7 listopada 2022. Słowo na 32 poniedziałek okresu zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
7 listopada 2022, Poniedziałek
Poniedziałek XXXII tygodnia okresu zwykłego (rok II; inne oficjum: tu)
SPIS TREŚCI:
۰ Słowo na jutro (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania (rok liturgiczny II)
1. czytanie (Tt 1, 1-9)
O przełożonych Kościoła na Krecie
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Tytusa
Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa, posłany, aby szerzyć wśród wybranych Bożych wiarę i poznanie prawdy wiodącej do życia w pobożności, w nadziei życia wiecznego, jakie przyobiecał przed wiekami prawdomówny Bóg, a we właściwym czasie objawił swe słowo przez nauczanie powierzone mi z rozkazu Boga, Zbawiciela naszego – do Tytusa, dziecka mego prawdziwego we wspólnej nam wierze. Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego.
Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, byś zaległe sprawy należycie załatwił i ustanowił w każdym mieście prezbiterów. Jak ci zarządziłem, może nim zostać, jeśli ktoś jest bez zarzutu, mąż jednej żony, mający dzieci wierzące, nieobwiniane o rozpustę lub niekarność.
Biskup bowiem winien być, jako włodarz Boży, człowiekiem bez zarzutu, niezarozumiałym, nieskłonnym do gniewu, nieskorym do pijaństwa i awantur, niechciwym brudnego zysku, lecz gościnnym, miłującym dobro, rozsądnym, sprawiedliwym, pobożnym, powściągliwym, przestrzegającym niezawodnej wykładni nauki, aby przekazując zdrową naukę, mógł udzielać upomnień i przekonywać opornych.
Psalm (Ps 24 (23), 1b-2. 3-4b. 5-6 (R.: por. 6))
Oto lud wierny, szukający Boga
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat cały i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.
Oto lud wierny, szukający Boga
Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *
którego dusza nie lgnęła do marności.
Oto lud wierny, szukający Boga
On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
Oto lud wierny, szukający Boga
Aklamacja (Por. Flp 2, 15d. 16a)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jawicie się jako źródło światła w świecie,
trzymając się mocno Słowa Życia.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 17, 1-6)
Obowiązek przebaczania
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu dla jednego z tych małych. Uważajcie na siebie!
Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”, przebacz mu».
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».
Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Wyzwalające przebaczenie
Nosimy w sobie głębokie poczucie sprawiedliwości. Otrzymanie raniącego ciosu generuje pragnienie adekwatnej odpowiedzi. Sumienie postrzega to jako dobry akt słusznego wymierzenia sprawiedliwości. Świat takich przeżyć uaktywnia się najpełniej wtedy, gdy krzywda spotyka bliską nam osobę, za którą czujemy się odpowiedzialni i której powinniśmy zagwarantować poczucie bezpieczeństwa. Niepodjęcie „krwawej zemsty” rodzi wręcz poczucie zdrady kochanego człowieka, który został skrzywdzony. W założeniu „zemsta bez przebaczenia” nie jest wyrządzaniem krzywdy, ale ukaraniem krzywdziciela oraz rekompensatą za poniesione straty moralne.
W świetle „logiki sprawiedliwości” chrześcijańskie przesłanie o przebaczeniu jest bardzo trudne do przyjęcia. Nawet gdy rozum zgodzi się, że „trzeba przebaczać”, wówczas w konkretnej sytuacji życiowej serce postawi mocny opór. Diabeł będzie przewrotnie utwierdzał w przekonaniu, że chrześcijańskie „przebacz” jest niedopuszczalnym „gwałtem na sumieniu”.
Nie jest przypadkiem, że Apostołowie po usłyszeniu od Jezusa, że trzeba zawsze przebaczać, wypowiedzieli prośbę: „Przymnóż nam wiary” (por. Łk 17, 1-6). Tak! Ewangeliczne wezwanie, żeby przebaczać nawet „siedem razy na dzień”, czyli za każdym razem, przekracza ludzkie możliwości, zwłaszcza w sytuacjach drastycznego zła. Dlatego Jezus zaprasza do postawy wiary, która jest swoistą „duchową trampoliną”. Poprzez wiarę otwieramy się na Boże łaski, które pozwalają nam przejść z „poziomu sprawiedliwości” na „poziom miłosierdzia”. Mistrz zapewnia: „Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniami i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna”. W przypadku doznanego zła bardzo ważne jest, aby w ramach tak rozumianej wiary wzbudzić w swoim sercu szczerą intencję: „Panie Jezu, pragnę być Tobie posłuszny. Skoro powiedziałeś, aby zawsze przebaczać, to tak uczynię. Choć nie rozumiem, to jednak ufam Tobie, że tak jest najlepiej”. Intencja posłuszeństwa jest swoistym „ziarnkiem gorczycy” i zielonym światłem”. Bóg może wtedy dokonywać wielkich rzeczy. Potężna jest moc posłuszeństwa.
Człowiek przyjmuje wtedy Ducha Świętego. Duch Święty z kolei udziela wewnętrznego światła, które pozwala dostrzec życiodajny sens przebaczenia. Dzięki Bożemu światłu wchodzimy na głębszy poziom świadomości. Wtedy staje się jasne to, co wcześniej pozostawało zakryte. Logika zimnej sprawiedliwości okazuje się być zgubną pokusą. Duch Święty pozwala dostrzec, że nie warto być „mścicielem”. Brak przebaczenia, nawet przy udanym „akcie zemsty”, zamiast dać trwałe szczęście, długofalowo jeszcze bardziej pogrąży w cierpieniu oraz nam i bliskim zaszkodzi.
Wobec takiej tragedii Duch Święty daje alternatywne rozwiązanie w postaci „logiki miłosierdzia”. Przebaczenie pozwala przyjąć do wnętrza Boga, który zaczyna dokonywać „operacji” wewnętrznego leczenia doznanych ran. Jednocześnie Bóg podsuwa zewnętrzne rozwiązania, które chronią przed diabelskimi pułapkami. Cechą tych pułapek jest to, że sprawiają wrażenie „aktów sprawiedliwości”, które dadzą nasycenie i ulgę. W rzeczywistości są to pomysły, które działają jak wyrafinowany narkotyk. Po ewentualnej uldze mściwego odreagowania wewnętrzne „nienasycenie” staje się jeszcze większe. Dla „uspokojenia” kolejna dawka zemsty staje się konieczna. O zgrozo! Człowiek niszczy siebie i staje się ciężarem dla tych, których chciał pomścić.
Przebaczenie chroni przed tym wszystkim. Dokonuje się cud. Bóg sprawia, że nawet po wielkiej krzywdzie człowiek może mieć pokój serca. Wzruszające są świadectwa ludzi, którzy zaufali Jezusowi i obrali drogę przebaczenia. Rodzice, którym skrzywdzono dzieci; kobiety, które zostały zgwałcone; małżonkowie, którzy dowiedzieli się o zdradzie; aktualni biedacy, których perfidnie oszukano. Są wolni, bez złości i nienawiści. Pośród tych, którzy nie przebaczyli, takich ludzi nie znajdziemy. Ulegli pokusie „sprawiedliwego nieprzebaczenia”. Po doznanym „wstępie piekielnym”, sami sobie zgotowali największe piekło w duszy. Wpadli w macki diabła, który uwielbia pastwić się nad skrzywdzonymi, aby jeszcze bardziej ich pogrążyć. Szczęśliwy i mądry człowiek, który posłusznie ufa Jezusowi we wszystkim. A zwłaszcza w temacie życiodajnego przebaczenia…
10 listopada 2014 (Łk 17, 1-6)
Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ Słowo na jutro (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 800 dostępny od 21:00 (~5-35′).
Słowo na jutro
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.
Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka