razu postawił pytanie retoryczne: „Czy po to wnosi się światło, by je umieścić pod korcem lub pod łóżkiem? Czy nie po to, żeby je umieścić na świeczniku?” (por. Mk 4, 21-25). To bardzo sugestywny obraz. Jezus wskazuje na konieczność dzielenia się Bożym światłem. Nie można jednak tego wezwania sprowadzać jedynie do pewnych zewnętrznych form przekazu. Istnieje także cały wewnętrzny wymiar, który łączy się z prowadzeniem życia kontemplacyjnego.

         Dlatego ważne, aby uświadomić sobie, że możemy uczestniczyć w przekazie światła nie tylko poprzez zewnętrzne formy, ale także poprzez wewnętrzne zaangażowanie serca. Aby lepiej uchwycić tę myśl warto zauważyć, że po zacytowanym pytaniu Jezus wypowiada znamienne stwierdzenie: „Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw”. Zdanie to można rozumieć na dwa sposoby. W sensie negatywnym chodzi o zło, które jest dokonywane w ukryciu. Diabeł często kusi zapewnieniem, że można popełniać grzechy, gdyż i tak nikt o tym się nie dowie. Jeśli człowiek się nawróci, Boże Miłosierdzie może uchronić przed ujawnieniem grzechu. W przeciwnym razie, wszystko będzie ujawnione. W sensie pozytywnym otrzymujemy zapewnienie, które niesie w sobie niesamowitą obietnicę. Otóż jeśli z woli Bożej nosimy w sercu światło, niewypowiedziane przed ludźmi, to ten duchowy skarb zostanie przez Boga ujawniony. Tym razem będzie to chwalebne odsłonięcie życiodajnej prawdy.

         Tak więc istnieje ścisły związek pomiędzy dzieleniem się światłem i życiem ukrytym. Ta relacja jest duchowym fundamentem w życiu pustelniczym. Pustelnik otrzymuje specyficzne powołanie, aby milczeć. To milczenie może być realizowane w różnym zakresie. Często Bóg prowadzi stopniowo. Przez pewien czas pragnie, aby miało miejsce także pewne zewnętrzne głoszenie. Ale potem zaprasza do wejścia w stan coraz większego milczenia. Takie milczenie nie jest sprzeczne z wezwaniem do ukazywania światła, ale tak naprawdę realizuje je w sensie jeszcze głębszym. Największy duchowy owoc nie przynosi mechaniczny przekaz, ale ofiara miłości obecna w sercu. Gdy człowiek posłuszny woli Bożej rezygnuje ze słowa i podejmuje milczenie, to ma miejsce ofiara. Poprzez tę ofiarę Bóg działa potem w ludzkich sercach. Po ludzku wydaje się, że byłoby lepiej, żeby słowo głoszone lub pisane dalej było obecne. Tak rzeczywiście jest w przypadku osób, które są powołane do takiej działalności. Ale pustelnik otrzymuje specyficzne zaproszenie do samotnego umierania, które realizuje się także poprzez milczenie. W sensie widzialnym to może być konkretna strata. Już nie będzie słowa, które było. Ale w sensie nadprzyrodzonym Bóg, skoro tak chce, sprawi jeszcze większy owoc poprzez ofiarę z milczenia. Jeszcze pełniej światło będzie mogło promieniować.

         Najdoskonalszy przykład dał nam Jezus Chrystus. Przez pewien czas głosił Ewangelię. Po ludzku dla ówczesnych słuchaczy byłoby najlepiej, aby to głoszenie trwało przez długie lata. Ale odwieczne plany Boże były inne. Konsekwencją tego stało się całkowite zamilknięcie po trzech latach nauczania na skutek śmierci. Bóg Ojciec wyprowadził jednak z tej śmierci niezwykły owoc Zmartwychwstania… Pustelnik jest zaproszony do coraz głębszego umierania. Bóg ma moc, aby poprzez dotychczasowe słowo wzbudzać w stanie milczenia nowe słowo w sercach tych, którzy nadal pragną słuchać.

28 stycznia 2016 (Mk 4, 21-25)

Powyższe rozważanie w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.

↑   Komentarze video

Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):

↑   Dobra Homilia

Homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia do dzisiejszej Ewangelii (~10-25′).

↑   Msza z Różańcem w Sanktuarium

Transmisja na żywo wieczornej Mszy Świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30.
Dostępne homilie i transmisje mszy z Abp Rysiem – TUTAJ.

Czwartek, 27 stycznia 2022, transmisja z Sanktuarium: 17:30 – różaniec, 18:00 msza święta.

Rok Świętej Rodziny

---

Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl