5 stycznia 2023, Czwartek

5 stycznia w okresie Narodzenia Pańskiego (w diecezji łowickiej: wspomnienie błogosławionej matki Marceliny Darowskiej; patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Czytania i aklamacja przed Ewangelią    +

↑  Ewangelia (J 1, 43-51)

Chrystus jest Synem Bożym

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Jezus postanowił udać się do Galilei. I spotkał Filipa.

Jezus powiedział do niego: «Pójdź za Mną!» Filip zaś pochodził z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra. Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy – Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu». Rzekł do niego Natanael: «Czy może być co dobrego z Nazaretu?» Odpowiedział mu Filip: «Chodź i zobacz».

Jezus ujrzał, jak Natanael podchodzi do Niego, i powiedział o nim: «Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu».Powiedział do Niego Natanael: «Skąd mnie znasz?» Odrzekł mu Jezus: «Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod figowcem».

Odpowiedział Mu Natanael: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!»

Odparł Mu Jezus: «Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod figowcem? Zobaczysz jeszcze więcej niż to».

Potem powiedział do niego: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących nad Syna Człowieczego».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Ziemia dzieciństwa

Niepowtarzalne widoki, specyficzne dźwięki, oryginalna woń, najczęściej odczuwany smak… Kraina naszego dzieciństwa. Wioska, miasteczko, a może wielkie miasto? Świat radośnie wspominany czy też przestrzeń mocno wypierana z pamięci? Poczucie wstydu czy zdrowej dumy?

Człowiek jest przedziwną istotą. Jest zdolny myśleć o Nieskończonym Bogu, a zarazem jest „wymieszany” z grudkami ziemi, na której wzrastał. Ciało w swej strukturze materialnej składa się z takich samych pierwiastków jak ziemia. Istnieje ścisły związek pomiędzy pierwotnymi obszarami naszej egzystencji i fizyczną przestrzenią, w której przebiegało nasze dzieciństwo. Pewien starszy człowiek, którego „los rzucił w świat”, zaczął poważnie słabnąć. Na jego prośbę, udało się zorganizować miejsce zamieszkania w rodzinnych stronach. I wtedy zaczął się dokonywać „cud”. W miarę upływu miesięcy, ów człowiek zaczął nabierać sił i jeszcze wiele lat dziarsko się trzymał, stąpając z miłością po ziemi z dziecięcych lat…

Tak! Ziemia dzieciństwa ma wielki wpływ na życie człowieka. W powiązaniu z tym, warto uświadomić sobie dwie niebezpieczne pokusy. Pierwsza polega na tym, że powstaje „obezwładniające zakleszczenie”. Istniejące ubóstwo i doznane upokorzenia powodują życiowy paraliż. „Budka z piwem” w rodzinnej miejscowości staje się symbolem rozpościerających się wszędzie „mgieł beznadziei”. Zdrowe pragnienie rozwoju i wiara w możliwość bycia dobrym człowiekiem zostają zabite. Tak wiele tragicznych historii zniszczonego życia…

W drugim przypadku rodzinna miejscowość generuje piekące kompleksy. Perspektywa życia w „wielkim świecie” i kariera zostają potraktowane jako „środek”, który umożliwi „wymazanie” bolesnej przeszłości. Zdolności i praca pozwalają nieraz rzeczywiście „wybić się” w hierarchii tego świata. Zewnętrznie na ciało zostaje włożone „ubranko nowej wielkiej tożsamości”, ale na „spodzie egzystencji” szaleje burza panicznie tłamszonych kompleksów. Cóż po karierze, gdy w duszy piekielne cierpienie wrze? Kto wstydzi się ziemi swego dzieciństwa, Boga się wstydzi. Kto z rodzinnej ziemi nie jest dumny, szczęścia na ziemi nigdy nie zazna!

Warto zaczerpnąć z ewangelicznej mądrości, zawartej w pewnym epizodzie (J 1, 43-51). Otóż gdy Filip powiedział, że znalazł „Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy, Jezusa, syna Józefa z Nazaretu”, w odpowiedzi usłyszał: „Czyż może być co dobrego z Nazaretu?”. Czemu to zdziwienie? Otóż Nazaret był małą wioską, której nazwa nigdzie nie występowała w księgach Prawa oraz w pismach prorockich. Nawet precyzyjny historyk, Józef Flawiusz, nigdzie nie wspomina o Nazarecie. A jednak to w takiej małej wiosce, nieobecnej pośród miast i miejscowości wymienianych w świętych księgach, Jezus wzrastał jako dziecko. Nie dumne miasto Jerozolima, ale uboga wioska Nazaret była miejscowością, gdzie Zbawiciel świata jako dziecko biegał i bawił się z rówieśnikami. To właśnie w takiej niepozornej miejscowości wzrastał Jezus, Boskie Wcielenie Dobroci. A jednak mógł być dobry… Ten fakt jest bezcenną otuchą, aby zawsze kochać „Nazaret swego dzieciństwa”. Jezus swym przykładem zaświadcza, że każda miejscowość może być wspaniałym „punktem startu”, aby mieć piękne i dobre życie.

Nie ma miejscowości „lepszych” i „gorszych”. Najmniejsza wioska i najpotężniejsze miasto mają taką samą wartość w oczach Boga. Kto pragnie żyć z Bogiem w głębokiej relacji, ten z tytułu miejsca pochodzenia nie powinien być spętany kompleksami lub wyniosłością. A jeżeli takie kompleksy się pojawiły, to nigdy nie można ich leczyć chorymi ambicjami. W takiej sytuacji tylko jeden „środek” służy zdrowiu duszy i ciała. Trzeba po prostu kochać lub ewentualnie pokochać ziemię swego dzieciństwa. Gdy taka miłość jest w sercu, wtedy wnętrze wypełnia się Bożym pokojem i błogosławieństwem.

Postawa świętości zakłada zdrowe poczucie dumy z „Nazaretu” swego dzieciństwa. Kto kocha swą rodzinną ziemię, ten zyskuje głębokie źródło pokoju serca. Dzięki temu może bardziej „czynić dobro” i pięknie wypełniać otrzymane od Boga powołanie.

5 stycznia 2015 (J 1, 43-51)

---

Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 859 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

Słowo na jutro
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu  (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza homilia (do czytań z Liturgii Niedzieli Chrztu Pańskiego) Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia wygłoszona 5 stycznia 2023 roku podczas Mszy świętej dziękczynnej za pontyfikat Papieża Benedykta XVI w Archikatedrze Łódzkiej.

Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka

---