Słowo na Niedzielę 3 kwietnia 2022. Nowenna Pompejańska o ustanie wojny. Помпейська дев’ятниця на кінець війни. Msza z różańcem online. Ewangelia z rozważaniem Ojca Pustelnika
3 kwietnia 2022, Niedziela
V Niedziela Wielkiego Postu (rok C, II) inne oficjum: tu
● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilia (~10-25′)
● Msza i różaniec
+ Komplet Czytań – rozwiń
1. czytanie (Iz 43, 16-21)
Obietnica nowego wyzwolenia
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody; który wyprowadził wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci.
«Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu. Sławić Mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie, gdyż na pustyni dostarczę wody i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud wybrany. Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę».
Psalm (Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a))
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Gdy Pan odmienił los Syjonu, *
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu, *
a język śpiewał z radości.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Mówiono wtedy między narodami: *
«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił nam wielkie rzeczy *
i radość nas ogarnęła.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Odmień znowu nasz los, o Panie, *
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją, *
żąć będą w radości.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Idą i płaczą, *
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością, *
niosąc swoje snopy.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
2. czytanie (Flp 3, 8-14)
Upodabniając się do śmierci Chrystusa, dojdę do powstania z martwych
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian
Bracia:
Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana.
Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim – nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną dzięki wierze w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze – przez poznanie Go: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach – w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych.
Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonały, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa.
Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie.
Aklamacja (Jl 2, 13bc)
Chwała Tobie, Słowo Boże
Nawróćcie się do Boga waszego,
On bowiem jest łaskawy i miłosierny.
Chwała Tobie, Słowo Boże
↑ Ewangelia (J 8, 1-11)
Od tej chwili już nie grzesz
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich.
Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć.
Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi.
Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku.
Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Grzech zdrady i Miłosierdzie
Uśmieszek pełen lekceważącej ironii. Spojrzenie jak błyskawica. Pełna potępienia reakcja wobec osoby, która zdradziła. Grzech cudzołóstwa. W prawie Mojżeszowym była mowa o ukamienowaniu w takim przypadku. Ale kwestia rodzaju kamienia nie ma większego znaczenia. Nie trzeba skalnych bryłek. Wystarczą kamienne słowa i gesty. Lecą z wielką siłą rażenia. Niektórzy odnoszą wielkie sukcesy w rzucaniu. Postawa potępiania totalnego. Nie ma tu miejsca na żadne rozróżnienia. Potępiony jest całościowo człowiek wraz ze złym czynem. Grzesznik wraz z grzechem. Gdy mąż zdradził, staje się wcieleniem wszelkiego zła w świecie. Wrzucony przez zdradzoną żonę do wiadra z odpadkami, zostaje wyrzucony z nienawiścią i ląduje na najgorszym śmietniku. Żona, która zdradziła, w oczach zdradzonego męża jawi się jak najgorsza prostytutka z niszowego domu publicznego.
Reakcją na taką postawę jest drugie ekstremum. W imię szacunku dla wolności człowieka, słychać wołanie, że nikogo i niczego nie można potępiać. Nie ma grzesznika. Nie ma grzechu. Każdy może robić wszystko to, co chce. Nawet zdrada w małżeństwie nie stwarza problemu. Dwie strony dają sobie wolną rękę. Ty możesz mieć kogoś. Ja mogę mieć kogoś. Nie wchodźmy sobie w drogę. Takie udzielenie sobie wzajemnego prawa do zdrady. Nie potępiam ciebie, bo w sumie robię tak samo. Jak sypiasz z kimś innym, to twoja sprawa. Mnie to nie interesuje. W imię wolności człowieka, Boży Dekalog zostaje pominięty.
Jezus nie utożsamia się z żadną z tych dwóch postaw. Jest pełen mądrego miłosierdzia. Stając w Ewangelii w obronie kobiety cudzołożnej, stwierdza: „I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz” (J 8, 11). Oto wzorcowe ustawienie sprawy. Jezus nie rzuca kamieniami. Zarazem w pełni respektuje Boży Dekalog. Cóż wspaniałego w tym stwierdzeniu? Otóż Jezus pokazuje, że nie można potępiać człowieka. Nigdy! Nawet gdy żona lub mąż zdradzi, Jezus niezmiennie mówi do zdradzającego: „I Ja ciebie nie potępiam”. Jezus nie potępił kobiety cudzołożnej. Pełen miłości miłosiernej, zdecydowanie stanął w obronie potępianej kobiety. Był w stanie tak uczynić, bo jest bez grzechu. My grzeszni ludzie szczerze uczynimy tak tylko wtedy, gdy uznamy swe grzechy. Potępianie drugiego jest bowiem ucieczką od własnego sumienia. W potępianym człowieku kamienujemy tak naprawdę pyszne nieuznanie własnej grzeszności. Ludzie pokornie uznający swą nędzę już nie mają potrzeby kamienować innych. Mistrzami w rzucaniu kamieniami są bezczelni obłudnicy i zazdrośnicy.
Zarazem brak potępienia grzesznika nie oznacza aprobaty dla grzechu. Jezus jasno mówi: „Idź i odtąd już nie grzesz”. Nie można akceptować grzechu. Boże Przykazania niezmiennie pozostają aktualne. Cudzołóstwo jest grzechem. Ten grzech zabija człowieka, niszczy relacje małżeńskie, wprowadza koszmar w rodzinę. Kto z miłością ufa Bogu, zawsze będzie chciał heroicznie zachować przykazania. Nigdy nie pojawi się zgoda na grzech.
Tak więc Jezus daje nam bezcenne światło. Nigdy nie można potępiać grzesznika. Zawsze trzeba odrzucać grzech i nieustannie nawracać się. Zdążajmy tą najsensowniejszą drogą Mądrości Bożego Miłosierdzia… To jedyna droga do Szczęścia.
17 marca 2013 (J 8, 1-11)
Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.
↑ Komentarze video
Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Dobra Homilia
Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):
Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Msza z Różańcem
Msza Święta w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi, poprzedzona Różańcem.
Od 1 marca do 24 kwietnia 2022 roku codziennie odmawiane są trzy części Różańca w ramach Nowenny Pompejańskiej w intencji szybkiego ustania wojny. Dwie części odmawiane są od 14:00 do 15:00, ostatnia część o dotychczasowej godzinie 17:30.
Niedziela, 3 kwietnia 2022, transmisja z Sanktuarium: ~11:00 – Gorzkie żale, 14:00 – nowenna, 17:30 – różaniec, 18:00 – msza święta.
Msza ostatniej szansy z ojcem Zygmuntem Kwiatkowskim SJ o godzinie 20:30, dostępna jest tylko w czasie rzeczywistym w ramach transmisji stałej – kliknij TUTAJ → (nie ma możliwości retransmisji). Pozostałe nagrania mszy z ojcem Zygmuntem dostępne są TUTAJ.
Nowenna Pompejańska 34
Помпейська дев’ятниця на кінець війни
Źródło: Mocni w Duchu Live
Video nie działa? Sprawdź tu
Msza z Różańcem
Źródło: Mocni w Duchu Live
Video nie działa? Sprawdź tu
Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl