3 grudnia 2023. Słowo na I Niedzielę Adwentu w roku B. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilia kard. Rysia
3 grudnia 2023, Niedziela
Wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy i doktora Kościoła
I Niedziela Adwentu (rok B) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święci pustelnicy dziś wspominani: św. Galgano, pustelnik; św. Solus, pustelnik z Eichstätt
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia kard. Rysia
Czytania +
Czytania na 1 niedzielę Adwentu (rok liturgiczny B)
1. czytanie (Iz 63, 16b-17. 19b; 64, 2b-7)
Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Ty, Panie, jesteś naszym ojcem, odkupiciel nasz – to Twoje imię odwieczne. Czemu, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serca nasze stają się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił – przed Tobą zatrzęsłyby się góry.
Zstąpiłeś: przed Tobą zatrzęsły się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Obyś wychodził naprzeciw tym, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach.
Oto Ty zawrzałeś gniewem, bo grzeszyliśmy przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher.
Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A jednak, Panie, Ty jesteś naszym ojcem. My jesteśmy gliną, a Ty naszym Twórcą. Wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 80 (79), 2ac i 3b. 15-16. 18-19 (R.: por. 4))
Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie
Usłysz, Pasterzu Izraela, *
Ty, który zasiadasz nad cherubami!
Wzbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.
Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie
Powróć, Boże zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie
Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, †
nad synem człowieczym, *
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie
2. czytanie (1 Kor 1, 3-9)
Oczekujemy objawienia się Jezusa Chrystusa
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Łaska wam i pokój od Boga ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa! Bogu mojemu Dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was. Nie doznajecie tedy braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Wierny jest Bóg, który powołał was do współuczestnictwa z Synem swoim, Jezusem Chrystusem, Panem naszym.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Ps 85 (84), 8)
Alleluja, alleluja, alleluja
Okaż nam, Panie, łaskę swoją
i daj nam swoje zbawienie.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mk 13, 33-37)
Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. zostawił swój dom, powierzył swym sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał.
Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, do wszystkich mówię: Czuwajcie!»
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (1 niedziela Adwentu, rok liturgiczny B I)
Adwentowa szansa
Oto czas szczególnej „życiowej szansy”. Adwent! Oczekujemy na przyjście naszego Pana, Jezusa Chrystusa. To oczekiwanie ma podwójny charakter. Chodzi o jak najlepsze przygotowanie się do Świąt Bożego Narodzenia. Jednocześnie jesteśmy zaproszeni, aby z nową mocą otworzyć serca na ostateczne przyjście Chrystusa na końcu czasów.
Adwent jest radosnym czasem oczekiwania na narodziny Jezusa, w oparciu o fakty zapisane w Ewangelii. Powodem radosnego nastroju jest nadzieja, że już wkrótce nadejdzie Zbawiciel, który jest zarazem Bogiem i Człowiekiem. Obietnica Boga daje poczucie ufności, że przyjdzie ktoś, kto ze wszystkim da sobie radę. Dzięki temu wszelkie zło i doskwierające ograniczenia zostaną przezwyciężone. Z kolei natura ludzka Zbawiciela daje gwarancję, że w pełni będzie On rozumiał problemy, zmartwienia i kłopoty „normalnego człowieka”. Aby dostrzec „Boże nadejście w Człowieku”, ważny jest klimat wyciszenia. Tylko w radosnej ciszy możemy przyjąć dar życia, który objawi się w Bożej Dziecinie.
W tym świętym czasie najważniejsze jest doświadczenie wewnętrzne, a nie zewnętrzne rytuały. W tym sensie Adwent można przyrównać do czasu, jaki przeżywa matka, zwłaszcza od chwili poczęcia do momentu narodzin dziecka. Rzecz wielkiej wagi! Aby optymalnie skorzystać z „adwentowej szansy”, bardzo ważne, żeby na początku zatrzymać się nad „doświadczeniem poczęcia”. Bez głębszej refleksji na ten temat, nawet różne pobożne praktyki będą niestety skazane na powierzchowność. Oczekiwanie narodzin Boga w sercu będzie prawdziwie owocne, gdy najpierw przygotujemy nasze wnętrze poprzez medytację nad „osobiście doświadczaną prawdą poczęcia”. Dla kobiet, które już urodziły dziecko, wielką pomocą będzie przypomnienie sobie skojarzeń związanych z tym egzystencjalnym wydarzeniem. Jeśli chwila poczęcia i oczekiwanie narodzin dziecka wywołują pozytywne wspomnienia i wyobrażenia, to wspaniale. Takie pozytywne doświadczenie jest świetnym materiałem, aby teraz na „jego wzór” przeżywać Adwent. W ten sposób Adwent stanie się „całym ciałem i duszą” radosnym oczekiwaniem na Boga, który przyjdzie w postaci ludzkiego dziecka. Takie podejście jest optymalne także dla wszystkich osób, nie będących matkami, które w powiązaniu z „chwilą poczęcia i narodzin” mają dobre i piękne skojarzenia.
Nieco inaczej sprawa wygląda, gdy „poczęcie” kojarzy się z negatywnymi emocjami i uczuciami. U niektórych osób myśl „jestem w ciąży” wiązała się z przerażeniem i zespołem wielu traumatycznych doznań. Występuje także poważna kwestia odnośnie tego, co działo się po poczęciu. Wielkim bólem może być wciąż niezaakceptowane poronienie. Oczywiście tragedią jest, gdy miała miejsce aborcja. Jeśli świat negatywnych skojarzeń odnośnie poczęcia nadal dominuje, to będzie trudno w pełni otworzyć się na łaski, które Bóg ofiarowuje w czasie Adwentu. Obraz Bożego Dziecięcia będzie budził podświadomie lęk, różne blokady psychologiczno-duchowe oraz przywoływał świat złych emocji. Podobnie u osób, które negatywnie podchodzą do faktu poczęcia i narodzin, na przykład w powiązaniu ze swoim życiem. W takich przypadkach warto na początku Adwentu uświadomić sobie istniejące „krwawienie serca”. Następnie niezbędna jest modlitwa o uzdrowienia w obszarze „poczęcie-narodzenie”. W powiązaniu z taką modlitwą będzie następował „uzdrawiający proces dwustronny”. Z jednej strony cierpiące wnętrze będzie uzdrawiane przez Boże Dziecię Jezus. Z drugiej zaś strony, dzięki zaistniałemu świadomemu otwarciu serca, Adwent stanie się cennym czasem umożliwiającym duchowe narodzenie się Bożego Dziecięcia w sercu.
Jezus przestrzega: „Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie” (Mk 13, 37). To konkretny program na święty czas Adwentu. Realnie będziemy czuwać tylko wtedy, gdy szczerze otworzymy całe swe ciało i duszę na Boga, który przychodzi w Jezusie. W pełni zaczerpniemy z Adwentowego skarbca łask, gdy głębia naszych serc zostanie przeniknięta stanem radosnej ciszy i nadzieją oczekiwania na Nowe Życie, Jezusa Chrystusa.
30 listopada 2014 (Mk 13, 33-37)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1191 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka