29 listopada 2021,

Poniedziałek I tygodnia Adwentu, rok liturgiczny C, II (inne oficjum: tu)

● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo

+   Komplet Czytań – rozwiń

1. czytanie (Iz 2, 1-5)

Pokój królestwa Bożego

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:

Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo pochodzi z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem».

On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i sędzią dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!

W roku A, gdy powyższe czytanie Iz 2, 1-5 zostało wykorzystane w 1 Niedzielę Adwentu, można odczytać następującą perykopę:

1. czytanie (Iz 4, 2-6)

Radość zbawionych

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

W owym dniu odrośl Pana stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi przepychem i krasą dla ocalałych z Izraela. I będzie tak: Ktokolwiek pozostał żywy na Syjonie i kto się ostał w Jeruzalem, każdy będzie nazwany świętym i wpisany do Księgi Życia w Jeruzalem.

Gdy Pan obmyje brud Córy Syjońskiej i krew rozlaną w Jeruzalem oczyści powiewem sądu i podmuchem pożogi, wtedy Pan przyjdzie spocząć na całej przestrzeni góry Syjon i na tych, którzy się tam zgromadzą, we dnie jako obłok z dymu, w nocy jako olśniewający płomień ognia. Albowiem nad wszystkim chwała Pańska będzie osłoną i namiotem, by za dnia dać cień przed skwarem, ucieczkę zaś i schronienie przed nawałnicą i ulewą.

Psalm (Ps 122 (121), 1b-2. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 1bc))

Idźmy z radością na spotkanie Pana

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.

Idźmy z radością na spotkanie Pana

Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.

Idźmy z radością na spotkanie Pana

Proście o pokój dla Jeruzalem: *
Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.
Niech pokój panuje w twych murach, *
a pomyślność w twoich pałacach.

Idźmy z radością na spotkanie Pana

Ze względu na moich braci i przyjaciół *
będę wołał: «Pokój z tobą!»
Ze względu na dom Pana, Boga naszego, *
modlę się o dobro dla ciebie.

Idźmy z radością na spotkanie Pana

Aklamacja (Por. Ps 80 (79), 4)

Alleluja, alleluja, alleluja

Panie, Boże nasz, przyjdź, aby nas uwolnić,
okaż swoje oblicze, a będziemy zbawieni.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑  Ewangelia (Mt 8, 5-11)

Wielu ze Wschodu i Zachodu przyjdzie do królestwa niebieskiego

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».

Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a słudze: „zrób to!” – a robi».

Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Bułka o posmaku piekła czy Nieba?

         Zwykła bułka… Niesamowite! Jedzenie najzwyklejszej bułki może być osadzone w zupełnie różnych światach. Jeden z nich prowadzi do Piekła, zaś drugi do Nieba. Adwentowy czas „przystopowania” to świetna okazja, aby wychwycić, na czym polega różnica?

         Otóż w pierwszym przypadku człowiek doświadcza w sobie pustki. Odczuwa bolesny brak, który domaga się wypełnienia. To wyzwala egzystencjalne napięcie, które „żąda” jak najszybszego rozładowania. Rozwiązaniem staje się doraźne zaspokojenie poprzez nasycenie się jakimś „kawałkiem materii”, którym może być zwykła bułka. Oczywiście gradacja jest tutaj ogromna; owo nasycenie może oznaczać zakup nowego ciucha, samochodu lub wielkiego domu.

         Zatrzymajmy się jednak na zwykłym kawałku materii, gdyż w swej istocie wszędzie dokonuje się taki sam egzystencjalny proces. Tak więc w poczuciu beznadziejności zjadana bułka staje się doraźnie namiastką nadziei i daje chwilowe odczucie ulgi i przyjemności. Dokonuje się „uciszenie wołającego braku”; zarazem jest to próba przezwyciężenia wszechogarniającej i przygnębiającej nicości. W miarę jedzenia i znikania pochłanianej masy zaczyna jednak podświadomie narastać niepokój. Wszak wkrótce bułka się skończy i na nowo da o sobie znać przytłaczająca pustka. To wyzwala chęć przedłużenia przyjemnych chwil poprzez spożywanie kolejnych bułek lub innych pokarmów. Im raptowniej człowiek zaczyna jeść, tym bardziej głód zaczyna narastać. Wyzwala się coraz mocniejsze pożądanie. Daje o sobie znać pragnienie nieskończoności, zaś doraźne kawałki materii są skończone. Odsłania się tragizm piekła, które utożsamia się z niezaspokojonym pożądaniem.

         W świecie doczesnym pozostaje jeszcze pewna forma przezwyciężania tego beznadziejnego stanu. Po prostu człowiek zaczyna żyć na zasadzie biegu od jednej przyjemności do kolejnej przyjemności. Ale głód przyjemności nieubłaganie jak hydra wciąż odradza się. Taka droga powoduje stopniowe narastanie agresji i ostatecznie jest smutnym zdążaniem do duchowej śmierci.

         Na szczęście istnieje jeszcze inny, radykalnie odmienny kierunek. To świat wiary, która daje uzdrowienie i wyrywa z „diabelskiego kręgu” (Por. Mt 8, 5-11).Tym razem nasza kochana bułeczka sytuuje się w zupełnie innej przestrzeni duchowej. Zamiast nicości jest Absolut. To znaczy człowiek na serio pamięta o Bogu i żyje w relacji do Boga. Bóg zaś jest doskonałą pełnią Istnienia. Jako jedyny może zaspokoić doskonale ludzkie pragnienie nieskończoności. Różne dobra materialne są realnie odrębne od Boga, ale zarazem wszystko od Niego pochodzi.

         W tej perspektywie, bułka przybiera postać swoistego „objawienia” Bożej Obecności. Jedzenie zwykłej bułki przestaje być beznadziejną walką z nicością, lecz staje się pełnym nadziei otwieraniem się na Obecność Boga. Smakując bułkę, niejako pochłaniam promienie Nieskończonego Bożego Światła. Dzięki temu zamiast stanu pożądania budzi się doświadczenie miłości do otaczającej rzeczywistości. Miłość ta przybiera różne formy, w zależności od tego, czy chodzi o rzecz, człowieka lub Boga. W żaden sposób nie znika tutaj przyjemność, która wręcz może stawać się jeszcze bardziej intensywna. Ale nie jest to już skakanie od przyjemności do przyjemności. Przyjemność staje się tutaj konkretną zapowiedzią Wiecznej Szczęśliwości. Delektując się bułeczką nie popadam w beznadzieję, ale coraz bardziej doświadczam Nadziei; raduję się perspektywą spotkania Jezusa Chrystusa „twarzą w Twarz”. Realne odkrywanie Boga i napełnianie się Jego obecnością powoduje stan głębokiego wewnętrznego nasycania. W rezultacie, po zaspokojeniu typowo fizycznego głodu, ludzkie wnętrze zostaje wypełnione pokojem i nadzieją Szczęśliwości. Serce już tu na ziemi zaczyna smakować Wiecznego Nieba.

         Zwykłe jedzenie może być osadzone w radykalnie odmiennych światach. To może być tkwienie w piekielnym niezaspokojeniu lub otwieranie się na zwycięski zwiastun Nieba. Niesamowite! Nawet banalne jedzenie bułeczki, to konkretna szansa nasycania się Niekończoną Bożą Obecnością, której pełni doświadczymy w Niebie… Maryjo, Bramo Niebios, módl się za nami…

2 grudnia 2013 (Mt 8, 5-11)

Powyższe rozważanie wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.

↑   Komentarze video

Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):

↑   Dobra Homilia

Najbardziej aktualna albo dzisiejsza (jeśli jest dostępna) homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′).

↑   Msza i nabożeństwa online

Transmisja na żywo wieczornej Mszy Świętej z modlitwą o uzdrowienie w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 19:00, poprzedzonej Różańcem i modlitwą o 18:00.
Dostępne homilie i transmisje mszy z Abp Rysiem – TUTAJ.

Poniedziałek, 29 listopada 2021, transmisja z Sanktuarium: 18:00 – różaniec, 19:00 – msza święta.

Rok Świętej Rodziny

---

Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl